Elke maandag blikt Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, terug op het voorbije sportweekend. Deze week heeft hij het over het gemiste debuut van Roberto Martínez, de ontgoocheling van het Belgische publiek en de zomertransferperiode.
Wat vond je van het eerste officiële optreden van Roberto Martínez?
Jacques Sys: “Een teleurstelling natuurlijk. In het buitenland noemden ze onze prestatie tegen Spanje zelfs lachwekkend. Ik vond het opvallend hoe mild de media waren bij de aanstelling van Roberto Martínez, toch een trainer zonder echt palmares. Het illustreerde hoe groot de roep om vernieuwing was. Maar na één wedstrijd worden daar nu plots overal kanttekeningen gemaakt. Het feit dat Martínez een volledig nieuwe staf meebracht, met bovendien een hoop buitenlanders, creëerde natuurlijk hoge verwachtingen, en als je dan dát maar op de mat kan brengen… dan krijg je veel teleurgestelde reacties.”
“Vooral het gebrek aan gretigheid viel mij op. Terwijl Martínez vooraf net had verkondigd dat het resultaat niet belangrijk was, wel dat hij mentaliteit wilde zien. Daarom vind ik dat voornamelijk een aantal spelers eens voor de spiegel mogen staan. Dat je zo weinig gretigheid toont in de eerste wedstrijd na de ontgoocheling van het EK en bij het debuut van een nieuwe bondscoach, mag je gerust een kaakslag voor het publiek noemen. Het valt nog te bezien of Martínez voldoende bagage in huis heeft om dat recht te trekken. Het zal veel vakmanschap vergen om van deze groep individuen, die onder Marc Wilmots veel vrijheid genoot, één blok te kunnen maken. Een blok zoals Spanje, nochtans ook met een nieuwe ploeg, er één vormde.”
Was de magere opkomst en ook de boze reactie van het Belgische publiek een verrassing voor jou?
Enkele maanden geleden verkeerden we met z’n allen nog in extase in aanloop naar het EK, nu kreeg datzelfde elftal een striemend fluitconcert te verwerken.
Jacques Sys: “Ik denk dat de Belgische bond de EK-kater bij het publiek in ieder geval zwaar onderschat heeft. De teleurstelling na Wales was zeer groot, dan verwacht je een ploeg die zich herpakt na dat EK. Als die reactie uitblijft, dan krijg je dit. Zo snel kan het gaan: enkele maanden geleden verkeerden we met z’n allen nog in extase in aanloop naar het EK, nu kreeg datzelfde elftal een striemend fluitconcert te verwerken. Maar misschien is dat niet eens zo slecht en kan het een wake-up call zijn. Het publiek heeft alleszins het recht om zijn teleurstelling te laten blijken bij dergelijke magere prestaties van een fel bejubelde ploeg. Zolang het maar op een beschaafde manier gebeurt.”
Eind vorige week verstreek de deadline voor zomertransfers. Welke ploeg uit de Jupiler Pro League vind je het meest versterkt?
Jacques Sys: “Eigenlijk kan je daar weinig op zeggen. Meer en meer begeven Belgische clubs zich op de internationale rommelmarkt, er worden nog slechts spelers van tweede garnituur aangetrokken. Wie kan er bijvoorbeeld nu al iets zinnigs verklaren over de aanwinsten van Anderlecht? Of van Gent en Standard? Je kent die spelers niet.”
Die transferdeadline tot 31 augustus is echt geen goede zaak.
“130 transferbewegingen zijn er nog gebeurd sinds de competitiestart, enkel Eupen en Club Brugge hebben zich koest gehouden, en elk jaar opnieuw zie je dezelfde trend ontplooien: meer kwantiteit dan kwaliteit. Die transferdeadline tot 31 augustus is echt geen goede zaak. Het maakt de job van de trainers nog complexer, want je kunt die eerste maanden amper iets opbouwen. Het zorgt ervoor dat de charme van een oefencampagne -waarbij fans bij aanvang van het nieuwe seizoen reikhalzend uitkijken naar de nieuwkomers- stilaan verdwijnt. En het zorgt bij diezelfde supporters voor een gevoel van bedrog: ze moeten abonnementen kopen voor een ploeg waarvan ze eigenlijk niet weten hoe die er zal uitzien. Hoe moeten de abonnees van AA Gent zich bijvoorbeeld voelen nu Sven Kums en Laurent Depoitre daar vertrokken?”
“Deze zomertransferperiode toonde ook aan dat scoutingscellen bij voetbalclubs een overbodige investering zijn geworden. Als je ziet dat Anderlecht naast Nicolas Lombaerts grijpt en dan uitkomt bij een invaller van Toulouse. Transfers gebeuren tegenwoordig nog louter op basis van internetscouting en tips van makelaars. Ik mis een sportieve visie bij onze Belgische clubs.”