Guillaume Gautier, redacteur van Sport/Voetbalmagazine, analyseerde het spel van Kevin De Bruyne bij Manchester City. Een uittreksel.
Waar Wolfsburg de ploeg van Kevin De Bruyne was, blijft City het team van de Ivoriaan. Het voetbal van City is naar het beeld van Yaya: mooi maar nonchalant, onregelmatig maar in staat om in het eigen voordeel te kantelen door het minste geniale moment.
Het gaat bij momenten traag, naar het voetbalideaal van coach Manuel Pellegrini, die bekend zal blijven als de trainer die zijn Villarreal bouwde rond het genie van Juan Román Riquelme. De Argentijnse spelmaker leek altijd te wandelen terwijl het er in het moderne topvoetbal soms snel aan toe gaat. ‘Ik zeg altijd aan mijn spelers: wie de bal heeft, moet langzaam aan doen, om tijd te hebben om na te denken. De andere spelers, zijn ploegmaats, zijn het die snel moeten zijn’, aldus Pellegrini over zijn voetbalvisie in Palabra de entrenador. ‘Als de speler in balbezit aan 100 kilometer per uur rent, heeft hij niet de tijd om zijn techniek te gebruiken. En als zijn ploegmaats niet snel zijn, kunnen ze hem geen alternatieve afspeelmogelijkheden bieden.’
Game changer
De Bruyne behoort volgens Pellegrini meestal tot de categorie van spelers die de bal niet hebben. In zoverre dat hij hem tegen Sevilla in de Champions League op positie negen neerzette, die van diepe spits. ‘Wanneer de trainer beslist je daar te zetten, heb je maar twee dingen te doen: scoren, of een assist geven.’ Net de twee eigenschappen die Kevin kenmerken en die passen bij een game changer, zoals Kompany hem noemt.
Ondanks een tweederangsrol in het aanvallende compartiment van de Citizens, ondanks een ploeg die geen enkele spelverdeler heeft in zijn basiselftal, blijft de Rode Duivel voor gevaar zorgen, zonder dat men hem op een ideale manier voedt of bijstaat. Met zijn 22 beslissende acties, goals en assists samen, doet hij in zijn eentje even goed als Silva (10) en Agüero (12) samen, al werden de twee Spaanstaligen in de heenronde afgeremd door blessures.
Landingspiste
De Bruyne is een vliegtuig opgestegen in Wolfsburg om te landen in een voetbalsysteem waar improvisatie troef is en dat gebaseerd blijft op ingevingen van talent. Kortom: op een landingspiste waar amper lichtbakens waren uitgezet. Maar de landing bleek geslaagd. Want Kevin De Bruyne is maar op zijn best als zijn hart klopt op het ritme waarmee hij op het veld toeslaat.
(Guillaume Gautier)
Lees de volledige reportage over het voetbal van Manchester City in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 13 januari.
De topmomenten van KDB uit de heenronde: