John Crombez (SP.A)

‘De banken in ons land gedragen zich alsof de crisis van 2008 maar een verre herinnering is’

John Crombez (SP.A) Kamerlid en gewezen voorzitter SP.A

‘De manier waarop grootbanken in ons land zich opnieuw gedragen alsof 2008 nooit heeft plaatsgevonden is niet alleen hallucinant, maar bovenal wraakroepend’, schrijft SP.A-voorzitter John Crombez.

De manier waarop grootbanken in ons land zich opnieuw gedragen alsof 2008 nooit heeft plaatsgevonden is niet alleen hallucinant, maar bovenal wraakroepend. Sta me toe om kort hun doen en laten van de laatste weken samen te vatten. Samen opgeteld hebben ze trots enkele miljarden winst aangekondigd; het klein beetje intrest dat gezinnen, zelfstandigen en ondernemingen nog hadden, hebben ze geschrapt; en intussen voeren ze de druk op om hun bijdrage aan de samenleving, de zogenoemde bankentaks, niet meer hoeven te betalen. Want anders… zullen ze werknemers moeten ontslaan of nog meer kantoren sluiten.

‘De banken in ons land gedragen zich alsof de crisis van 2008 maar een verre herinnering is’

En toch. O wee, als iemand dat allemaal durft te beweren. Dan schieten grootbanken in een gezamenlijke kramp. Maar kan één iemand voorgaande zinnen ontkrachten? Is er één element dat niet strookt met de waarheid? Het antwoord is neen. Alsof 2008 maar een vage herinnering was. Alsof de bankencrisis – die zoveel economisch en menselijk leed veroorzaakte, een nare droom was zonder gevolgen. Waarom blijven we als samenleving die niet-aflatende arrogantie en egoïsme verdragen?

‘Waarom blijven we als samenleving die niet-aflatende arrogantie en egoïsme verdragen?’

Wel, voor dezelfde reden als waarvoor ik zo van leer trek in mijn woordkeuze: grootbanken worden anno 2016 nog altijd te veel beschermd. Ja, meer dan eens met een fluwelen handschoen behandeld. Ja, uiteraard zijn ze belangrijk voor het economisch weefsel. Maar hebben ze destijds datzelfde economische weefsel niet kapotgemaakt? Nochtans zijn er vele andere, kleinere en ethisch-duurzame bankiers, die elke dag bewijzen dat het anders kan. Het is precies bij die bankiers dat kleinere sectoren en kmo’s moesten aankloppen om de economie en hun zaak te financieren. Want bij de grootbanken vingen ze keer op keer bot.

u0022Efficiëntie, waarde heer. Daarom vervangen we een mens door een muur!u0022

En ja, uiteraard stellen grootbanken veel mensen te werk. Ook dat is waar. Maar is dat dan een excuus om hun sector niet te zuiveren van woekerpraktijken en zich niet ten dienste te stellen van de samenleving? Is het bankwezen niet precies uitgevonden met dat doel? Vandaag, eeuwen later, zijn de rollen omgekeerd. Het zijn wij, de samenleving, die curator spelen en hen moéten in het oog houden om een nieuwe crisis te vermijden.

Het zijn wij, de samenleving, die putten moeten delgen als ze uit de bocht gaan. En het zijn wij, de samenleving, die voor gelijk welke dienst flink moeten betalen, terwijl de service dagelijks wordt afgeroomd. “Efficiëntie, waarde heer. Daarom vervangen we een mens door een muur!” En sinds deze week is dus ook het klein beetje dat de spaarder rest, dat klein beetje rente, ten grave gedragen.

Seriously? Hoe lang gaan we dit nog dulden? Hoe lang nog gaan we met lede ogen toestaan dat het belang van aandeelhouders – en hun dividenden – boven dat van het weefsel van onze samenleving komt?

‘Moeten we nu oprecht blij dat we nog grootbanken hebben om cultuur te sponsoren nu de Vlaamse regering er zo hard op bespaart?’

Lam (banken)toezicht en een te brave pers helpen ons alvast geen stap vooruit. Of moeten we nu oprecht blij zijn met die bankentaks? Is dat het dan? Of moeten we nu oprecht blij dat we nog grootbanken hebben om cultuur te sponsoren nu de Vlaamse regering er zo hard op bespaart? Is dat dan de nieuwe manier om dat kostbare weefsel intact te houden?

Woekerwinsten op peil houden

Wel, neen. Als het van mij afhangt niet. Grootbanken falen vandaag nog altijd. Zo zijn de honderden miljarden die de Europese Centrale Bank precies hen toevertrouwde – in de hoop dat ze op die manier uiteindelijk in échte economie zouden terechtkomen, blijven plakken onderweg. Ze dienden voor eigen woekerwinsten en dividenden op peil te houden. Die zijn waar mogelijk intact gebleven en wie betaalde de rekening? Juist, ja, wij allemaal.

Kantoren sloten, de dienstverlening is tot een minimum herleid, kosten werden doorgerekend, jobs sneuvelden en naar intrest op ons spaargeld kunnen we fluiten intussen. En alsof dat niet volstond, hebben jonge mensen steeds meer eigen kapitaalinbreng nodig om een lening te krijgen voor hun eerste eigen woning. Overwon je kanker? Goed voor jou, maar de nodige schuldsaldoverzekering kan je vergeten. Schrijf alvast maar op: schandalig, mijn mening!

Maar geen nood, want in de kranten van vandaag vindt u ongetwijfeld een bankadvertentie die u dit allemaal weer doet vergeten.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content