Na twee keer in dienst van Jonas Vingegaard in de Tour de France, speelde Wout van Aert in de voorbije Giro opnieuw een cruciale rol in de eindzege van een ploegmaat – deze keer Simon Yates. Als hij ooit met pensioen gaat, zal die rol van ‘kingmaker’ een wezenlijk onderdeel van zijn erfenis zijn.
‘Bij al mijn overwinningen heb ik het werk van mijn ploegmaats altijd naar waarde geschat. En dan haal ik er ook plezier uit als ik iets kan terugdoen. Het liefst door offensief te koersen. Daar haal ik meer voldoening uit dan wanneer ik op kop van een peloton zou rijden. Ik ben bepalender als ik mee glip in een vroege ontsnapping. Dan kan ik écht een verschil maken. En dat geeft mij een kick. Sommige knechten kunnen alleen tot het uiterste gaan als ze voor hun kopman rijden. Maar ik kan mezelf evenveel pijn doen voor een ploegmaat als wanneer ikzelf voor een overwinning strijd.’
Zo sprak Van Aert begin dit jaar in de Wielergids van Knack Sport, over zijn rol als leider binnen zijn Visma-Lease a Biketeam. Hij verwees onder meer naar de Touretappes naar de Col du Granon en Hautacam in 2022, waarin hij vanuit een vroege vlucht zijn Deense kopman Jonas Vingegaard in de finale beslissend bijstond – fysiek, maar ook mentaal.
In de rit naar Hautacam riep hij via zijn oortje: ‘Jonas, I’m ready!’ – ik sta klaar voor jou. Niet de ploegleider, maar Van Aert zelf wilde dat zeggen. ‘Als Jonas dat van mij hoort, is dat tastbaarder, minder ‘playstationachtig’. En dat geeft hem een extra boost’, vertelde hij in de Wielergids.
Van Aert: een game changer
Die aanpak paste Wout van Aert opnieuw toe in de voorlaatste bergrit van de Giro 2025. Na de beklimming van de Colle delle Finestre wachtte hij Simon Yates op in de afdaling. Vervolgens begeleidde hij hem ruim 15 kilometer richting Sestriere, recht naar het roze.
Dat was ‘kinderspel’, volgens Van Aert. De zwaarste inspanning lag op de klim zelf. Met zijn 78 kilo moest hij zich diep plooien om de 18 kilometer lange en steile Finestre te overleven. Als hij Yates – die onderweg was weggereden van Richard Carapaz en rozetruidrager Isaac Del Toro – nadien wilde helpen, móést hij vóór hem de top ronden.
Hij ging tot het uiterste, trapte ruim een uur en negen minuten gemiddeld 428 watt (een persoonlijk record) en slaagde in zijn opzet.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
In de afdaling wachtte hij de Brit op, waarna hij nog eens bijna 13 minuten 450 watt trapte. Toen zijn werk erop zat, zette hij zich langs de kant – compleet kapot. In de ploegwagen achter hem sprak ploegleider Marc Reef van een ‘game changer’.
Toen Yates bij Van Aert aansloot, bedroeg zijn voorsprong 1 minuut en 45 seconden – met goed 20 seconden had hij de roze trui al virtueel beet. Die marge groeide onder het gebeuk van de Kempenaar razendsnel tot vijf minuten. Carapaz en Del Toro twijfelden te veel, keken naar elkaar, en bliezen de achtervolging af.
Dat ze beseften dat Yates – 1m72 groot – op dat moment in het wiel zat van een 18 centimeter langere en 20 kilo zwaardere locomotief, speelde daarin ongetwijfeld mee. Zelfs als ze wel hadden samengewerkt, hadden ze Yates allicht niet meer uit het roze gereden. Van Aert denderde vals plat omhoog met 44 kilometer per uur: een tempo waarop niemand nog een antwoord had.
“Estas cosas no salen en el palmarés y son las que hacen grande a Van Aert”
— Eurosport.es (@Eurosport_ES) May 31, 2025
🎩 El belga repite con Yates el trabajo que ya hizo con Vingegaard en Hautacam.#GirodItalia pic.twitter.com/o3bvZfEdej
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Yates: mentale boost door Van Aert
Uiteraard heeft Yates die roze trui in de eerste plaats aan zichzelf te danken. Op de Colle delle Finestre zette hij een uitzonderlijke klimprestatie neer: 59 minuten en 22 seconden (een nieuw record) aan gemiddeld 6,1 à 6,2 watt per kilo. Straf én verrassend, want eerder in deze Giro overtuigde hij bergop minder, weliswaar op kortere beklimmingen waarin explosiviteit een grotere factor was.
Revanche speelde ook mee. In 2018 verloor Yates op de Finestre de roze trui en kwam hij pas 38 minuten na ritwinnaar Chris Froome binnen. Ook het vertrouwen van zijn ploegmaats, die hem bleven aanmoedigen, gaf hem vleugels.
En onderschat vooral niet de mentale boost toen hij hoorde dat Van Aert op zou wachten na de top van de Finestre. Die had hem via zijn oortje al gemeld – net als eerder bij Vingegaard op Hautacam – dat hij klaarstond. Yates wist wat dat betekende.
Het hielp dat UAE Team Emirates, de ploeg van Isaac Del Toro, tactisch blunderde. Het plan werkte, Van Aert werd opnieuw de ‘kingmaker’. De knuffel van Simon Yates na de finish sprak boekdelen.
Simon Yates 🇬🇧 a Van Aert 🇧🇪: “Maestro”… y ese abrazo 💥💥 Tremendo momento #GirodItalia pic.twitter.com/bP384NDDwm
— Ciclismo en Grande (@ciclismoengrand) June 1, 2025
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De voldoening van onbaatzuchtigheid
Heel weinig renners van het niveau van Wout van Aert hebben in hun carrière zichzelf zo uit de naad gereden voor een of meerdere ploegmaats. Denk ook aan zijn 750 meter lange lead-out voor sprinter Olav Kooij in Viadana, tijdens de twaalfde Giro-etappe.
Dat hij zulke inspanningen fysiek aankan in een grote ronde van drie weken, is op zich al uitzonderlijk. Maar vooral: hij wíl ze ook leveren – ook dat is zeldzaam voor een toprenner.
In het interview met Knack Sport zei Van Aert dat hij vooral herinnerd wil worden als een onbaatzuchtig persoon. Als een man van het collectief, die er is voor zijn ploegmaats. Daarom verontschuldigde hij zich ook meteen na zijn sprintnederlaag in Dwars door Vlaanderen, waar hij naar eigen zeggen even egoïstisch was geweest.
Zelfs als hij nooit een kasseimonument of wereldtitel wint, zal de voldoening over zijn rol als ‘kingmaker’ dat gemis grotendeels, misschien zelfs volledig compenseren.
Voor Van Aert zelf, én voor veel wielerfans die zien dat je ook met dienstbaarheid groots kunt zijn.
De leider in Wout van Aert: ‘Een ploegmaat helpen winnen, daar krijg ik ook een kick van’