“Opgelucht”, noemde Gilbert Bodart zich vanochtend na het pleidooi van zijn advocaat voor de correctionele rechtbank in Brussel.
“Opgelucht”, noemde Gilbert Bodart zich vanochtend na het pleidooi van zijn advocaat voor de correctionele rechtbank in Brussel.
“Dit proces is een goede zaak. Jammer genoeg komt het veel te laat. We kennen de waarheid nu tenminste, al zijn er ook nog altijd zaken die we niet weten. Al die jaren heb ik gezwegen, zoals mij door de onderzoeksrechter was gevraagd. Tegelijk stel ik vast dat sommigen die niet ophouden met praten, zoals mijn ex-vrouw en Stéphane Pauwels. Mensen die beweren van alles te weten, maar die ik niet zie op dit proces. Ik ben hier wel, want ik heb niets te verbergen. Ik ben niet bang om mijn verantwoordelijkheid op te nemen.”
Zijn enige fout, aldus Bodart, is geweest dat hij een envelop aannam van Ye Zheyun en die aan STVV-doelman Dusan Belic overhandigde. Dat gebeurde op de avond dat Anderlecht gelijk speelde tegen Lokeren en Ye een pak geld op dat resultaat zou hebben verloren. “Hij was razend. Ik moest mee naar zijn hotelkamer. Ik was in paniek. Hij eiste dat ik tegen Sint-Truiden met vijf doelpunten verschil zou verliezen. ‘Dat doe ik niet’, zei ik hem. Ik heb die envelop dan aan Belic bezorgd. Wat erin zat, weet ik niet. Ik heb niet gekeken.”
Bodart ging nog eens in op de bedreigingen, waarvan zijn ex-vrouw, daarin bijgetreden door ex-sportief directeur van La Louvière en huidig analist Stéphane Pauwels, tijdens het proces in een interview met La Dernière Heure verklaarde dat ze verzonnen waren. “De politie kent de details. Ye zei me dat zijn mannen aan het raam van mijn huis stonden. Dat ze mijn vrouw in de zetel zagen zitten, mijn kinderen ook, dat de hond bij mijn dochter op de schoot zat, en naar welk programma ze op dat moment keken. Er zit hier iemand in de rechtszaal die hiervan op de hoogte was”, verwees hij naar de aanwezigheid vanochtend van Pietro Allatta.
Spijt van zijn optreden bij La Louvière heeft Bodart naar eigen zeggen niet. “Ik denk dat ik hetzelfde opnieuw zou doen. Ik schepte er plezier in om hem te laten zien dat ik niet bang was. Dat ik sterker was dan hem. Maar als je op een gegeven ogenblik merkt dat je alleen staat, wordt het moeilijk. Vooral als je denkt mensen naast je te hebben die je kunnen helpen, maar die dat niet doen”, verwees Bodart nog eens naar de rol van voorzitter Filippo Gaone en clubadvocaat Laurent Denis.
“Voor elke wedstrijd ben ik bedreigd, maar tijdens de wedstrijden was er geen haar op mijn hoofd dat eraan dacht om niet voluit te gaan. Dat ik in die vier maanden 10 op 18 haalde met La Louvière, bewijst dat. Voor een ploeg die zou degraderen, was dat niet slecht. Ik heb daar uitstekend werk verricht. Ik heb ook nooit ontslag genomen. Men heeft mijn ontslag net geforceerd omdat ik weigerde in hun verhaal mee te stappen. Denis, Gaone en de rest: ze zaten allemaal in de combine.”
Toch zit ook Bodart nog met vragen. “Er waren wedstrijden die ook voor mij bijzonder vreemd waren. Tegen Westerlo stonden we 0-1 achter na 90 minuten, maar werd er een minuut of acht overgespeeld. Het werd nog 0-3 met twee doelpunten waarvan ik de volgende dag op tv zag dat het tien meter buitenspel was. Daar moeten mensen bij betrokken zijn geweest.”
Op één punt verklaarde Bodart zich niet akkoord met het pleidooi van zijn advocaat. “Mijn carrière is niét voorbij. Ik ben een vechter . Het klopt, zoals mijn advocaat zei, dat de angst soms toeslaat. Maar als iets me in het voetbal houdt, zijn het de vele mensen die achter mij staan. Sinds de start van het proces hebben 5000 mensen me via facebook hun steun betuigd. Voor die mensen zal ik tot het einde blijven gaan.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier