Er heerst onrust onder de Franse eersteklasseclubs. De reden? Een exodus van zowat elk Frans talent dat op een bal kan trappen.
Er heerst onrust onder de Franse eersteklasseclubs. De reden? Een exodus van zowat elk Frans talent dat op een bal kan trappen.
Sinds de successen van de nationale jeugdopleidingscentra (zoals Clairefontaine) en de daarop volgende triomfen van de Franse nationale ploeg op WK en EK eind jaren negentig en begin 2000 is de Ligue 1 al langer een vijver waarin door Europese topclubs graag gevist wordt, maar de trend is in negatieve zin geëvolueerd.
Tegenwoordig trekken de talenten zelfs naar anonieme clubs in China, Qatar of Rusland, of verkiezen ze degradatiekandidaten in de Premier League boven een topclub in de Ligue 1. Zoals recent nog Frans international Loïc Remy die Marseille inruilde voor QPR, Guillaume Hoarau die naar Dalian Aerbin in China vertrok, of Néné die van PSG naar Al-Gharafa in Qatar gaat.
Frédéric Antonetti, trainer van Stade Rennes, trekt aan de alarmbel. “Een club uit de kelder van de Premier League heeft net een van onze beste spelers gekocht… mag dat nog verwonderen?”, stelde Antonetti vorige week nadat Harry Redknapp van QPR op het punt stond de transfer van Yann M’Vila af te ronden. Uiteindelijk verkaste M’Vila – een Frans toptalent – niet naar QPR, maar naar Roebin Kazan. Het statement van Antonetti blijft niettemin relevant.
François Hollande als boeman
Grote boeman is volgens de Franse voetbalclubs president François Hollande. Die maakte er een punt van om in zijn economisch beleid de profvoetballers te viseren en hen voor 75 procent te belasten op hun salaris.
Uiteraard zorgt dat voor flink wat paniek, niet in het minst bij de heren voetballers zelf. Bovendien is het voetbal tegenwoordig zo geglobaliseerd dat zij opties te over hebben: van Azië tot het Midden-Oosten.
De Ligue 1 vreest het ergste: het niveau van de competitie zal dalen, de toeschouwersaantallen zullen dalen en de tv-inkomsten zullen dalen. Wat dreigt is de afgrond voor het Franse voetbal.
Hollande heeft zijn toon ondertussen al gematigd, maar dat weerhoudt de meeste clubs er niet van om gretig spelers van de hand te doen. De enige club die aan de tendens ontsnapt is PSG… maar dan enkel dankzij zijn steenrijke Qatarese investeerders. Voor hoe lang nog?
Matthias Stockmans