Zelfs voor journalisten is het niet simpel om een glimp op te vangen van de Rode Duivels in Bordeaux. Wat een verschil met dertig jaar geleden, schrijft François Colin.
De Rode Duivels worden dag en nacht bewaakt door een eenheid van de Franse politie. Sommige agenten zijn gewapend. Zelfs voor journalisten is het niet simpel om een glimp op te vangen van onze helden op voetbalnoppen. Wat een verschil met dertig jaar geleden, toen de Belgische pers in hetzelfde hotel logeerde als de spelers. De aanwezigheid van de media bleek zelfs een troef voor de Belgische ploeg.
Het begon al zes maanden vóór het WK in Mexico. Twee dagen vóór de loting vlogen bondscoach Guy Thys en Bob Kortleven (Bobby Shortlife voor de vrienden), de voorzitter van de technische commissie, naar Mexico City. In het vliegtuig vernamen ze dat Mexico een dag later in Toluca tegen Hongarije speelde. ‘Zouden we niet gaan kijken’, vroeg Thys aan Kortleven. ‘Dan hebben we Mexico eens zien spelen. Je weet nooit waar het goed voor is. De match is op 1800 meter hoogte. Goed om de impact daarvan te zien. En Toluca is de enige speelstad waar we nog geen afspraken hebben voor een hotel.’
Na de match stapte iedereen af in het hotel Del Rey Inn. ‘Dit is het beste wat er in Toluca te vinden is’, wist Thys al snel, maar senor Martinez – de hoteleigenaar – vertelde dat al meer dan een half dozijn ploegen een optie hadden genomen op een verblijf.
Thys was echter altijd iets slimmer dan zijn collega’s. ‘Als we een optie nemen op meer kamers dan andere ploegen gaan we de voorkeur krijgen’, bedacht hij. ‘Maar waarom zouden we voor meer kamers betalen’, vroeg Bobby Shortlife, die maar al te goed wist dat Germain Landsheere nog penningmeester van de voetbalbond was. ‘We stoppen ook onze pers in dit hotel’, gooide Thys zijn kaarten op tafel. ‘We hebben slechts één kans op acht dat we in Toluca moeten spelen, maar zo zijn we gerust.’
Het vervolg van het verhaal kent u wellicht. België speelde de openingsmatch van het WK tegen Mexico en het hotel Del Rey Inn werd het basiskamp van de Rode Duivels voor hun succesrijkste WK-campagne uit de geschiedenis.
Tequila
Hotel Del Rey Inn lag in het midden van een echte woestenij en buitenkomen was nauwelijks een optie. De kamers waren gebouwd rond een grasveld waar spelers en pers dagelijks zij aan zij lagen te zonnen. Leo Hellemans, de toenmalige secondant van wijlen BRT-coryfee Jan Wauters en latere baas van de VRT, maakte op zijn kamer het spraakmakende interview met Franky Van der Elst, die insinueerde dat de bondscoach lichte tekenen van dementie vertoonde.
De zwaarste jongens uit ons gilde dronken ’s avonds tequila met Thys in de bar van Del Rey Inn. Thys vond het niet alleen gezellig, maar deed er ook zijn voordeel mee. ‘Zet jullie ploeg eens op papier’, opperde hij na de kritiek op de nederlaag tegen Mexico en de blamerende zege tegen Irak. Elf namen werden op een bierviltje gekribbeld en op Georges Grün als vijfde verdediger na, werd dit de ploeg die nadien pas in de halve finale tegen het Argentinië van Diego Armando Maradona verloor.
De bondscoach had zonder dat bierkaartje wellicht dezelfde beslissingen genomen, maar was dankzij de pers in zijn overtuiging gesterkt. Tien mensen (zelfs als het voetbaljournalisten zijn) weten immers meer dan één man (ook al is hij bondscoach).
We zouden het Marc Wilmots graag willen vertellen, maar die Franse bewakers zijn allemaal minstens een kop groter.