Komende zaterdag begint met de Omloop Het Nieuwsblad het klassieke voorjaar. ‘Ik zou opnieuw in de wagen moeten plaatsnemen om hetzelfde te beleven als vroeger’, zegt Walter Godefroot.
Wanneer de meeuwen neerstrijken in zijn tuin in Sint-Martens-Latem, onderbreekt Walter Godefroot het interview. Zijn vrouw heeft brood gestrooid voor de eenden. Van in de sofa geniet Godefroot zichtbaar van het enthousiasme van de zeevogels. “Ik leid het leven van een gepensioneerde”, zegt hij. “Dat is rustig, hé. We hebben hier nog twee ezeltjes en wat geiten lopen, daar heb ik plezier aan. Zolang ik maar niet moet stilzitten, want dan word ik gek, denk ik.”
Godefroot (66) draait nog dagelijks enkele uren mee in zijn fietsenzaak: het magazijn in orde brengen, rekken bijplaatsen, structuur aanbrengen. Organiseren op basis van de Duitse Gründlichkeit is altijd zijn tweede natuur geweest. Na zijn bijzonder succesvolle rennerscarrière werd Godefroot in 1980 ploegleider. Als manager van het Duitse Telekom/T-Mobile behaalde hij met Bjarne Riis en Jan Ullrich twee eindzeges in de Ronde van Frankrijk. Hoewel hij nog een contract had voor een jaar, nam hij eind 2005 afscheid van de wielersport. “Iedere keer weer mijn koffers pakken voor een wedstrijd, aansluitingen missen op een luchthaven … Ik kreeg er een hekel aan.”
Tegen zijn consequente aard in keerde Godefroot na nog geen jaar in de wielersport terug, als adviseur van het toen nieuwbakken Astana. Een episode waar hij noodgedwongen een punt achter zette, toen zijn gewezen verzorger Jef D’hont in de lente van 2007 met zijn memoires uitpakte. D’hont voerde Godefroot op als de spin in het dopingweb van Telekom. “Het was in de wielersport toen als ten tijde van de zaak- Dutroux“, zegt Godefroot. “Iedereen zag overal misbruiken.” En dus volgde hij de wijze raad op van zijn vrouw: “Je hebt nooit tijd gehad voor je kinderen, zorg dat je voor je vijf kleinkinderen toch een beetje tijd neemt.”
Welke plaats neemt de wielersport nu nog in uw leven in?
Godefroot: “Ik heb mezelf verleden jaar in augustus verbaasd. De Clásica San Sebastián en de Vattenfall Cyclassics waren voorbij zonder dat ik er bij stil had gestaan. Ik heb het ’s anderendaags in de krant gezien. Het was de eerste keer dat dit mij overkwam. Vroeger was de wielerkalender het eerste wat ik invulde in mijn agenda. Vorig jaar heb ik dat niet meer gedaan. Dat wil zeggen dat je dan toch wel afstand hebt genomen.
“Daartegenover is de interesse er nog wel. Je moet weten: voor het eerst in bijna dertig jaar ben ik zelf opnieuw beginnen te fietsen, tochtjes van een zestigtal kilometer. Een vriend heeft me uitgenodigd voor een fietsvakantie in het zuiden. Dan betrap ik mezelf erop dat ik eerst opzoek wanneer het de Omloop Het Nieuwsblad en Milaan-Sanremo is.”
Kaartenhuisje
Wat leidt u af uit de resultaten van de voorbereidingswedstrijden?
“Dat Tom Boonen er staat. Wie vooraan rijdt in Qatar, is conditioneel op peil. Als het peloton in de woestijn in waaiers uiteenvalt, moet je goed zijn of anders word je uit de wielen gereden. Wat zijn massasprinten betreft, kunnen we nog geen oordeel vormen. De Ronde van Qatar was op dat punt geen waardemeter. Boonen heeft er niet gewonnen tegen Cavendish en Greipel, maar tegen Haussler en Napolitano. Die zijn wel snel, maar het zijn geen topspurters.”
Denkt u ook dat het Vlaamse voorjaar zal uitdraaien op een tweestrijd tussen Boonen en Gilbert?
“Dat zal afhangen van de sterkte van de buitenlandse ploegen. Vorig jaar was Rabobank het dominante blok in de Omloop. Ik lees dat de mannen van Française des Jeux drie ritten op een rij hebben gewonnen in de Ronde van de Middellandse Zee. En de impact van de Angelsaksische ploegen wordt ieder jaar groter. Zijn die ploegen sterk genoeg om de rivaliteit tussen Quick-Step en Omega Pharma-Lotto uit te buiten? Want daar komt uw vraag op neer. De rivaliteit tussen Boonen en Gilbert, dat is tactisch Quick-Step tegen Omega Pharma. Gaat Gilbert er weer iedereen af rijden?”
De vraag stellen is ze beantwoorden.
“Wel, ik geloof niet dat hij dat zal doen. Twee jaar geleden reed hij in de Omloop iedereen uit het wiel. Hij begon er nog ver van de aankomst aan, niemand had verwacht dat hij zijn nummer zou volhouden. Nu zullen de toppers denken: als we Gilbert laten gaan, zien we hem niet meer terug. Na zijn zegereeks eind vorig jaar heeft hij plaatsgenomen tussen de superfavorieten. Hij zal nu veel moeilijker de ruimte krijgen. Bovendien zijn er in het voorjaar meer renners in topconditie dan in het najaar.”
Wie zal aan het einde van zijn carrière het grootste palmares hebben: Boonen of Gilbert?
“Ik ben geen waarzegger, maar Gilbert is een completere renner. In tegenstelling tot Boonen zal hij wel moeilijk een massasprint kunnen winnen. Alhoewel, als je ziet hoe hij sterker is geworden en evolueert … Ik vraag me af of hij niet een lastige sprint kan winnen zoals Hushovd vorig jaar in de Omloop Het Nieuwsblad. Zoals Gilbert kan finishen op lastige aankomsten! Zelfs in de Waalse Pijl geef ik hem een kans, al is de Muur van Hoei dan misschien weer net te steil en meer voer voor de rasklimmers. Luik-Bastenaken-Luik is hem op het lijf geschreven. Dat heb ik altijd gevonden. Ik heb nooit begrepen dat iedereen Gilbert altijd met het Vlaamse voorjaar associeert, waardoor het lijkt alsof Luik-Bastenaken-Luik bijkomstig is.”
Ook Stijn Devolder maakt dit jaar voor het eerst een doel van Luik.
“Hij is sterk en kan behoorlijk een helling op. Maar kan hij met de echte klimmers naar boven sprinten? Dat zal hij moeten uitzoeken. Devolder wint twee keer de Ronde van Vlaanderen, maar is zelden groot in grote omstandigheden. Het prototype van mijn generatie was Ferdinand Bracke: hij brak het werelduurrecord en won de Vuelta op momenten dat hij niet verwacht werd. Ik denk dat Devolder geen klare lijn heeft en te vaak wisselt van voorbereiding.
“Ik ben van in de volgwagen ooit getuige geweest van zijn wereldklasse. Hij reed in het Kampioenschap van Zürich een gat dicht op een manier die er geen drie in het peloton hem zouden nadoen. Maar toen hij bij de koplopers aansloot, kwam even later ook het peloton eraan. Het probleem van Devolder is dat hij heel weinig koersinzicht heeft. En dat heb je nodig om in de finale van Luik-Bastenaken-Luik te raken. In Vlaanderen kan hij profiteren van de aanwezigheid van Boonen. Met alle respect voor Devolders overwinningen, maar de aanwezigheid van Boonen heeft er altijd een invloed op gehad.”
Wie wordt er van de buitenlanders de figuur van het voorjaar?
“Het zullen veelal dezelfde namen zijn die terugkomen: Fabian Cancellara, Alessandro Ballan ook. Ik verwacht die laatste weer op zijn niveau van twee jaar geleden. Hij torst niet langer de last van de regenboogtrui. Hij kan bij BMC verse lucht opsnuiven. Renners vinden hun nieuwe ploeg altijd beter dan hun vorige. Vorig jaar was de overwinning van Edvald Boasson Hagen in Gent-Wevelgem de verrassing. Hij is alweer goed op dreef, heb ik gemerkt. Op basis van zijn talent zou ook Heinrich Haussler, die andere revelatie, de lijn van vorig jaar moeten doortrekken. Hij was tenslotte de morele winnaar van Milaan-Sanremo. Hij wilde de sprint aantrekken voor Hushovd, maar reed hem gewoon uit het wiel.”
Nu beschikt Duitsland weer eens over een topper, maar dan wil hij het WK rijden voor Australië.
“Ja, maar ik denk dat de heksenjacht in Duitsland zo groot is geweest, dat het nog een hele tijd duurt eer de wielersport er opnieuw populair wordt. Als die populariteit ooit nog terugkomt. Een Duitser die klassiekers kan winnen, zoals Haussler, zou niet volstaan. De Duitsers leven van supervedetten. Ze willen een kandidaat-Tourwinnaar.
“Ik had onlangs een Duitser aan de lijn. Hij vertelde dat de pers in zijn land met geen woord gerept had over de dood van Franco Ballerini. Dat zegt al iets over hoe de benadering van de wielersport in dat land is. Het doet me pijn. Er zijn Duitsers die me nog aangeklampt hebben: ‘Dank u, Herr Godefroot, voor wat u gedaan hebt voor de Duitse wielersport.’ Als je dan ziet hoe alles als een kaartenhuisje instort. Na dit seizoen trekt ook Milram zich als sponsor terug. Dan worden we twintig jaar teruggeslagen en kan alle werk herbeginnen.”
Teledom
Waar zal u zaterdag de wedstrijd volgen?
“Op televisie. Daar zie je alles veel beter dan langs de weg. Ik ben sinds mijn pensioen nog geen vijf keer naar de koers geweest. Alleen de Ronde van Vlaanderen volg ik nog ter plekke. Dan ben ik chauffeur van Wim Van Herreweghe, de koersdirecteur en een goede kennis van mij. Ik kan me niet voorstellen dat ik rondloop in de startzone van de Omloop Het Nieuwsblad. Links en rechts een schouderklopje. Sympathiek allemaal, maar ik zie mezelf daar niet meer staan.
“Voor de supporters is een wielerwedstrijd een belevenis: de opstelling van de wagens, de renners, de bussen, noem maar op. Voor mij is dat allemaal déjà vu, hé. Ik heb de volledige evolutie meegemaakt. Van in de wagen heb ik alles mee beleefd, zelfs soms mee bepaald. Ik zou wel opnieuw in de wagen moeten plaatsnemen om hetzelfde te beleven wat ik in het verleden heb beleefd.”
Heeft er u dat ooit nog een ploeg voorgesteld nadat u opstapte bij Astana?
( lacht) “In het geheel niet. Dat was ook niet de bedoeling. Dat zou wel gekund hebben, omdat ik toch een pak ervaring heb, maar door het boek van D’hont heb ik voor mezelf uitgemaakt dat het genoeg was geweest. Ik veronderstel ook dat niemand zich op dat moment nog met mij wilde vereenzelvigen. Ik was in opspraak gekomen en daarom heb ik ook zelf bij Astana en in alle commissies mijn ontslag ingediend.”
Vreesde u dan niet dat dit kon overkomen als een schuldbekentenis?
“Nee, omdat ik ervan overtuigd ben dat ik me over die veertig jaar niets hoef te verwijten. Ik geloof niet dat er ook maar één renner al gezegd heeft dat Godefroot hem in een slechte richting heeft geduwd. Ik geloof ook niet dat ook maar één renner daar het recht toe heeft, ondanks alle verhalen die er circuleren. Daar ben ik zelfs een beetje fier op.
“Ik durf iedereen recht in de ogen te kijken, wat niet iedereen kan zeggen. Ik heb nooit beweerd dat ik van niets wist. Ik ben midden de jaren negentig naar Hein Verbruggen ( de toenmalige UCI-voorzitter, nvdr) gestapt met het voorstel om controles buiten competitie in te voeren. Dan zijn de hematocrietcontroles gekomen. De kern van de zaak is dat ik nooit iemand tot dopinggebruik heb aangezet. Voor mij gaat de gezondheid van de atleet voor alles. Dat ben ik altijd indachtig geweest, als renner en als ploegleider.”
Heeft u de zwarte bladzijde vol dopinggeruchten nu omgedraaid?
“Ja, ik heb altijd nogal een goed incasseringsvermogen gehad. Maar de beschuldigingen waren vooral voor mijn familie pijnlijk. In Het Laatste Nieuws moesten ze lezen: ‘Godefroot heeft geen geweten.’ Mijn vrouw was een zenuwinzinking nabij. Dan ben je wel diep getroffen, hoor. De bewuste journalist, Maarten Michielssens, is intussen ontslagen. Maar zolang Het Laatste Nieuws zijn schrijfsels niet rechtzet, moeten ze nooit nog een beroep op me doen. Aan de andere kant leer je ook relativeren. In Bild, dat toch door enkele miljoenen mensen gelezen wordt, ben ik ooit Tele dom genoemd. Uiteindelijk gaat de storm na een tijd toch liggen.”
Provence
Hoever staat uw rechtszaak tegen D’hont?
“De rechter heeft in januari beslist dat er vóór maart geen uitspraak komt. De tegenpartij laat zich verdedigen door Dimitri Dedecker, de zoon van Jean-Marie ( die het nawoord schreef in het boek van D’hont, nvdr). Ze zwaaien met krantenknipsels. D’hont is intussen wel al in Gent veroordeeld tot 7000 euro morele schadevergoeding vanwege zijn beschuldigingen aan het adres van Steffen Wesemann ( die in 2004 in dienst van Godefroot de Ronde van Vlaanderen won, nvdr). Hoeveel aandacht heeft de pers voor die uitspraak gehad?”
Jaagt u zich daarin op?
“Nee, heel die zaak heeft ook niet zo diep gezeten bij mij, hoor. Ik heb mijn leven een nieuwe oriëntatie gegeven. Weet je, soms bedenk ik me dat mijn pensioen meer en meer lijkt op dat van Maurice Demuer, de vroegere Franse ploegleider van Bic en Peugeot. Eén keer per jaar kwam de wielerkaravaan hem nog tegen, in Seillans, het Provençaalse dorp waar ook Fred De Bruyne woonde. Dan vertelde hij hoe hij nog zijdelings betrokken was bij de organisatie van de Tour du Haut Var, maar anders een rustig leven leidde in de Provence. Ik verkeer in dezelfde situatie en voel me goed in mijn vel.”
door benedict vanclooster
Ik heb nooit begrepen dat iedereen Gilbert altijd met het Vlaamse voorjaar associeert.
