Over enkele maanden zouden ze een gooi doen naar olympisch goud, maar het coronavirus heeft er anders over beslist. De Red Lions gaan tot de zomer van 2021 moeten wachten om de triple EK, WK en OS waar te maken. Welke gevolgen heeft dat?
Zoals veel atleten van topniveau blijven ook de manschappen van bondscoach Shane McLeod trainen, zij het zonder groepssessies. Tijdens de lockdown volgens ze allemaal een strak individueel programma. ‘Tegenover hetgeen we deden vóór de maatregelen zijn de inspanningen niet zo lastig, maar het is vervelend om alleen te zijn’, legt John-John Dohmen uit, een van de pijlers van de nationale ploeg, die zich voorbereidde op wat zijn vierde Spelen zouden zijn.
Ook de Belgische competitie ligt stil. Het dagelijks leven van de internationals is dus danig overhoop gehaald, maar de ambities blijven intact. In welk jaar dan ook, de Red Lions gaan naar Tokio voor goud. Maar dat wil niet zeggen dat het uitstel geen gevolgen kan hebben voor een van onze grootste kanshebbers op een medaille.
Positieve spiraal
Op 16 maart raakte bekend dat John-John Dohmen voor Orée getekend had. Na dertien seizoen en vijf trofeeën bij de Waterloo Ducks ging de 32-jarige een nieuwe uitdaging aan bij een club die niet zo vaak mee streed om de prijzen. Acht dagen later werd Tokio 2020 met een jaar uitgesteld. ‘Olympische Spelen of niet, voor mij verandert dat niks’, vertelt de beste hockeyer ter wereld van 2016. ‘Ik zal me alleen wat minder dan verhoopt kunnen inzetten voor Orée. In een olympisch jaar trainen wij slechts één keer per week in clubverband. Maar ik wil niet op mijn stappen terugkeren en de transfer afblazen.’ Dohmen had alleszins een rustiger 2020/21 verwacht. Op de Spelen zou hij zijn 400e interland spelen (hij staat nu op 395) en daarna beslissen of hij zou doorgaan als Red Lion. Dat wordt dus uitgesteld, een hele verandering, ook op privévlak. ‘Mijn vrouw en ik hebben erover gepraat, want deze manier van leven is niet ideaal. Maar het zou te stom zijn om de Spelen te missen door een coronavirus.’
Een andere speler die net voor het uitstel van de Spelen zijn transfer bekendmaakte, is Vincent Vanasch. De drievoudige beste doelman ter wereld trekt naar de Duitse topclub Rot-Weiss Köln. Gezien zijn traject en zijn verplichtingen met de nationale ploeg had de 32-jarige Brusselaar op zijn keuze kunnen terugkomen. ‘De Duitsers vroegen me al enkele dagen voor het verdict viel over Tokio of ik nog wel wilde komen. Ze wilden mij heel graag en ik wil ook graag naar daar gaan. Het is erg jammer en triest dat ik de Waterloo Ducks nu zo moet verlaten, maar daar kan niemand wat aan doen.’ De Europese kampioen van 2019 bekijkt de zaken positief. Hij gaat zijn ervaring bij onze oosterburen kunnen gebruiken om een nog betere keeper te worden. En hij blijft ambitieus: na Tokio mikt hij ook nog op Parijs 2024. ‘Persoonlijk verandert er dus niet zoveel voor mij, ik ga gewoon vaker heen en weer naar Keulen.’
Op het collectief van de ploeg zal er wel een impact zijn, want de Red Lions verliezen een belangrijk voordeel. Ze plaatsten zich namelijk twee maanden eerder dan de andere toplanden en dat is op dat niveau een grote troef. ‘We hadden een voorsprong op onze concurrenten’, zegt Vanasch. ‘En met onze winst van het EK en het WK zaten we in een positieve spiraal. Nu hebben de Nederlanders en vooral de Duitsers, die niet zo goed bezig waren, de kans om bij te benen. Maar de sterkte van grote ploegen is dat ze zichzelf opnieuw kunnen uitvinden. Wij hebben dat gedaan nadat we wereldkampioen werden om nadien Europees kampioen te worden. We zullen in 2021 nog sterker zijn: de ouderen zullen nog meer ervaring hebben en de jongeren zullen nog wat gerijpt zijn. En op fysiek vlak zijn we goed omkaderd, de staf weet wat te doen om ons samen op hetzelfde moment topfit te krijgen.”
Stabiliteit
Sinds hij voor de Spelen van Rio in 2016 de nationale ploeg ging leiden, heeft Shane McLeod zijn kern nooit veel gewijzigd. Van de zestien Red Lions die toen zilver haalden, veroverden er twaalf de Europese titel in augustus vorig jaar. Van diezelfde twaalf namen er elf deel aan alle volgende grote toernooien (EK 2017, WK 2018, EK 2019). Voor de vier toernooien selecteerde de bondscoach in totaal slechts 24 verschillende spelers. Een van de ‘slachtoffers’ is Tanguy Cosyns, die nog scoorde in de finale in 2016, maar die zich in juni 2017 aan de knie blesseerde en nadien geen groot toernooi meer meemaakte.
‘Nochtans zouden de kaarten door dat uitstel weleens opnieuw kunnen geschud worden’, zegt Cosyns. ‘Ik denk dat de selectie deze zomer niet dezelfde zou zijn als die voor 2021. Sommigen boeken progressie, sommigen maken andere carrièrekeuzes of raken geblesseerd.’ Cosyns gelooft er heel hard in, anders zou hij zich niet zo erg inspannen. Maar hij weet ook dat stabiliteit het credo is van McLeod. ‘Ik denk dat McLeod zijn basiself al in gedachten heeft’, geeft Vanasch toe. ‘Een jaar uitstel zal niet zoveel veranderen aan de selectie voor Tokio’, bevestigt Dohmen.
Voor de jongeren wordt het sowieso moeilijk. William Ghislain, de beste belofte van 2019, droeg al vier keer het nationale shirt, maar is realistisch over zijn kansen op deelname aan de Spelen. ‘Ik gaf me 10 procent kans voor deze zomer. Ik zou nu zeggen: 30 procent voor 2021’, zucht de 20-jarige.
Normaal gezien zou het contract van McLeod aflopen na Tokio 2020. Gezien de situatie sprak de bond met de trainer en was de logische conclusie dat hij zou doorgaan tot de zomer van 2021. De Nederlander Michel van den Heuvel, een assistent van McLeod, had hem normaal vervangen vanaf december 2020, maar hij zag daar zonder probleem van af. ‘Het was voor iedereen een evidentie om verder te gaan met McLeod’, aldus bondsvoorzitter Marc Caudron. ‘Het zou erg jammer en verrassend geweest zijn mocht het hier eindigen. Dit is echt het toernooi waar we met dezelfde volledige spelerskern en technische staf naartoe willen.’
