Noppen stampen in het gras, zweet parelt op pas gebronsde spieren en fris parfum doorprikt de geur van braadworsten: de voorbereiding is begonnen.

S/VM trok ten velde naar Zulte Waregem, Cercle Brugge, Waasland-Beveren en Lierse.

Woe 27/06 Zulte Waregem – Eendracht Aalst 4-0

De Rassing heet u welkom in het Mirakelstadion. Zulte Waregem oefent tegen Eendracht Aalst op het veld van het naburige Racing Waregem en de hun vertrouwde stadionomroeper verontschuldigt zich niet zonder humor voor zijn bijna laattijdigheid. “Het was even lopen om er te geraken”, hijgt hij.

Voor Zulte Waregem is het uitkijken of FranckBerrier en MbayeLeye zich als vanouds de dragers van het elftal tonen en hoe Jens Naessens, vorig seizoen goed voor zes doelpunten, in de aanval evolueert.

En wat kunnen de nieuwkomers?

Francky Dury brengt drie van hen aan de aftrap: Sébastien Bruzzese in doel, Pietro Perdichizzi als linker centrale verdediger en Ivan Lendric in de spits. Bruzzese en Perdichizzi hopen dichter tegen de eerste ploeg aan te leunen dan bij respectievelijk AA Gent en Club Brugge, terwijl Ivan Lendric ook op speelkansen rekent. Een uitleenbeurt aan Zrinjski Mostar leverde hem 16 doelpunten in 28 wedstrijden en de titel van Bosnisch topschutter op, maar eens terug bij Hajduk Split liep hij zich vast.

De eerste kans voor Zulte Waregem is na zes minuten al voor Lendric, maar alleen voor doel besluit hij slap op de keeper, waarna de rebound binnen wordt getikt. Maar als hij drie minuten later vanop links met een fraaie kruispass op Naessens de 2-0 inleidt, heeft een strak in de broek gehesen vrouwelijke supporter er van boven in de tribune vertrouwen in: ‘Lendric wordt een goedje.‘

Een vertrouwen dat wordt bevestigd als hij op het eind van de eerste helft op aangeven van Naessens de 4-0 voorbij de doelman tikt. “Lendric toont een goed positiespel voor doel”, zegt Dury veelbelovend, die tijdens de drankpauze en bij de rust geanimeerd in gesprek gaat met een paar spelers en over het gras wrijft. Alle zintuigen moeten op scherp.

“Vorige week speelden we hier ook en kregen we een halfuur voor de wedstrijd een stortbui: het veld lag er perfect bij”, legt hij uit. “Nu is het gras droger, dan moet je niet te veel lopen met de bal, maar de bal laten lopen.”

Als na de rust jongere spelers in de ploeg komen, valt de doelpuntenproductie stil, de inbreng van Jeremy Bokila, van de rechter- naar linkerflank wisselend met Victor Christiaens, ten spijt. Victor Christiaens’ vader Hans traint tegenwoordig Eendracht Aalter, maar stond begin jaren negentig in de spits bij onder andere SV Waregem en Club Brugge. Victor Christiaens’ grootvader, Prudent Bettens, overleed twee jaar geleden, maar werd verkozen tot Esseveeër van de Eeuw. Zoveel familiale adelbrieven kan Jeremy Bokila niet voorleggen, maar toch één: zijn vader, Ndingi, stond begin jaren tachtig in de spits bij Racing Harelbeke. Zijn wedstrijd kenmerkt zich door een paar keer slordig balverlies, ofschoon hij in de Nederlandse eerste divisie negentien keer wist te scoren voor Sparta.

“Bokila is groot, snel, heeft scorend vermogen en is een goede voetballer”, zegt Dury. “Hij heeft eigenlijk alles om te slagen, als het goed loopt, maar hij mag niet te snel het hoofd laten hangen als een actie niet lukt. Je ziet ook een mentale vermoeidheid als het eens niet honderd procent gaat. Vandaar dat ik hem op het einde van de tweede helft op links heb laten spelen, want centraal zat het meer vast dan op de kanten.”

Franky Dury heeft zich vanaf de bank één keer opgewonden: ” Pavel, speel vooruit!” Pavel, die van achternaam gewoon Verstraete heet, legde centraal in de verdediging de balletjes iets te vaak breed en dat is niet naar de zin van de trainer, die na afloop zijn jonge centrale verdedigers even apart toespreekt. “Centraal spelen we soms te kort en dan kan je balverlies leiden. We moeten de drang naar voren houden. In de tweede helft hebben we met meer jonge spelers in de ploeg gespeeld en dan zie je dat die correctie moeilijker is. Er moet één visie zijn, dan lopen de aanvallen goed en is er ruimte. Als je te traag speelt, zet de tegenstander je vast.”

Veel geld aan zijn transfers schijnt Zulte Waregem niet te hebben uitgegeven. Het post- Lemictijdperk, waarvan met Mikhail Sivakov straks wellicht nog een restant de club verlaat, noopt de club tot bescheidenheid. “Misschien dat we nog hier of daar een speler vervangen die vertrekt, maar ik denk niet dat we nog spectaculaire zaken gaan doen”, beseft Dury. “Ik héb een ploeg, ik héb corrigerende middenvelders, spitsen, doelmannen, offensieve verdedigers, noem maar op. Ik zie Trajkovski, Naessens en Hamalainen die aan het ontluiken is en zich vorig seizoen een flankverdediger met potentieel heeft getoond. Een jonge ploeg, maar we hebben gekozen om die weg op te gaan en dat is het boeiende aan Zulte Waregem. Ik denk dat we straks een mooie balans kunnen vinden.”

Do 28/06 Oostnieuwkerke – Cercle Brugge 1-8

Parkeerruimte is er amper en een stadionomroeper hoor je niet, maar zijn supporters probeert Oostnieuwkerke wel in de watten te leggen. In de vipkantine staan de mini eclairs en de glaasjes elixir klaar op de tafels en achterom bakt de plaatselijke traiteur frieten in een doordeweekse friteuse. Onder de dreiging van een warmteonweer druppelen de bezoekers de kleine tribune binnen. “Voetbal is als een vrouw: je kan het niet voorspellen”, grapt een van hen als hij aan een kaartjes controlerende steward heeft gemeld dat zijn echtgenote nog achter komt.

Als Grégory Mertens al vroeg in de wedstrijd – Michael Uchebo heeft dan wel al gescoord – met een hoofdwonde van het veld moet, mag Alessio, de zoon van assistent-trainer Lorenzo Staelens, zijn plaats in het elftal innemen. Veel meer dan een doorgedreven training moet achter de partij nog niet worden gezocht. Na het oefenkamp pas, weet Bob Peeters, zal hij van Cercle hebben gezien hoever het echt staat. Maar met op het middenveld Arnar Vidarsson, Lukas Van Eenoo en TimSmolders en achterin Kristof D’Haene, Stef Wils, Mertens en Bernt Evens heeft de opstelling al veel weg van een mogelijk type-elftal.

In de kantine voor alleman is het tijdens de rust aanschuiven voor de consumptiebonnetjes én aan de toog, maar in een verlaten hoekje wacht een huisvrouw in schort werkloos achter haar toaster.

Eén croque monsieur uit het vuistje, droog of met een lik mosterd of ketchup: vier bonnetjes.

Dat is dan 1, 2, 3…, voilà, zes euro en een half!

Slik.

Bob Peeters kan met de zonnebril op rustig toekijken hoe de wedstrijd in de tweede helft verder kabbelt en tegen het einde van de wedstrijd vrouw en kinderen welkom zoenen.

Veel transferactiviteit verwacht Cercle niet meer zonder dat er spelers vertrekken. “Wij zijn rond”, zegt Peeters. “Uchebo is nog maar tien dagen bij ons, maar dat doelpunt toont zijn klasse. Hij is balvast en kan ons dichter bij de zestien laten spelen en Igor Vetokele is heel snel, dus in de spits kunnen we nu variatie brengen. Met Smolders en Wils erbij zijn we fysiek en conditioneel sterker dan vorig seizoen en is er, ook met Uchebo, lengte bij gekomen. We hebben nu vijf spelers gehaald, onder wie die twee ervaren mannen ( Wils en Smolders, nvdr) en drie jongeren, dus ik denk dat wij nog altijd de kaart van de jeugd trekken, maar het voorbije seizoen is wat extra ervaring nodig gebleken.”

Een van de jongeren die erbij kwamen is de bij AA Gent gehaalde Koenraad Hendrickx, die als centrale verdediger of rechtsachter kan worden uitgespeeld. Hendrickx raakte langzaam gebrouilleerd met zijn vorige club en komt in Brugge terecht bij hem vertrouwde namen als Peeters, Smolders, Wils, Mertens, Vetokele… en zit daarmee, tja, weer bij AA Gent eigenlijk.

“( lacht) Maar Cercle heeft wel een kleinere kern dan AA Gent en het is ook een zeer leuke en familiale ploeg. Bob Peeters motiveert mij om rustig te blijven en gewoon mijn spel te spelen”, zegt hij.

Wordt Hendrickx opnieuw een talent dat de voormalige beloftetrainer uit zijn verleden bij AA Gent naar de oppervlakte trekt?

Anderhalf uur na de wedstrijd jogt een speler, nog in wedstrijdtenue van Oostnieuwkerke, met een hoofdtelefoon op door de stilgevallen wijk naar huis. Volgend jaar weer een topwedstrijd.

Vr 29/06 Eendracht Zele – Waasland-Beveren 0-4

Eendracht Zele mocht zich vorig seizoen onder Karel Fraeye als een van de eerste ploegen in de Belgische reeksen kampioen noemen en lijkt er zelfs ook in een oefenwedstrijd tegen Waasland-Beveren geen gezondheidswandeling van te maken. En dat komt Michael Clepkens nog geeneens slecht uit: de doelman van Waasland-Beveren krijgt met een paar puike reddingen de kans te onderstrepen waarom hij de beste doelman van tweede klasse werd genoemd en waarom de weg naar het doel voor Colin Coosemans niet zomaar openligt.

Een blik op het scheidsrechtersblad toont dat van één speler, Dugary, de voornaam ontbreekt. Ndabashinze is nu eenmaal niet zo alledaags als Alain-Pierre of Cédric, zoals de voornaam van respectievelijk Mendy en D’Ulivo is. De van Genk overgekomen Burundees Dugary speelt net als de van Lokeren op proef zijnde Tambwé in de aanval, een positie waar Beveren net als die van verdedigende middenvelder geen overschot heeft. “Bepaalde posities zijn nog niet bezet”, weet Dirk Geeraerd, de trainer. “We komen nog zeker zes spelers tekort.”

Veel conclusies kan de trainer na amper vier dagen training uit de wedstrijd nog niet trekken.

“Wij kennen het niveau van eerste klasse nog niet”, zegt hij. “Deze wedstrijd was voor mij puur een observatie, want spelers als Mendy of D’Ulivo ken ik niet, die zijn nieuw voor mij. Een deel van de groep heeft de eindronde gespeeld en zou eigenlijk moeten recupereren, terwijl er bij zitten die niets gedaan hebben. Je kan moeilijk heel de wereld een programma geven als ze nog niet getekend hebben. Dus ze zeggen nu wel dat er zwaar getraind wordt, maar er wordt gewoon goed getraind. Er is alleen een kwaliteitsverschil én ze moeten elkaar leren kennen. In plaats van snel te spelen en automatismen te kweken, voeren er nog veel een individueel nummertje op.”

Hét individueel nummertje van de dag zit evenwel op de bank: Daniel Cruz tekende vanmiddag pas een contract bij Waasland-Beveren en mag het laatste kwartier van de wedstrijd komen volmaken. Sinds de technisch fijnbesnaarde Colombiaanse middenvelder Beerschot verliet voor het Amerikaanse FC Dallas in de Major League Soccer – “mensen onderschatten die competitie zwaar” – heeft hij, met permissie gezegd, een dikke kont gekregen. Hij speelde door een blessure dan ook amper sinds eind vorig jaar.

Terwijl een plaatselijke reporter tussen de rommel in het washok – “want daar is er elektriek, jong” – al rechtstaand zijn verslagje doorstuurt, legt Daniel Cruz buiten de reden van zijn terugkeer naar België uit.

“Je gaat veel op afzondering, je ziet veel hotels, zit veel in vliegtuigen en soms keer je pas negen dagen later naar huis terug. Ik denk dat ik ginder 80.000 miles bij elkaar gevlogen heb. De kwaliteit van het leven was er goed, maar ik moet ook aan mijn familie denken en ook mijn vrouw is gek van België. Dus ik wil mij hier tweehonderd procent geven. Het is een cliché dat nieuwkomers in eerste klasse het lastig krijgen maar het kan ook anders.”

Wordt hij het die Beveren Waasland straks in eerste klasse houdt?

“Als Cruz nog altijd kan voetballen zoals vroeger, dan is dat een goede transfer”, zegt Dirk Geeraerd. “Maar het zal een kwestie worden van hem, één, scherp te krijgen, en twee, te zorgen dat hij niet geblesseerd raakt. Ik heb daar via Tomasz Radzinski wel wat ervaring mee, dus je kan zeggen dat ik overweg kan met ouderen.” ( lachje)

Wesley Sonck dan ook maar vastleggen als spits?

Za 30/06 Lyra TSV – Lierse SK 0-4

Neel De Ceulaer, Herman Helleputte, Jesse De Preter, Ruud Kaiser… op Maged Samy na schuift de Liersetop bij in de eretribune voor een oefenderby op Lyra. Het stadion mag er dan wat oubollig uitzien, meer allure dan de reeks van bevordering waarin de club uitkomt heeft het wel.

De meeste nieuwkomers bij Lierse heeft trainer Chris Janssens gisteren al aan het werk gezet – zij krijgen rust vandaag. De in Israël gehaalde Bulgaarse aanvaller Kostadin Hazurov heeft in die voorbije wedstrijd gescoord, maar moet nog beter doen. “Hij moet de automatismen nog leren en weten wanneer hij juist voor doel moet komen. Maar hij heeft al goede loopacties in de diepte laten zien. Niet om te zeggen dat hij er vijftien of twintig gaat maken, maar wel tien en dan ben je bij ons al topschutter. ( lachje) Als we er volgende week nog een aanvaller bij krijgen, wordt de concurrentie ook groter.”

Niet Eiji Kawashima maar de vorig seizoen aan Turnhout uitgeleende Nathan Goris is het die in doel staat. Of Kawashima straks in de competitie nog in doel staat, blijft vooralsnog een open vraag. Misschien, bedenkt Chris Janssens, wordt het toch wel tijd dat Lierse zijn Japanner een deadline oplegt voor een transfer, “want er is al van vorig jaar met Nieuwjaar sprake van dat hij zou weggaan… Stel dat die nu half augustus vertrekt, dan hebben we een probleem.”

Eén keer roert Chris Janssens zich als hij vanaf de zijlijn hard op Hussein Yasser roept. Chris Janssens: “Gisteren was ik tevreden met hoe we speelden in balbezit, maar ontevreden over hoe het ging in de omschakeling. Dat heb ik vandaag laten horen en het ging al een stuk beter. Als er balverlies is, wil ik spelers in een spurt zien meeverdedigen en niet in een wandeltempo.”

De bij Standaard Wetteren gehaalde centrale verdediger Jonas Heymans komt vandaag als enige nieuwkomer wel in actie. “Heymans is heel gretig en enthousiast, brengt veel snelheid achterin, druk op de bal en recuperatie en moet tactisch nog veel bijleren, maar ik werk graag met mensen die ervoor gaan”, zegt Chris Janssens.

Met Kenny Thompson, Siboniso Gaxa en Boban Grncarov liet Lierse drie verdedigers vertrekken, maar houdt er met onder andere Frédéric Frans nog voldoende achter de hand. Bovendien werd met de Egyptische middenvelder Samir Farag – “een goede voetballer met een heel goede pass” – en Arjan Swinkels ervaring bij gehaald. “Swinkels is een ervaren leider, je ziet dat hij kapitein van Willem II is geweest, en hij heeft ook scorend vermogen. Hij is een waardige vervanger voor Grncarov. Ik maak mij niet te veel zorgen.”

Nog een maand hebben de trainers om hun ploegen scherp te krijgen en dan begint het nieuwe seizoen echt. Maar niet voor iedereen, beseft Jan Ceulemans, als hij in zijn eentje de tribune verlaat.

DOOR RAOUL DE GROOTE

“Bokila heeft alles om te slagen, maar hij mag niet te snel het hoofd laten hangen als een actie niet lukt.”

Francky Dury

“Uchebo is balvast en Igor Vetokele is heel snel, dus in de spits kunnen we nu variatie brengen.”

Bob Peeters

“Als er balverlies is, wil ik spelers in een spurt zien meeverdedigen en niet in een wandeltempo.”

Chris Janssens