Donderdagavond staat Michael Frey met Antwerp tegenover zijn ex-club Fenerbahçe in de Europa League. In een uitgebreid gesprek met Sport/Voetbalmagazine had de Zwitser het over zijn periode in Turkije.
Donderdag speel je tegen Fenerbahçe, je ex-club. Hoe kijk je op je verblijf daar terug?
Michael Frey: ‘Mijn start was goed, met drie goals in de eerste tien wedstrijden. Toen raakte ik geblesseerd en vervolgens kreeg ik het moeilijk om terug te keren.’
Wat overweegt: de positieve of de negatieve herinneringen?
Frey: ‘Toch de positieve. Ik heb ginder bijvoorbeeld mijn vrouw leren kennen, die in Zwitserland opgegroeid was. Het is een heel grote club. Dat besef je al als je arriveert op de luchthaven en daar meteen honderden fans ziet, en camera’s die meteen op jou inzoomen, tot je in een taxi geduwd wordt. Vanaf minuut één beland je in een heel andere wereld. Vervolgens moet je meteen presteren, want heel Turkije volgt alles wat bij de topclubs gebeurt van minuut tot minuut met een vergrootglas.’
Wat was de voertaal daar?
Frey: ‘De trainer sprak Turks, en de spelers zaten in kleine groepjes, volgens de taal die ze spraken. Elk groepje had een tolk die simultaan de woorden van de trainer vertaalde. Er was een tolk Spaans, een tolk Portugees, een tolk Frans, een tolk Engels. Kortom: heel veel volk in de kamer. Zo’n bespreking duurde lang, je hoorde alle talen door mekaar. Best grappig.’
Hoe beviel het leven daar, naast het voetbal?
Frey: ‘Je woont als speler van zo’n topclub in een prachtig huis, maar je kan amper naar buiten. Eén keer heb ik het geprobeerd. Ik dacht: ik loop even de stad in. Maar het duurde niet lang of ik was plots omringd door honderden mensen. Het enige wat ik op dat moment nog wilde was terug naar huis gaan en binnen blijven. Dat vind ik zo leuk aan Antwerpen, hier kan ik ongestoord rondlopen.’
Viel het voetballen in Turkije mee?
Frey: ‘Ik heb daar in mijn eerste maanden veel geleerd van Phillip Cocu die me beelden toonde van Olivier Giroud. Hij raadde me aan om goed naar hem te kijken, hoe hij beweegt, in welke zones hij opereerde. Je hebt in Turkije veel één-tegen-éénduels, er wordt agressief gevoetbald. Tegen ons stonden de meeste tegenstanders heel diep, dicht bij het eigen doel, hopend op een counter. Het is niet makkelijk om er goals te maken, je krijgt er amper ruimte.’
Lees het volledige interview met de spits van Antwerp deze week in Sport/Voetbalmagazine of in onze Plus-zone.