‘Ik was waanzinnig verliefd. Als ik haar had willen doden, had ik haar hoofd ingeslagen. Zelf verdient ze de Nobelprijs voor manipulatie.’ Dat heeft de dader van een aanslag met zoutzuur voor het hof van assisen in Brussel gezegd over zijn slachfoffer dat hij gruwelijk verminkte.
Voor het hof van assisen van Brussel is een video-opname getoond van een confrontatie tussen Richard Remes (57) en zijn ex-minnares Patricia Lefranc (45). Remes staat voor het assisenhof terecht voor moordpoging omdat hij zwavelzuur over zijn ex goot.
Nobelprijs voor manipulatie
Tijdens de confrontatie zei Remes dat Lefranc de “Nobelprijs voor manipulatie “verdiende. “Ik begrijp dat mevrouw Lefranc … hoe zal ik het zeggen … geen gecultiveerde vrouw is. Maar ze is intelligent als het erop aankomt te manipuleren. Men zou haar de Nobelprijs voor manipulatie kunnen geven”, zei Richard Remes tijdens de confrontatie met het slachtoffer in aanwezigheid van twee inspecteurs van de federale politie.
Voorts zei Remes toen dat hij “het anders had aangepakt als hij haar had willen doden”. “Ik ben sterk, ik zou haar het hoofd ingeslagen hebben of haar wervels gebroken hebben.”
Patrica Lefranc zei dat Remes haar vastgehouden had zodat ze niet kon wegvluchten toen hij haar in de namiddag van 1 december 2009 in de inkomhal van het appartementsgebouw in Sint-Jans-Molenbeek waar ze woonde, zwavelzuur in het gezicht en over het bovenlichaam goot.
Tachtig operaties
De vrouw hield er zware verminkingen aan over. Ze lag verscheidene maanden in het brandwondencentrum van het militair hospitaal van Neder-over-Heembeek en onderging ruim tachtig chirurgische ingrepen, waaronder huidtransplantaties. Ze verloor het gebruik van een oog, een oor en een vinger.
Waanzinnig verliefd
“Ik had het niet op haar leven gemunt. Ik wist niet wat de gevolgen van het zuur waren”, zei Remes nog bij de confrontatie met zijn ex. “Ik vraag haar vergiffenis voor het kwaad dat ik haar heb aangedaan. Ik heb er oprecht spijt van. Ik was waanzinnig verliefd op haar en het is die waanzin die me zo ver gedreven heeft”.
Patricia Lefranc zei voor het assisenhof: “Wat ik heb meegemaakt, heeft mijn leven als vrouw, mijn leven als moeder, alles overhoop gegooid”. “Mijn zus kan me niet aankijken.” Toen ze op een avond met haar zus in een café aan de Zavel zat, gaf iemand een schreeuw bij het zien van Lefranc. “Dan zei die persoon: met een kop als de jouwe zou je ’s avonds niet mogen buitenkomen.”
Over haar verleden vertelde Lefranc onder meer dat ze, nog voor ze de middelbare school had afgemaakt, in de loodgieterswinkel van haar ouders ging werken. Ze was twee keer getrouwd en heeft uit deze huwelijken drie kinderen. Lefranc zat ook een tijd in de gevangenis voor de vervalsing van cheques.
Tussen 2004 en 2008 woonde ze met een man samen, “een periode van extreem geluk”. Na de breuk met deze man ontmoette ze Remes. Ze woonden in hetzelfde appartementsgebouw aan de Sippelberglaan in Molenbeek. (Belga/EE)
