Vaak wordt gedacht dat Jean-Pierre Coopman in 1976 de enige Belg was die ooit in de boksring tegenover Muhammad Ali stond. Dat klopt niet. Twee andere landgenoten namen het op tegen de legendarische bokser: in 1979 was Albert Syben in een exhibitiewedstrijd in Luik zijn ‘tegenstander’. En 65 jaar geleden was Yvon Becaus de eerste.
Op 30 augustus 1960, tijdens de Olympische Spelen in Rome, trof de toen 24-jarige Belg in de zestiende finale de 18-jarige Cassius Clay – zoals Ali toen nog heette voor zijn bekering tot de islam.
Becaus, geboren in Gosselies en opgegroeid in Jumet, was een talentvol halfzwaargewicht. In België werd hij geroemd om zijn snelle vuisten en wendbare benen – uitzonderlijke kwaliteiten voor een bokser van zijn formaat. In Rome wachtte hem echter een onbekende tegenstander. Hij had immers nog nooit van Cassius Clay gehoord.
In een afgeladen Palazzo dello Sport stapte Becaus de ring in. Clay maakte meteen indruk met zijn fysieke présence: groot, gespierd en lange armen. Becaus dacht aanvankelijk dat de Amerikaan een zwaargewicht was, maar de weegschaal gaf 80 kilo aan, exact hetzelfde als hijzelf.
Clay toonde ook al zijn unieke stijl: lichtvoetig als een danser, ongrijpbaar voor tegenstanders en altijd klaar om razendsnel toe te slaan. En met een zelfvertrouwen dat toen al opviel. Zelfs als achttienjarige verkondigde hij in Rome dat hij ‘the greatest’ was, wat hem de bijnaam ‘burgemeester van het Olympisch dorp’ opleverde.
In de kamp tegen Becaus liet Clay zijn latere verbale provocaties achterwege, maar het krachtverschil was duidelijk. Becaus begon moedig en aanvallend, maar de reikwijdte en snelheid van de Amerikaan waren superieur. Aan het einde van de eerste ronde ging Becaus neer na een rechtse hoek op de slaap. Hij stond snel weer op, maar in de tweede ronde staakte de Joegoslavische scheidsrechter de partij, om ergere fysieke schade te voorkomen. Tv-kijkers zagen dat niet, want door een tekort aan filmband werd enkel de eerste ronde opgenomen. Becaus was niet uitgeput en wilde doorgaan, maar Clay was simpelweg te sterk. Na afloop omhelsde de Amerikaan hem sportief.
Becaus voorspelde meteen dat Clay ook als prof een grote toekomst tegemoet ging. Zes dagen later won de Amerikaan olympisch goud, het begin van een iconische carrière. Becaus zelf bokste nog twee jaar professioneel, maar na drie nederlagen stopte hij. In 2016 overleed hij op tachtigjarige leeftijd in een woonzorgcentrum in Mechelen. Hij bleef een voetnoot in de geschiedenis van een bokslegende. Maar niet veel Belgen kunnen dat zeggen.
Jonas Creteur gaat op zoek naar een markant cijfer van de sportweek.
