Het is ook nog even voor in het voormalige Breslau de eerste wedstrijd wordt gespeeld.
Verbaasd kijken enkele toeristen hoe het voetbal de grandeur van Wroclaw verminkt. Deze in het zuiden van Polen gelegen stad heeft een mix van verschillende architectuurstijlen en een autoluw centrum dat gedomineerd wordt door het Rynek-plein, waar pastelkleurige panden voor een heel aparte sfeer zorgen. Maar deze anders zo stemmige locatie wordt ingenomen door de zogenaamde fanzones waar tienduizenden op een groot scherm de komende wedstrijden kunnen volgen.
Er wordt nog koortsachtig getimmerd, stewards kijken dag en nacht werkloos toe. Het regent en het is koud en dat alles maakt van Wroclaw een ongezellige stad. Er werd in het centrum veel gerenoveerd, maar er zijn nog iets teveel kille gebouwen uit het oude Polen en vooral de buitenwijken ogen luguber. Het zorgt voor een fel contrasterend beeld. Niet alle opsmukwerken zijn tijdig klaar geraakt, niet alle gebouwen kregen een verflaag. Zo rijden er in het centrum moderne trams, maar daarbuiten krakkemikkige toestellen uit lang vervlogen tijden. Ze maken een hels lawaai.
Dit EK trekt zich maar langzaam op gang, het is ook nog even voor in het voormalige Breslau de eerste wedstrijd wordt gespeeld. Dat is de match van volgende vrijdag, tussen Rusland en Tsjechë. Het stadion, ver buiten het centrum, ligt er nog verlaten bij. De perszaal is net geopend, in het accreditatiecentrum wordt er al een maand gewerkt. Voor wie eigenlijk? De meisjes die achter het loket zitten weten het ook niet.
De formaliteiten gaan snel, in amper tien minuten staan we met onze badge weer buiten. Op naar de volgende tussenstop in Krakau waar Nederland, Engeland en Italië resideren. Tussen Wroclaw en Krakau liggen 270 kilometer, de autostrade is haast verlaten, je moet voor dit traject omgerekend negen euro tol betalen. Alleen in de andere richting verplaatst er zich een kolonne van politieauto’s naar Wroclaw. Het is een stoet van wel 300 voertuigen, als het ware verdeeld in 20 groepen, telkens gescheiden door een paar minuten. Voor de veiligheid hoeft er niet gevreesd te worden in Polen dat zich lang niet kon bevrijden uit de wurggreep van de hooligans.
Hoe dichter we bij Krakau komen, hoe beter het weer. Bij het binnenrijden van de stad frappeert een 25 verdiepingen hoog flatgebouw. Voor wel elk raam hangt een Poolse vlag. De EK-koorts stijgt. Langzaam maar zeker.
Jacques Sys