Tadej Pogacar (26) reed in de Tour 2025 niet alleen zijn tegenstanders, maar ook de geschiedenisboeken op een hoopje. Vooral de kloof met de ‘gewone’ stervelingen in het peloton is immens: de 20e in het eindklassement staat op ruim anderhalf uur, de 30e zelfs op meer dan twee uur en twintig minuten. Het zijn de grootste verschillen in ruim zeventig jaar. Hoe valt dat te verklaren?
De bekende wieleraccount @ammattipyoraily merkte het vorige vrijdag al op: slechts elf renners zouden in de Tour 2025 binnen het uur eindigen van eindwinnaar Tadej Pogacar. Dat is het laagste aantal sinds 1969, niet toevallig de eerste Ronde van Frankrijk die Eddy Merckx won – met een voorsprong van net geen achttien minuten.
Merckx, de ‘Kannibaal’, was nooit beter dan toen. Het was de enige en laatste Tour die hij reed voor zijn zware val op de piste van Blois. Een crash waar hij de rest van zijn carrière last van zou hebben, vooral bergop.
In die Tour van 1969 eindigde de derde in het eindklassement op 22 minuten, de vijfde op 33 minuten en de tiende zelfs op 53 minuten van Merckx. Zulke verschillen heeft sindsdien geen enkele geletruiwinnaar nog gerealiseerd.
Ook Tadej Pogacar in 2025 niet: Jonas Vingegaard, de nummer twee, zette hij op bijna vier en een halve minuut. Felix Gall, vijfde in de eindstand, volgde op ruim zeventien minuten, Jordan Jegat, tiende, op bijna 33 minuten. Die verhoudingen liggen in lijn met zijn dominante zege in de Tour van 2024.
Vergelijkbare dominantie
Ze zijn ook vergelijkbaar met de meest indrukwekkende overwinningen van Merckx (ook na 1969) en Bernard Hinault, de vijfvoudige Tourwinnaar die in 1979 en 1981 eveneens de tegenstand op een monsterafstand zette. Ook Luis Ocaña (1973), Laurent Fignon (1984), Greg LeMond (1986), Jan Ullrich (1997) en Vingegaard (2022) lieten zulke verschillen optekenen.
Wielerhistoricus Patrick Feyaerts wijst op de mentaliteit van die kampioenen: ‘Ocaña was in 1973 oppermachtig, in een bijzonder zware editie. Fignon, LeMond en Hinault stuwden elkaar tot het uiterste, net zoals Vingegaard en Pogacar vandaag. En Merckx en Hinault waren niet alleen fysiek sterker, maar wilden ook alles winnen, met zo veel mogelijk voorsprong.’
‘Hinault kreeg daarbij van de chauvinistische Franse organisatoren parcoursen op maat, met gemiddeld 155 individuele tijdritkilometers en 87 kilometer ploegentijdrit tijdens de vijf Tours die hij won. Merckx moest het met de helft minder doen, maar pakte tijdwinst waar het kon. In de jaren zeventig was het parcours ook gemiddeld 20 procent langer dan de Tour van 2025 (3300 kilometer), in de jaren tachtig nog 15 procent langer, met ook meer etappes, om voorsprong te nemen.’
De kloof tot buiten de top tien
Opvallend in de Tour 2025 is niet de kloof met de dichtste concurrenten, maar vooral het gat met de renners buiten de top tien. De 20e in het eindklassement volgt op 1 uur en 36 minuten van Tadej Pogacar, de 30e op 2 uur en 17 minuten. Voor zo’n kloof moet je terug naar de Tour van 1952 en de eerste naoorlogse edities.
Zet je de verschillen af tegen het aantal kilometers – toen gemiddeld 4800, nu 1500 minder – en de totale eindtijd (bijna dubbel zo lang door een veel lagere gemiddelde snelheid), dan valt nog iets op. Het percentageverschil tussen de winnaar (Pogacar) en de 20e en de 30e was sinds 1947 nooit eerder zo groot: twee en drie procent. Die trend is al zichtbaar sinds 2022, maar 2025 steekt erbovenuit.
‘Een van de redenen is het deelnemersveld dat nog meer dan andere jaren werd uitgedund door pech, valpartijen en ziektes’, zegt Benji Naesen, analist van de Lanterne Rouge Podcast. ‘Remco Evenepoel, João Almeida en Carlos Rodríguez, de nummers drie, vier en zeven van de Tour 2024, moesten opgeven. Ook Mattias Skjelmose, de klassementskopman bij Lidl-Trek, en Enric Mas, acht keer top zes in een grote ronde, verlieten de race voortijdig. Santiago Buitrago, tiende in 2024, verloor in de eerste week al 17 minuten door valpartijen.’
‘Sepp Kuss (Vueltawinnaar 2023), Adam Yates (zesde in 2024), Matteo Jorgenson (achtste in 2024) en Simon Yates (twaalfde in 2024, Girowinnaar 2025) waren niet in topvorm. Door hun knechtenrol bij Visma-Lease a Bike (voor Vingegaard) en UAE Team Emirates (voor Pogacar) konden ze niet meestrijden om de dichte ereplaatsen. Het was even op kop rijden en (te) vroeg afhaken.’
‘Bovendien stonden Mikel Landa, Derek Gee en Giulio Ciccone (vijfde, negende en elfde in 2024) niet aan de start. Richard Carapaz (derde in de Giro 2025 en Tour 2021) moest in extremis afhaken. De jonge toptalenten van UAE, Isaac del Toro en Juan Ayuso, waren er ook niet bij.’
‘Zo krijg je een top tien met enkele verrassende namen: Oscar Onley (vierde), Tobias Johannessen (zesde), Kévin Vauquelin (zevende), Ben Healy (negende) en Jordan Jegat (tiende). En opvallend: het zijn stuk voor stuk jonge renners van teams met kleinere budgetten – Picnic Post NL, Uno-X, Arkéa, EF Education-EasyPost, TotalEnergies – waarvoor zo’n ereplaats, en de bijhorende UCI-punten, erg welkom is in de strijd om een WorldTourlicentie. Ook die ploegen kunnen, met het juiste talent, dus nog altijd scoren.’
LOVE 💛 @TamauPogi #TDF2025 pic.twitter.com/Exka7IacMv
— Tour de France™ (@LeTour) July 27, 2025
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Een tweede reden voor de grote verschillen is het ongeziene niveau van de Tour 2025. Zelfs Tadej Pogacar gaf toe dat hij heeft afgezien: ‘Elk jaar zeggen we dat het de zwaarste Tour ooit was. Maar dit jaar was het écht een ander niveau. Misschien was er één dag waarop we het iets rustiger hadden.’
De cijfers bevestigen dat beeld. Met een gemiddelde snelheid van 42,445 kilometer per uur reed Pogacar de snelste Tour ooit, en de op twee na snelste grote ronde ooit (na de Vuelta’s van 2001 en 2003).
Tadej Pogacar just won the fastest ever edition of Tour de France: 42.445 km/h. 💨
— Mihai Simion (@faustocoppi60) July 27, 2025
The previous record was 42.102 km/h in 2022.
Info via @ProCyclingStats #TDF2025 pic.twitter.com/rqFrQAZWCV
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Dat heeft deels te maken met het parcours: 49.800 hoogtemeters, minder dan in sommige eerdere edities (2023 overschreed zelfs de 55.000).
Minder hoogtemeters betekende niet minder intensiteit: volgens @Velofacts, het X-account dat wielerdata verzamelt, lag het gemiddelde wattage van de Strava-accounts van renners op 289 watt – het hoogste ooit in een grote ronde, nog zeven watt meer dan het gemiddelde van de Vuelta 2024.
Ook de Franse website Watts2Win berekende dat de combinatie van intensiteit (80) en niveau (82,2) de hoogste ooit was in een Ronde van Frankrijk.
🇫🇷 #TdF2025 Les meilleurs performeurs 🔥
— WattsNBikes (@BikesNWatts) July 26, 2025
📊 Quel niveau de performance sur ce Tour 2025 ?
🔍 Classement complet, indices de performance et détails à retrouver juste ici 👇https://t.co/t4Z7E3fi42#LesRP #TdF
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Alleen de sprintersetappes naar Duinkerke (met tegenwind) en Laval (zonder veel aanvallen) scoorden lager, maar in de rest van de etappes ging het van start tot finish razendsnel.
Dat kwam deels door het beperkte aantal vlakke, doorgaans ‘rustige’ sprintersritten (vijf) en het hoge aantal heuvelritten (zeven). ‘Vooral in die heuveletappes dreef Visma-Lease a Bike het tempo in de finale op om Pogacar en zijn ploeg te vermoeien. Een tactiek die ze sinds 2022 toepassen, tweemaal met succes. Deze keer konden ze de Sloveen niet kraken. Maar de tijdsverschillen met de renners van de tweede lijn zijn sindsdien wel verder opgelopen. Nochtans is het algemene niveau van het peloton de laatste jaren wel gestegen’, aldus Naesen.
Benji Naesen wijst ook op het agressieve koersverloop, van bij de start: ‘De strijd om de kopgroep in de heuvel- en bergetappes duurde soms meer dan een uur. Visma-Lease a Bike viel aan, UAE controleerde, maar soms te veel omdat ze liever een kleine groep renners zagen wegrijden. Wie de ontsnapping miste, bleef zo wel counteren. Wanneer de kopgroep uiteindelijk gevormd werd, hield Nils Politt de voorsprong beperkt tot twee à drie minuten. UAE besliste pas in de finale of het voor de ritzege ging.’
🚴🇫🇷 | De allerbeste! Voor de vierde keer! Eigenlijk is de grote vraag bij Tadej Pogacar vooral: hoeveel overwinningen volgen er nog? 🙌🏆💛 #TourdeFrance
— Eurosport Nederland (@Eurosport_NL) July 27, 2025
📺 Stream koers op HBO Max pic.twitter.com/CNKe29qQcc
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Pogacar en Vingegaard, met voorsprong de twee beste ronderenners van hun generatie, hebben elkaar ook voortdurend tot het uiterste geduwd, onder meer op de Mont Ventoux, waar het klimrecord aan diggelen vloog.
Pogacar was bergop wel alleen in de rit naar Hautacam en in de klimtijdrit naar Peyragudes duidelijk beter. In andere bergetappes wist Vingegaard het verschil te beperken en hem tot aan de sprint te volgen. Maar voorsprong nemen op de Sloveen zat er op geen enkel ogenblik in.
De Deen kon zo de kloof in het eindklassement beperken tot goed vier minuten, maar voor de renners van de tweede lijn was die historisch groot. Of hoe de Tour 2025 meer dan ooit een editie was met twee snelheden.
Magerzucht in het vrouwenpeloton: ‘Osteoporose? Dat is voor later’