Acht maanden geleden kwam Jackson Muleka per toeval bij Standard terecht, maar hij was vastbesloten om er het beste van te maken. Ondertussen werd de Congolees alsmaar sterker en lijkt hij klaar om alweer te vertrekken.
Het zag eruit als het begin van een vaste routine, maar dat zou het nooit worden. Een dribbel van Mehdi Carcela, een opening voor Collins Fai, een strakke voorzet van de Kameroener naar de eerste paal en een harde kopslag van Jackson Muleka. Een eerste Luikse goal waarmee hij zijn entree maakte als ‘beste spits van het Afrikaanse continent’. Die pompeuze titel kreeg hij dankzij zijn 57 doelpunten in 89 wedstrijden met Tout Puissant Mazembe, waarvan zeven in tien matchen om de Afrikaanse Champions League.
Met die reputatie kwam Jackson Muleka op 5 september 2020 dus in Standard aan. Acht maanden later weet de Congolees sowieso één ding over zijn nieuwe verblijfplaats: routine bestaat niet in Luik. Met een Carcela die met prepensioen gegaan is en Collins Fai die in de lappenmand ligt, blijven er alleen de kopbaldoelpunten van Muleka over. Vier op een totaal van negen, alle competities inbegrepen dit seizoen. Dat is genoeg om een matig begin te veranderen in een behoorlijk eerste jaar.
Maakt het een speler met een middelmatig potentieel daarmee ook een buitenkansje in de komende transferperiode? Dat is de hamvraag in een club waar alles wat van waarde is, verkocht kan worden.
Mensen die vertrouwd zijn met Sclessin en die Standard al langer volgen, zien al van ver de vergelijkingen komen met ene Renaud Emond. Dezelfde flair voor de goal, dezelfde onopvallendheid wanneer hij er met de rug naartoe staat. Die kwaliteiten waren voldoende opdat Emond het kostuum van goalgetter kon aantrekken in het verticale voetbal van Ricardo Sá Pinto en nadien van Michel Preud’homme.
Het leverde de Luikse schatkist ook een onverwachte bonus op bij de doorverkoop in 2020, iets wat men twee jaar ervoor niet verwacht had van een speler wiens winstmarge miniem leek. Die meerwaarde op Emond kon Standard alleen realiseren door de speler op het best mogelijke moment te verkopen. Nantes telde in de winter van 2020 zowaar vier miljoen euro voor hem neer.
Lange arm
Standard, dat altijd dringend behoefte heeft aan liquide middelen, zal een gelijkaardige transactie voor zijn Congolese aanvaller, die afgelopen zomer voor een twee keer lager bedrag gehaald werd, zeker niet versmaden. Jackson Muleka, die eerst contact had met het Lille OSC van Luis Campos via de bemiddeling van Federico Pastorello, de Italiaanse makelaar van Romelu Lukaku en Antonio Conte, dacht er in augustus al aan naar de Ligue 1 te verkassen. Dat was toen zowel de wens van de speler zelf als van zijn makelaar, maar iets minder die van de invloedrijke Moïse Katumbi. De zakenman, ex-politicus en gewezen tegenstander nummer één van Joseph Kabila in de Democratische Republiek Congo is sinds 1997 eveneens de autoritaire voorzitter van TP Mazembe. Iemand met connecties overal en vooral met een lange arm. Hij staat sterk genoeg om zijn spelers er meestal van te kunnen overtuigen om hun lot te verbinden aan een man voor wie fysieke mede-eigenschap geen geheimen heeft.
Het was dus Katumbi die het dossier blokkeerde dat Jackson Muleka in eerste instantie naar LOSC zou brengen, met daarbij een voorziene uitleenbeurt van één jaar aan Excel Mouscron. ‘Het was de keuze van de eigenaar van TP Mazembe om de speler niet bij ons te stallen’, bevestigde een furieuze Luis Campos, ex-sportief directeur van LOSC, in dit magazine. ‘Hij heeft ervoor gekozen om niet met ons samen te werken in dit dossier en die keuze moeten wij respecteren.’ Diezelfde Katumbi wilde enkele dagen nadien evenmin ingaan op een transfervoorstel van RC Lens, hoewel de speler zelf dat erg graag wilde, overtuigd als hij was dat zijn kwaliteiten het best in Frankrijk tot uiting zouden komen.
Uiteindelijk zou Jackson Muleka, klemgereden en gedwongen door de onbuigzame Katumbi, een einde maken aan het mandaat van Federico Pastorello. Vervolgens werd hij door de voorzitter van TP Mazembe in de richting van Standard gedirigeerd, via de bemiddeling van een zeker Grégory Ernes, een advocaat die nauwe banden heeft met de Luikse club en het gewend is om met TP Mazembe te onderhandelen over dossiers die via België gaan.
Doorverkoop
De deal werd ook mogelijk gemaakt door de flexibiliteit van het Luikse bestuur, dat duidelijk weinig zin had om in te gaan tegen de dictaten van de almachtige Moïse Katumbi. Lang werd er dus niet onderhandeld op het moment dat er een contract voor vijf jaar op tafel lag voor de speler, met een flinke bonus voor TP Mazembe in geval van een doorverkoop. En dat alles voor een speler die in Europa nog geen enkele referentie had op het moment dat hij naar hier kwam.
Maar acht maanden later kan de entourage van de speler zeggen dat Standard zich niet vergist heeft. ‘Wanneer ik zie dat KV Mechelen drie jaar geleden Hassane Bandé aan Ajax verkocht heeft voor 8 miljoen euro, na amper zes maanden in België, dan denk ik dat er geen enkele reden is waarom Standard niet hetzelfde zou kunnen doen met Muleka wanneer het moment gekomen is.’
Zo’n bedrag zou zonder enige twijfel de ogen van de Luikse bestuursleden doen blinken. Maar het is ook een som die vandaag de dag alleen de Europese groten kunnen uitgeven. Wat wel goed past bij het feit dat Jackson Muleka sinds zijn komst naar Luik goeie contacten heeft met een van de bemiddelaars in België van Pini Zahavi, een van de meest invloedrijke makelaars ter wereld. Die man zou Zahavi, die eerder gewend is om te werken met aanvallers van het kaliber van Robert Lewandowski, ervan kunnen overtuigen om de bij het grote publiek nog onbekende spits in zijn portefeuille op te nemen.
Het zou een beloftevolle samenwerking zijn voor de Luikse goalgetter, die nu moet zien te bevestigen in play-off 2. Die competitie is niet interessant voor het buitenland, maar kan altijd dienen om de statistieken op te krikken. En die kunnen op hun beurt dan weer de prijzen op de transfermarkt de hoogte in jagen.
Geen Afrika Cup maar hoop op het WK
Eind maart kon Jackson Muleka eindelijk weer aansluiten bij zijn nationale ploeg, na zes maanden nagelbijten wegens de gezondheidscrisis. Hij werd opgeroepen door Christian N’Sengui, ex-jeugdtrainer van Anderlecht en momenteel bondscoach van de Democratische Republiek Congo. Muleka kon niet echt van de gelegenheid gebruikmaken om goede punten te scoren. Hij was onzichtbaar tegen Gabon op 25 maart (3-0) en ging mee ten onder met de Luipaarden, die zich niet konden kwalificeren voor de komende Afrika Cup van begin 2022 in Kameroen. Vier dagen later was hij reservespeler tegen Gambia (1-0). De Luikse spits blijft evenwel het symbool van een talentrijke generatie die de komende jaren het blazoen van de Democratische Republiek Congo moet oppoetsen.
Die beloftevolle groep wacht nog altijd om haar moment van glorie sinds het imbroglio van maart 2019. Toen mochten Muleka en co met de Beloften nog dromen van een kwalificatie voor de Olympische Spelen tegen Marokko, maar de Afrikaanse voetbalfederatie (CAF) diskwalificeerde DR Congo voor de voorrondes van de Afrika Cup voor U23, die als toegangspoort voor de Spelen gold.
Die sanctie ging terug op een administratieve blunder. Christian N’Sengui, toen coach van de Beloften, had Arsène Zola opgesteld, een speler die volgens de documenten van de CAF geboren werd op 23 februari 1996, zes maanden voor de uiterst toegelaten datum van 1 januari 1997. Nu ruim twee jaar later, terwijl de ontgoocheling van de niet-kwalificatie voor de Afrika Cup 2022 verteerd wordt, moet Muleka in juni beginnen aan de kwalificaties in de Afrikaanse zone voor het WK 2022. Dat is het andere echte doel aan het einde van dit seizoen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
