Het duel tussen Chelsea en Liverpool – José Mourinho versus Jurgen Klopp – staat al weken met rood aangestipt. Zorgt The Normal One voor de ondergang van The Special One? Of moeten we zeggen: The Spending One. Een lijstje van spelers die onder Mourinho mislukten.
UPDATE: Op donderdag 17 december is José Mourinho aan de deur gezet bij Chelsea. Onderstaand stuk dateert van oktober van dit jaar.
Zaterdag omstreeks 16u, dan weten we wie het hardst mag grijnzen: Jurgen Klopp of José Mourinho. Bij zijn aanstelling als Liverpoolcoach creëerde Klopp zelf spanning rond dit duel door zichzelf ‘The Normal One’ te dopen, als de antipode van The Special One, zoals Mourinho zich jaren eerder voorstelde aan de Britse pers.
Dat de wedstrijd op Stamford Bridge gespeeld wordt, is alvast geen voordeel voor de Portugese coach. Chelsea staat onder zware druk, de thuisaanhang mort en bovendien is Chelsea dan min of meer verplicht de dominante ploeg te zijn. Iets wat Mourinho in topwedstrijden liever niet is.
Chelsea, dat vorig seizoen autoritair de titel pakte in de Premier League, verloor dit seizoen al zes keer. In de League Cup tegen Stoke City bleef het deze week steken op een 1-1 gelijkspel.
Steun
Mourinho, die vorige maand nog de tactiek van de provocatie en het gevecht met zijn kleedkamer uitprobeerde, nam zijn spelers deze keer in bescherming. ‘Voor mij zou het fantastisch zijn als mijn spelers tegen mij waren. Dan kon ik tenminste zeggen: we halen geen resultaten want de spelers zijn tegen mij.’ Dat de spelersgroep hem buiten wil, is vooral speculatie. Mourinho kreeg zelfs steun uit onverwachte hoek: zo sprak bankzitter Loïc Remy zich uit voor een verlengd verblijf van zijn gecontesteerde coach.
Ook Chelsealegende Frank Lampard sprak vanuit de VS zijn vertrouwen uit: ‘Hij is de meest succesvolle manager in de clubhistorie. Ieder team kent mindere fases. Chelsea heeft een hoge standaard neergezet de laatste jaren.’
Mislukte transfers
Onze landgenoot Eden Hazard houdt zich in de media op de vlakte over de toekomst van zijn coach. Geen kwaad woord, maar ook geen steunbetuigingen. De groep analisten die denkt dat onze landgenoot beter af is zonder de cynische Mourinho zwelt aan.
De Portugees geniet de reputatie een kampioenenmaker te zijn – zij het met een voorkeur voor ervaren mannen. De spelers die onder zijn hoede boven zichzelf uitstegen (en na zijn vertrek een terugval kenden), is aanzienlijk: denk aan Ricardo Carvalho (Porto en Chelsea), John Terry, Frank Lampard, Didier Drogba (allen Chelsea), Wesley Sneijder, Diego Milito en Marco Materazzi (allen Inter) en Mesut Özil (Real Madrid).
Maar voor elke naam die onder hem excelleerde, bestaat er een waarvoor het omgekeerde geldt: zij die beter af waren zonder Mourinho. Of jonge talenten die gefnuikt werden in hun ontwikkeling. Denk aan onze eigenste Kevin De Bruyne of Romelu Lukaku. Maar er zijn nog voorbeelden, we zetten ze voor jou op een rijtje:
– Gonzalo Higuaín: gewaardeerd door pers en publiek, scoorde bijna altijd als hij mocht meedoen, maar moest weg bij Real Madrid omdat Mourinho een ander type spits verkoos.
– Iker Casillas: in de kleedkamer van Real vocht Mou een machtsstrijd uit met zijn aanvoerder, het Real-icoon werd naar de bank verwezen.
– Juan Cuadrado: de WK-sensatie en ster van Fiorentina mocht na amper een half jaar alweer opkrassen bij Chelsea. Idem voor Egyptenaar Mohamed Salah.
– Mateja Kezman: Mourinho wilde hem er in zijn eerste periode bij de Blues absoluut bij, maar de Serviër kon nooit uit de schaduw van Drogba treden.
– Nuri Sahin: de Duitse middenvelder, voorheen uitblinker bij Borussia Dortmund, arriveerde en verdween anoniem bij de Koninklijke.
– Hamit Altintop: zelfde verhaal als Nuri Sahin. Vond nooit zijn stek in het elftal van Real.
– Claudio Pizarro: wie weet er nog dat de Peruviaan ooit bij Chelsea speelde? Kwam in 2007 met flink wat adelbrieven over van Bayern München (138 goals), maar mislukte compleet onder Mourinho. Een voordeel: hij kwam gratis. Herpakte zich nadien bij Werder Bremen.
– Andrey Shevchenko: werd de trainer opgedrongen door zijn steenrijke voorzitter, maar toch: de Oekraïnse topspits haalde onder Mourinho nooit zijn niveau van bij AC Milan.
– Fabio Coentrao: de linksback kostte Real 30 miljoen euro, maar werd er nooit titularis. Ondanks het feit dat hij en Mourinho dezelfde makelaar (Jorge Mendes) deelden.
– José Callejon: kreeg onder Mourinho zelden zijn kans bij Real, werd nadien sterspeler bij Napoli.