Een opmerking in de mixed zone zaterdagavond even over middernacht. We staan met enkele teleurgestelde Nederlandse journalisten en een reporter van BBC World vanop afstand tekijken naar Russen die vechten om een quote van AndreiArshavin. De ontmoetingsplaats tussen spelers en schrijvelaars is tijdelijk een war zone …

“Hoe kan dat nu, 27 zijn en compleet onbekend in Europa? Kan iemand mij dát eens uitleggen?”

Nu ja, sinds de Europese zegetocht van Zenit Sint-Petersburg is Andrei Arshavin niet meer zó onbekend (zeker niet bij de Duitsers, want Sint-Petersburg elimineerde Leverkusen én Bayern München), maar het is pas op dit EK dat de aanvallende middenvelder voor het grote publiek de revelatie is. Inderdaad, pas op zijn 27ste. Hoe dat kan? Omdat de man tot op heden zelden buiten de grenzen van zijn land voetbalde, tenzij met de nationale ploeg. En Rusland, dat zit hier nog niet op de kabel.

Nicolas Lombaerts, ook Zenit, kan getuigen over Arshavin. Geen gemakkelijk ventje. Hij was hier geschorst voor de eerste twee wedstrijden, na een rode kaart tegen Andorra godbetert. In de slotfase dan nog, bij 1-0 voor Rusland. Provocaties beu. Toen Hiddink in de aanloop naar de wedstrijd tegen Zweden werd gepolst of hij Arshavin zou opstellen nu zijn schorsing voorbij was, liet die nog verstaan dat hij misschien wel op de bank zou starten. “Hij heeft nog niet het ritme om de volledige afstand te gaan.” Waarop Arshavin uiteraard mocht beginnen en geprikkeld die twijfel wegveegde.

Je móét hem prikkelen en dan weer afremmen. Zijn clubcoach Dick Advocaat weet ervan mee te spreken: op een gegeven moment liet Arshavin zich voluit gaan tijdens een rondje stappen en drinken en dus ontnam Advocaat hem het aanvoerderschap. Met Hollanders wordt niet gesold. Gewaagd, want volgens de berichten uit Rusland is Arshavin van het type ‘kleine tsaar’, die de autoriteit van zijn trainers durft ondermijnen. Is het toeval dat de fans net voor de wedstrijd tegen Zweden – zijn toernooidebuut – naast de Russische vlag ook een groot spandoek met een afbeelding van tsaar Peter de Grote afrolden?

In Sint-Petersburg is de 1,72 m grote aanvallende middenvelder, tweevoetig en sterk in de steekbal, sterk in de dribbel en sterk in de afwerking, een kleine machthebber. Hij is er het uithangbord van de club, rijk gemaakt door de centen van Gazprom. Hij verdient er goed zijn brood, meer dan goed zelfs. En hij heeft er zeggenschap over de uitbouw van de ploeg. Kan spelers aanbevelen, gebruikt de politiek zoals de politiek hem gebruikt, economie, sport en overheid zijn er nauw verstrengeld. Hij heeft een popsterimago, een eigen modelabel, dit voorjaar alleen verschenen twee boeken over hem: eentje met interviews, eentje over Zenit Europees. Straks een derde, Rusland kampioen?