Di Rupo zet zich langzaam aan begroting

Formateur Elio Di Rupo (PS) en de zes potentiële coalitiepartners hebben een kader afgesproken waarbinnen de begrotingsonderhandelingen zullen verlopen. Er wordt gezocht naar 11,3 miljard euro besparingen.

Die 11,3 miljard euro, nodig om een begroting 2012 met een tekort van 2,8 procent op te stellen, worden gezocht door vier werkgroepen. Zij gaan vandaag van start.

De formateur en de onderhandelaars van CD&V, Open VLD, SP.A, PS, MR en CDH raakten het eens over drie principes voor het opstellen van de begroting 2012 en het pad dat de daaropvolgende jaren gevolgd zal worden.

Lagere groei

Voor 2012 werd afgesproken te werken op basis van een verwachte lagere groei van 0,8 procent en binnen het kader van de objectieven van het stabiliteitspact voor 2012, dat bij de Europese Unie werd ingediend. Dat houdt in dat de federale overheid goed is voor 2,4 procent van de 2,8 procent tekort van het bbp, wat neerkomt op een inspanning van 11,3 miljard euro. Entiteit II – de deelstaten en lokale overheid – zijn goed voor 0,4 procent. Hoe de verdeling tussen deze twee zal liggen, werd opengelaten, zo luidde het bij één van de onderhandelaar.

Tekort begroting naar 2 procent

In 2013 moet het begrotingstekort zakken tot 2 procent. De federale overheid moet daar 1,8 procent van voor zijn rekening nemen, entiteit II 0,2 procent. Daarbij moet aangestipt worden dat de inspanningen voor de lokale overheden niet zo zwaar zullen zijn, gezien de lokale verkiezingen van 2012. Voor de jaren nadien wordt aan alle entiteiten gevraagd om de inspanningen verder te verbeteren.

Methodologie

De onderhandelaars zijn het ook eens geraakt dat de methodologie van de Hoge Raad voor Financiën (HRF) wordt gevolgd, mits een uitzuivering van de gegevens voor de lokale overheden. Zowel Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) als zijn collega van het Waals gewest en de Franse gemeenschap, Rudy Demotte (PS), hebben de afgelopen dagen kritiek geuit op het feit dat de HRF bij zijn berekeningen uitging van verouderde en achterhaalde cijfers voor de lokale besturen.

Werkgroepen

Voorts werd beslist vier werkgroepen aan de slag te laten gaan over de primaire uitgaven, de sociale zekerheid, diversen en de ontvangsten. Pas daarna zouden de bilaterale onderhandelingen van start gaan tussen de formateur en de afzonderlijke partijen.

Di Rupo’s methode wekt ergernis op aan de onderhandelingstafel, valt her en der te horen. Die afzonderlijke, bilaterale gesprekken die in het volste geheim gebeuren, schrijft De Standaard, mogen dan wel grondig werk verzekeren, het is ook een zeer trage manier van werken. (Belga/SD)