“Die Meister, die Besten, les meilleures équipes, the champions…“. Ah, de magie van de finales van de Champions League. Die van 2012-2013 wordt 100% Duits: Bayern Münich neemt het op tegen Borussia Dortmund. De ideale gelegenheid om nog eens terug op te komen op de mooiste finales uit de geschiedenis. Hieronder 11 pareltjes.
1. AC Milan -Liverpool 3-3 (2-3 bij de strafschoppen) – “The Miracle of Istanbul” (2004-2005)
Er zijn zo van die wedstrijden. Je bent er zeker van dat de score tegen de pauze vast zal staan. Je overweegt zelfs om de televisie uit te zetten, je staat recht, de confrontatie is immers zodanig onevenredig! Maar je twijfelt: het gaat toch om een finale van de Champion’s League… En dan ga je terug zitten. En je hebt gelijk. Milan AC-Liverpool blijft zonder twijfel de mooiste comeback van de voetbalgeschiedenis. Terwijl AC Milan bij de rust 3-0 voorsprong heeft na een doel van de legendarische Milanese speler Paolo Maldini tijdens de eerste minuut en een dubbel van de Argentijn Hernán Crespo, komen de Reds terug in zes minuten, gedreven door 40 000 magische supporters.
De “You’ll never walk alone” heeft nooit zijn naam zo goed gedragen als die bewuste avond. Dankzij een kopstoot van de mythische Steven Gerrard, een aanval van Vladimir Smicer en een dubbele penalty van Xabi Alonso, slagen de Britten erin verlengingen en penalty’s uit de brand slepen. De dans van de Poolse keeper destabiliseert achtereenvolgens Serginho, Andrea Pirlo en de verdoemde Andreï Chevtchenko. En de Pool schenkt uiteindelijk de overwinning aan zijn ploeg. Bijna dag op dag twintig jaar na het drama van de Heysel…
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
2. Manchester United-Bayern München 2-1 – “De coaching van Sir Alex” (1998-1999)
Sir Alex Ferguson won 38 titels met Manchester United maar de finale van de Champion’s League van 1999 blijft misschien zijn mooiste overwinning. En zonder twijfel, zijn beste coaching. Terwijl de Duitsers leidden na een vrije schop van Mario Bassler, laat de Schot de oudste speler Teddy Sheringham op de 67ste minuut en de Noor Ole-Gunnar Solskjær op de 81ste minuut spelen. De eerste zorgt voor een gelijke stand op de 91ste minuut en net op de laatste seconde schenkt de tweede het paradijs aan zijn ploeg.
“Is it their moment?” vraagt de Engelse commentator net voor het tweede doelpunt. Het wiel van Peter Schmeichel, het kapsel van Beckham, het toevallig doelpunt van eeuwige vervanger Solskjær, Lothar Matthäus teneergeslagen op zijn bank, de tranen van Kuffour. Moeilijk om zich een betere ontknoping voor te stellen. Een overwinning als kers op de taart van een historisch jaar voor de Red Devils die naast de Champion’s League ook het kampioenschap en de FA Cup wonnen.
3. Bayern Münich-AS Saint-Etienne 1-0 – “De vierkante palen van Glasgow” (1975-1976) Ah, die vervloekte vierkante palen… Moesten ze rond geweest zijn… Een volledige groene generatie is nog altijd getraumatiseerd door de palen van de omheining van Hampden Park in Glasgow. Tot twee maal toe, op een schop van Dominique Bathenay en een kopstoot van Jacques Santini, raken de Fransen de Duitse palen.
Verslagen door een vrije schop van Franz Roth, komt Saint-Etienne niet meer terug in de wedstrijd ondanks de komst van de gekwetste Dominique Rocheteau, bijgenaamd de “groene engel”. Ondanks de nederlaag tegen het Bayern Munich van Franz Beckenbauer, Gerd Müller en Karl Heinz Rummenigge, defileren de Fransen de volgende dag op de Champs-Elysées. 35 jaar later blijven Larqué, Revelli en Bathenay idolen bij onze zuiderburen en is Saint-Etienne er nog steeds één van de populairste clubs.
4. Bayern München-Chelsea 1-1 (3-4 bij de strafschoppen) “Didier Drogba lalalala” (2011-2012)
“It’s a disgrace. It’s a fucking disgrace“. Nadat hij in 2009 op de allerlaatste seconde van een betwiste halve finale uitgeschakeld werd door FC Barcelona, dacht Didier Drogba nooit een Champion’s League met Chelsea te kunnen winnen. En zeker niet nadat hij een jaar eerder de finale had verloren van Manchester United bij de strafschoppen.
Voor zijn laatste wedstrijd met de blues, kon hij geen beter scenario dromen. Een gelijkmaker met een agressieve kopstoot in de verlengingen, zijn medespeler Petr Cech die aansluitend een penalty stopt en een strafschop om de finale aan zijn club te schenken. Niet slecht voor een speler die maar op 24-jarige leeftijd de eerste Franse divisie met Guingcamp ontdekte. Hij werd toen voor 150 000 euro aangeworven door de Bretoense club. Goede keuze…
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
5. Marseille- AC Milan 1-0 “De helden van München” (1992-1993)
Wanneer Olympique Marseille in 1991 verliest van Belgrado in Bari gaat het beeld van de tranen van Basile Boli de wereld rond. Twee jaar later in Münich schenkt dezelfde Boli de overwinning aan Marseille met een kopstoot. Het niveau ligt nochtans heel hoog. Het AC Milan van Van Basten, Rijkaard en de Papin is één van de beste clubs van Europa. De wedstrijd is explosief door de bekendheid van de twee voorzitters (Silvio Berlusconi en Bernard Tapie) en door de polemiek die twee jaar eerder losbrak in de kwartfinales van dezelfde beker. Bij de 88ste minuut viel de verlichting uit in het Vélodrome stadium.
De Italianen, die bijna uitgeschakeld waren, weigerden de wedstrijd te hernemen. Dat kostte de Milanezen de wedstrijd en de Champion’s League van het volgend seizoen. Drie dagen na de finale wordt Marseille landskampioen tegenover hun aartsrivaal Paris-Saint-Germain. Onder meer dankzij een uitzonderlijke kopstoot van … Boli.
6. Real Madrid-Leverkusen 2-1 – “Le bijou de Zizou” (2001-2002)
“Te quiero Zidane, te quiero Zidane… Viva la madre que te pario Zidane !“. (Ik hou van je Zidane, ik hou van je Zidane. Leve de moeder die je op de wereld zette, Zidane). De commentators van de Spaanse publieke zender TVE hebben tijd nodig gehad om te bekomen van de golazo van Zinédine Zidane tegen de Duitsers van Leverkusen. Men zegt wel eens dat grote spelers de doorslag kunnen geven bij belangrijke wedstrijden.
Als dat waar is, wat kunnen we dan zeggen over de Fransman die drie keer in twee finales van de wereldbeker scoorde en een vluchtschot in de finale van de Champions League 2002 scoorde… Dankzij dat doelpunt won Real Madrid de Europese competitie voor de negende keer in haar geschiedenis. Zidane won de enige titel die hij nog niet op zijn palmares had en bleef zeer lang in het hart van de Madrileense supporters.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
7. FC Barcelona-Manchester United 3-1 – “De Catalaanse les” (2010-2011)
Hoe zeg je voetballes in het Catalaans ? De spelers van Manchester werden tijdens de finale van 2011 zodanig overheerst door de Catalanen dat ze het moeten weten. 3-1, 12 gerichte schoppen met 1,63% balbezit… 2010-2011 zal het mooiste seizoen van Barcelona blijven voor Messi, Xavi en Iniesta. Hoe de manita (5-0) vergeten die Madrid in november 2010 moest incasseren? Naast het prachtige doelpunt van David Villa, blijft het beeld van de bekeroverhandiging aan Eric Abidal, de verdediger van Barcelona die in maart onder het mes moest wegens een tumor aan de lever. Xavi en Carles Puyol, de gebruikelijke kapiteinen, laten hem de eer om als eerste de trofee op te heffen. Más que un club!
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
8. FC Barcelona-Steaua Bucarest 0-0 (0-2 bij de strafschoppen) – “Het mysterie Duckadam” (1985-1986)
Vier penalty’s stoppen tijdens de strafschoppenserie tegen FC Barcelona en de overwinning aan zijn club schenken in de finale van de Europabeker. Wie doet beter dan Helmut Duckadam? De Roemeense keeper heeft achtereenvolgens de speler en het Blaugrana publiek doen walgen door ene onwaarschijnlijke overwinning aan zijn club te geven. Het begin van een lange carrière? Helemaal niet. Na die finale zal de Roemeense portier nooit meer van zijn leven voetbal spelen. In elk geval niet als professioneel.
De Franse journalist Dominique Paganelli zegt dat de Roemeen van de voorzitter van Real Madrid een Mercedes zou gekregen hebben (andere bronnen spreken van een geschenk van de koning van de Spanje) om hem te bedanken voor het verslagen van zijn aartsvijand. Eens de wagen in Roemenië was, zou Nicu Ceaucescu, de zoon van de Roemeense dictator, aan Duckadam gevraagd hebben zijn auto af te geven. Duckadam zou geweigerd hebben en de securitate, de politieke Roemeense politie, zou al zijn vingers gebroken hebben. Het is moeilijk uit te vissen wat er echt gebeurd is. Bepaalde officiëlere versies hebben het over een bloedprobleem… Helmut Duckadam is vandaag voorzitter van Steaua Bucarest.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
9. AS Roma-Liverpool 1-1 (2-4 bij de strafschoppen) – “De spaghettibenen van Grobbelaar” (1983-1984)
Zonder de fantasie van de Zimbabwaanse keeper van Liverpool Bruce Grobbelaar was de finale tussen Liverpool en AS Roma wellicht nooit zo memorabel geweest. De toeschouwers zijn ze alleszins niet vergeten. Terwijl de spanning in het olympisch stadium van Rome te snijden is, beslist Bruce Gobbelaar de clown uit te hangen voor de fotografen. Vlak voor de schop van Bruno Conti, doet hij alsof hij de netten van zijn doel zal opeten en de Italiaan schiet in de Romeinse wolken.
Enkele ogenblikken later, laat hij zijn benen wankelen (het beeld van de “spaghettibenen”) en destabiliseert hij Francesco Graziani waarvan de bal op de stang terecht komt. Na de match legt de keeper uit dat hij na zijn deelname aan de oorlog in Zuid-Rhodesië, voetbal, ondanks het belang van de finale, niet serieus kon nemen. Dankzij zijn succes, wordt Grobbelaar de eerste Afrikaanse winner van de Europese beker.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
10. FC Porto-Bayern München 2-1 – “De kunst en de Madjer” (1986-1987)
“De kunst en de Madjer” komt l’Équipe na de finale tussen FC Porto en Bayern München. Op een kwartier van het einde scoort Rabah Madjer na een nooit eerder geziene hakbal. De Algerijn heeft zijn gebaar goed gekozen aangezien zesentwintig jaar later de term “Madjer” nog steeds gebruikt wordt voor een hakbal. Twee minuten na zijn topprestatie schenkt hij de overwinningsbal aan zijn Braziliaanse medespeler Juary en de eerste continentale titel uit de geschiedenis van Portugal. Jean-Marie Pfaff, het slachtoffer van de dag, is het gebaar van de Algerijn nooit vergeten.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
11. Liverpool-Brugge 1-0 – “De misser van Wembley” (1977-1978) Om in de finale te geraken, hadden de Bruggelingen een perfect parcours afgelegd. Ze hebben achtereenvolgens de Finnen van KuPS Kuopio, Panathinaïkos, Atletico Madrid en vooral de Turijnse Juventus van Dino Zoff uitgeschakeld. Tijdens de finale van Wembley, houden de spelers van Erst Happel zeer lang stand, onder meer dankzij verschillende parades van de Deense portier Birger Jensen. Maar in die tijd domineerde Liverpool Europa en één van de sterren van de ploeg Kenny Dalgish (King Kenny) schenkt in de 64ste minuut de overwinning aan zijn ploeg. Zoals twee jaar eerder in de UEFA-beker, verliezen de Bruggelingen van René Vandereycken en Georges Leekens van Liverpool. De drievoudige Belgische kampioen (tussen 1976 en 1978) blijft de enige Belgische ploeg die op het dak van Europa had kunnen surfen. Niet zo zeker dat die gelegenheid zich binnenkort nog eens voordoet…
Andere legendarische wedstrijden (de lijst is niet volledig):
Real Madrid-Stade de Reims 4-3 – “De eerste finale van de geschiedenis ” (1955-1956)
Real Madrid-Eintracht Francfort 7-3 – “De vijf doelpunten van Puskás” (1959-1960)
Milan AC-FC Barcelone 4-0 – “De aftocht van Cruyff” (1993-1994)