Vorige vrijdag maakte Thibaut Courtois zijn debuut voor Atlético Madrid. In een gesprek met Sport/Voetbalmagazine blikt hij tevreden terug.
Vorige vrijdag maakte Thibaut Courtois zijn debuut voor Atlético Madrid in de oefenpot tegen Recreativo Huelva, dat met 2-1 werd verslagen. Een prima debuut voor de jonge Belg, die zijn nieuwe ploeg tot dan alleen van op de bank bezig had gezien. “Ik denk dat de spelers wel vertrouwen in mij hadden en zich niet onzeker voelden. Dat is een goed teken”, blikt hij tevreden terug in een gesprek met Sport/Voetbalmagazine.
Sport/Voetbalmagazine ging op bezoek bij Courtois in Madrid.
“Ik heb laten zien dat ik leiding kan geven aan de verdediging,” aldus Courtois. “Het probleem is dat ik hier laat ben aangekomen. Joel Robles heeft heel de voorbereiding gekeept, dus hij heeft een streepje voor.”
“Mocht hij opnieuw de voorkeur krijgen, moet ik me blijven bewijzen tot de trainer niet meer om mij heen kan. Ik ben nog niet de nummer één, maar stilaan laat ik zien dat ik er klaar voor ben.”
Coach
Met Gregorio Manzano trok Atlético in juni een nieuwe coach aan. Of dat een voordeel voor hem is, vindt Courtois moeilijk te zeggen.
“Normaal begint iedereen van nul bij een nieuwe trainer, maar ik ben hier pas aangekomen drie dagen voor de eerste Europese wedstrijd tegen Stromsgodset. Ik wist dat ik op de bank zou starten, maar dat was toch al een teken van vertrouwen, want ze hebben hier ook nog Sergio Asenjo.”
“Joel keepte niet slecht. Bovendien komt hij uit de eigen jeugd hier, dat ligt wat gevoelig. Daarom ben ik blij dat ik tegen Huelva heb kunnen spelen. Ik hoop dat ik donderdag tegen Guimaraes opnieuw speel. Als dat niet zo is, zal ik ontgoocheld zijn.”
Ander voetbal
Zelfs met maar één wedstrijd achter de kiezen ziet hij de verschillen. “Ze hebben een andere manier van voetballen. De bal wordt hier rustig rond gespeeld achterin. De middenvelders komen hem echt uit de voeten van de verdedigers halen. De aanvallers van de tegenstander pressen ook niet echt. Zij laten zich in blok uitzakken en proberen de lange bal te zoeken.”
Ook op de trainingen is het aanpassen. “De kwaliteit van de spelers ligt een stuk hoger dan in Genk. Als er daar in een vijf tegen vijf naar doel werd getrapt, was het meestal recht op mij. Hier trappen ze in de hoeken. Ik moet de ballen echt gaan halen, een reactie alleen volstaat niet. Dat maakt het moeilijker. Ik moet dat nog gewoon worden.”
“Twee jaar geleden in Genk was bijna elke bal op doel ook binnen omdat ik die trapkracht nog niet gewoon was. Dit moet ik ook weer gewoon worden. Guy (Martens, nvdr) zei altijd als we tegen een topploeg speelden dat hun spelers ook maar twee armen en twee benen hebben, maar als je hier Diego Forlán voor je krijgt, merk je toch dat niet alle benen gelijk zijn. Hoe die afwerkt, dat is echt ongelooflijk!” (JH)