Door de coronacrisis en de licentieperikelen is er weer veel te doen over de (te hoge) salarissen van profvoetballers. Maar dat ze niet allemaal op rozen zitten, bewijzen twee bijzondere getuigenissen in Sport/Voetbalmagazine.
Als we over voetbal en geld praten, denken we eerder aan de miljoenen van Neymar en Cristiano Ronaldo dan aan precaire financiële situaties. Op planeet voetbal is de rijkdom echter verre van gelijk verdeeld. In België ligt het gemiddelde brutoloon van een professionele voetballer op 250.000 euro per jaar (ruim 20.000 euro per maand), een bedrag dat een grote spreidstand verbergt tussen degenen die meer dan 3 miljoen per jaar verdienen en degenen die flirten met het wettelijke minimumloon, vastgelegd op 20.000 euro per jaar.
‘Mijn maandsalaris is 1700 euro bruto’, vertelt een speler uit een topzesploeg aan Sport/Voetbalmagazine. ‘Daarbovenop krijg ik 700 euro per overwinning. De maanden die er nu aankomen, zonder matchen, zullen lijken op de maanden juni en juli, waarin je geen premies krijgt. Dat wordt ingewikkeld, want met die premies ben je natuurlijk snel gewend aan een zeker salaris. In mijn geval wordt mijn salaris tijdens het seizoen al snel verdubbeld. Dit seizoen verdiende ik in mijn beste maand 4500 euro netto. Door niet te spelen zit je al snel een heel pak lager.’
De speler riskeert dus in een soort verlengd zomerreces terecht te komen, met alle financiële gevolgen van dien. Ondanks de bijzondere situatie heeft zijn club beslist om haar engagementen na te komen, zonder een beroep te doen op technische werkloosheid. Dat is lang niet overal het geval.
5000 euro onkosten
Een tweede getuige is sinds begin april op technische werkloosheid gezet en zag zijn maandelijkse brutosalaris van om en bij de 18.000 euro gedecimeerd. Ook zijn vaste premie van 500 euro per punt valt weg.
‘Van mijn brutosalaris naar werkloosheid, dat zal zeker een groot gat slaan. Ik ben me ervan bewust dat ik nu het loon van een arbeider zal ontvangen. Indien ik geen geld aan de kant had gezet, zou ik er niet in slagen om mijn leningen terug te betalen. Deze maand hoop ik mijn plan te kunnen trekken zonder aan mijn spaarrekening te komen.’ Met zijn hypothecaire kredieten, verzekeringen en gezin lopen de maandelijkse onkosten van de speler op tot 5000 euro. Een bedrag dat moeilijk te rijmen valt met een werkloosheidsuitkering.
Voor sommigen zal het geen maanden duren vooraleer ze met hun rug tegen de muur staan. ‘Veel spelers bellen me in paniek op, omdat ze op hun inkomsten uit het voetbal rekenen om de facturen te kunnen betalen,’ zegt Sébastien Stassin van spelersvakbond Sporta. ‘Als spelers veel geld ontvangen, omdat de clubs het zich permitteren om zulke fenomenale salarissen te betalen, hebben ze vaak ook financiële verplichtingen die ze moeten respecteren.’
‘Als u een salaris van 2000 euro hebt, zult u een lening van 500 euro per maand aangaan. Wie 10.000 euro verdient, heeft misschien een lening van 3000 euro. Dat alles moet betaald worden, ook al ben je op technische werkloosheid gezet. Spelers verdienen veel geld, maar ze hebben meer onkosten en een kortere carrière.’
Johanna Pierre
Lees het volledige verhaal over de spelerslonen in onze Plus-zone of in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 15 april.