Van 2001 tot 2008 speelde Ruud Vormer voor AZ Alkmaar. Hij werd er zelden voor vol aanzien, maar trof er met Louis van Gaal wel een coach die in hem geloofde.
Louis van Gaal was de T1 die Vormer begin mei 2006 – een dag voor zijn achttiende verjaardag – naar zijn kantoor riep. “Gefeliciteerd, vanaf nu zit je bij mij in de groep.” Van Gaal was een jaar aan de slag in Alkmaar en stond wekelijks langs de zijlijn van de A1. “Louis was heel erg gecharmeerd door Ruud, een balvaste speler die een goede verre pass had. Hij vond hem een intelligente voetballer die op het veld meedacht. Die kwaliteit had Ruud toen al, al werd hij hier nooit als hét toptalent beschouwd. Er werden vraagtekens geplaatst bij zijn gestalte en fysieke mogelijkheden: gebrek aan duelkracht en niet al te snel”, vertelt Martin Haar, destijds assistent-trainer en al 25 jaar aan de club verbonden.
Bij het zien van de poster van Vormer, in het Clubshirt, uit Sport/Voetbalmagazine van enkele weken geleden, reageert Haar: “Tien jaar later, fysiek niet meer te vergelijken. Ik had het niet verwacht, neen, en vermoedde dat zijn limiet ergens in de subtop van de Eredivisie zou liggen.”
Soms een brutaaltje, maar met normen en waarden. Als hij door anderen werd terechtgewezen, dan deed hij daar iets mee”
Haar is verbaasd over Vormers positie in Brugge. Rechts op het middenveld en niet als controleur voor de verdediging. “Louis heeft overwogen om Ruud als nummer 10 uit te spelen. Hij speelt goed tussen de linies en leest het spel perfect. Hij kon fanatiek naar voren verdedigen, koos vaak het goede moment om voor de goal te komen en had scorend vermogen: belangrijke troeven voor middenvelders die hoger spelen.”
Vormer debuteerde in de Eredivisie op het veld van FC Twente op 27 december 2006, maar de concurrentie op het middenveld was groot. Moussa Dembélé, David Mendes da Silva, Stijn Schaars, Maarten Martens, Demy de Zeeuw… “Op training hield hij zich als jong ventje goed staande tussen die grote namen, alleen speelde hij iets te veel breed, terwijl Louis diepte boven breedte verkoos.
“Hij kon soms moeilijk met kritiek omgaan. Ik herinner me een wedstrijd waarin hij had gescoord, maar toen ik hem er op wees dat hij ook een paar keer een speler uit zijn rug had laten weglopen, was hij enorm verbaasd. ‘Hoe kun je dat nu zeggen?’ Soms een brutaaltje, maar met normen en waarden. Als hij door anderen werd terechtgewezen, dan deed hij daar iets mee. Jongens die alleen maar een grote mond opzetten, worden hier van het oefenveld geschopt.”
In zijn tweede seizoen startte Vormer, nog altijd geen twintig jaar, vijftien keer in de basis. De club, die op de slotspeeldag de titel verloor, was tevreden over zijn ontwikkeling en wilde hem in Alkmaar houden, maar de middenvelder tekende voor vier seizoenen bij Roda JC. “Dat hij bereid was een stap achteruit te zetten, typeert hem. Eigen willetje.”
Toen Ruud Vormer in 2011 door De Telegraaf werd uitgeroepen tot de op twee na beste voetballer van de Eredivisie, na Theo Janssen en Wesley Verhoek, mocht hij zelf kiezen wie hem de Bronzen Schoen zou overhandigen. Hij koos voor Louis van Gaal, die uit Portugal terugkeerde en lovend was: “Ik zie een jongetje dat man is geworden. Een man in het voetbal. Hij staat open voor zijn coach en wil nog aan zichzelf werken. Ik hoop dat je nog eens de Gouden schoen wint. Veel succes!”
(Chris Tetaert)
Lees de volledige reportage over het Nederlandse parcours van Ruud Vormer in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 23 november.