Ruim honderd dagen na zijn presentatie in Parijs wachten de PSG-supporters nog altijd op Sergio Ramos. Bij de Franse koploper zijn er inmiddels zorgen over de fysieke gesteldheid van de 35-jarige verdediger.
Door Lentin Goodijk (Voetbal International)
Ramos speelde bijna een jaar lang blufpoker bij Real Madrid. Met zijn 671 wedstrijden, meer dan honderd doelpunten en onder meer vier Champions League-trofeeën was de excentrieke stopper uitgegroeid tot icoon in Bernabéu. In het seizoen 2019/20 bezorgde hij Real Madrid bijna eigenhandig de landstitel, zijn 22ste prijs in dienst van Los Blancos.
Zeker na het vertrek van Cristiano Ronaldo was Ramos het ultieme uithangbord van Real, zijn band met de supporters was uniek. Als voetballer was hij even goed in het maken als het voorkomen van doelpunten. Als mens personaliseerde hij als geen ander de grandeur die hoort bij de koninklijke club. Ramos was de status van werknemer ontstegen. En dus voelde de Spanjaard zich tekortgedaan door het aanbod van voorzitter Florentino Pérez om zijn aflopende contract met slechts één jaar te verlengen, zoals ook bij alle stervelingen boven de dertig gebeurt in de Spaanse hoofdstad.
Ramos meende recht te hebben op meer, zo liet hij keer op keer publiekelijk doorschemeren. Pérez was daar niet van gediend, de machtige voorzitter zag het niet zitten om een uitzondering te maken op zijn gouden regel en het feit dat Ramos en zijn entourage de ervaren president onder druk probeerden te zetten, schoot in het verkeerde keelgat. De fysieke malheur van Ramos maakte zijn betoog ook niet sterker. In zijn laatste half jaar in Madrid kwam de veteraan tot minder dan 400 speelminuten voor Real. Toen Ramos uiteindelijk over zijn trots heen stapte en aangaf het eenjarige aanbod te willen overwegen, toonde Pérez zich onverbiddelijk: het aanbod was ingetrokken. De president had net alles op alles gezet om David Alaba binnen te halen en had de Oostenrijk geen vorstelijk salaris voorgeschoteld om op de bank plaats te nemen.
Op naar Parijs
Wat volgde was een emotioneel afscheid van Ramos, waarbij de Spanjaard keer op keer benadrukte dat hij Real helemaal niet had willen verlaten. Het was voor de recordinternational slechts het begin van een dramatisch half jaar. Bondscoach Luis Enrique negeerde hem in zijn EK-selectie, ook toen de helft van de selectie in quarantaine moest door een corona-uitbraak. Ramos had daardoor de hele zomer de tijd om zich voor te bereiden op zijn nieuwe avontuur in Frankrijk.
In Parijs genoot men van de stunt: het was op dat moment de ultieme bevestiging van de grootsheid van de club. Een jaar eerder was Thiago Silva door de achterdeur vertrokken. De Braziliaan, één van de eerste bouwstenen voor het succes van PSG, werd in de zomer van 2020 op 35-jarige leeftijd afgedankt, omdat hij te oud zou zijn. Chelsea profiteerde dankbaar en nam Silva gratis over. In zijn eerste jaar in Londen won de veteraan direct als basisspeler de Champions League. Nog altijd is Silva in Londen een zeer gewaardeerde basiskracht. Hij speelde dit seizoen (onder voormalig PSG-coach Thomas Tuchel) negen wedstrijden, waarin Chelsea slechts vier treffers incasseerde.
Onlangs blikte Silva terug op zijn vertrek uit Parijs. ‘Het had anders kunnen en moeten lopen. Het is niet zo dat ik daar acht dagen of acht maanden heb gezeten hè. Het waren acht jaren, waarin ik heb bijgedragen aan het niveau waarop PSG nu zit. Ik heb niks tegen Sergio Ramos als persoon, maar op het moment dat Sergio een tweejarig contract kreeg aangeboden, was hij net zo oud als ik was toen ik moest vertrekken. Dat maakt me oprecht verdrietig. Ik heb er nooit met iemand over gesproken, maar het maakt me triest. Alsof ik nooit iets heb betekend voor de club.’
Silva wilde in 2020 dolgraag blijven bij PSG, maar die kans kreeg hij niet van Leonardo. De 52-jarige technisch directeur was in januari 2009 juist nog degene geweest die Silva vanuit Brazilië naar AC Milan had gehaald. Hij noemde de coronacrisis als argument om de verdediger geen nieuw contract aan te bieden. ‘De manier waarop heeft me enorm geïrriteerd’, zei Silva later. ‘Ik was in quarantaine bij mijn familie in Brazilië toen hij opbelde. Hij vroeg me eerst of ik nog twee maanden wilde doorspelen om het seizoen af te maken, maar daarna zou het klaar zijn. Het was een ongemakkelijk en gehaast gesprek, dat had anders gekund, gemoeten.’
Na het afdanken van een clubicoon beleefde PSG een moeizaam seizoen, waarin het kampioenschap werd misgelopen en ook de Champions League-missie vroegtijdig strandde. PSG miste duidelijk leiderschap en structuur. Afgelopen zomer stapte Leonardo daardoor toch weer van zijn principe af: toen de mogelijkheid zich aandeed om Ramos te halen, hapte hij gretig toe. Opnieuw te gehaast, zo lijkt het nu, want de fysieke gesteldheid van Ramos is een behoorlijk hoofdpijndossier geworden.
Veel twijfels
Sinds zijn presentatie op 8 juli heeft de Spanjaard nog geen minuut gespeeld voor PSG, ook niet in oefenwedstrijden. De afgelopen weken werd meermaals gehint op een terugkeer van Ramos, maar daar is voorlopig nog geen sprake van. Officieel kampt de Andalusiër met een kuitblessure, maar volgens enkele Spaanse en Franse media is er meer aan de hand. ‘Sergio’s revalidatie gaat niet goed. Er zijn veel twijfels rond zijn blessure’, klonk het recentelijk in sportprogramma El Larguero.
‘Wellicht kan hij binnenkort een keer zijn debuut maken, maar de vraag is wanneer hij een vaste basisspeler kan zijn. Dat is nog ver weg. Er is momenteel niemand in Parijs die durft te zeggen of Sergio vanaf december wel iedere wedstrijd kan spelen. Hij is er emotioneel onder, want hij heeft altijd controle over zijn lichaam gehad, maar dat is nu niet het geval. Wat hem zorgen baart is dat zijn been niet lijkt te reageren op de behandeling en dat er dus geen concrete datum is waar hij zich op kan richten. Ik heb serieuze twijfels of we hem in de nabije toekomst als basisspeler gaan zien. De twijfels gaan maar niet weg: is het alleen zijn kuit of is het ook iets anders?’
Sportief is het gemis van Ramos op te vangen voor Pochettino. Met Marquinhos en Presnel Kimpembe heeft de trainer de beschikking over ingespeeld en behoorlijk ervaren duo. Met Thilo Kehrer en eventueel Abdou Diallo en Danilo Pereira heeft PSG nog een aantal opties achter de hand. Voor de identiteit en uitstraling van de club is het schadelijker. Het afdanken van clubicoon Thiago Silva voor een even oude en veel minder fitte Sergio Ramos pakt tot nu toe desastreus uit. En dan zijn er nog de financiën: aan het tweejarige contract van Ramos is PSG zo’n 25 miljoen euro kwijt. Voor dat geld had het medische dossier van de Spanjaard wel wat beter bestudeerd kunnen worden voor zijn komst.
Het is een rampzalig kalenderjaar voor Ramos, maar de verdediger heeft in de vijftien voorgaande jaren van zijn carrière keer op keer laten zien dat hij het karakter heeft om sterker terug te komen van tegenslagen, in welke vorm dan ook. Ramos staat nu voor misschien wel de zwaarste opdracht van zijn loopbaan: voorkomen dat zijn weergaloze carrière doodbloedt op een verlaten trainingsveld in Parijs.
