Veertig jaar profvoetbal werd gekleurd door een aantal opmerkelijke spelers en trainers. We stelden drie eigenzinnige toplijsten op. Deze week de top 40 van de Belgische spelers, volgende week die van de buitenlanders en de week daarop die van de coaches. Niet zozeer het aantal prijzen dat ze wonnen, maar het niveau dat ze haalden en de indruk die ze op onze velden nalieten waren daarbij bepalend, ook al waren dat tijdens een relatief korte periode. Rode Duivels die niet in eigen land op het hoogste vlak actief waren, komen uiteraard niet in de rangschikking voor.

1. THIBAUT COURTOIS

GEBOREN: 11 MEI 1992

2009-2011: RACING GENK

Thibaut Courtois was maar één volledig seizoen actief in de Jupiler Pro League, maar nimmer had een speler zo’n impact op de resultaten van zijn team. Elk optreden van de Limburgse goalie was goed tot subliem. Hij speelde elke wedstrijd op een zelden gezien niveau en zette subtopper Genk bijna in zijn eentje op weg naar een derde landstitel.

De boomlange ballenvanger trok na zijn vertrek uit België die lijn door en is als 22-jarige al een van onze meest succesrijke voetballers ooit. Hij heeft met Atlético Madrid een Spaanse beker en titel, de Europa League, een Europese supercup en een finaleplaats in de Champions League op zijn palmares staan. Dit seizoen kan hij met Chelsea voor de derde keer kampioen worden – en dit in drie verschillende landen. Vorige maand werd hij als eerste Belgische voetballer uitgeroepen tot Sportman van het Jaar.

De Limburger kende een stormachtige carrière. Hij stond in april 2009 als 16-jarige voor het eerst onder de lat bij Genk. Voorlopig een eenmalige gebeurtenis, maar toen in de zomer van 2010 zowel Davino Verhulst als László Köteles niet beschikbaar waren, vierde hij tegen het Finse Inter Turku zijn Europese debuut. Zijn prestaties waren zo overtuigend dat trainer Frankie Vercauteren hem het hele seizoen liet staan.

Het briljante keeperswerk van de jonge Thibaut Courtois gaf Racing Genk het geloof en vertrouwen om de voltallige concurrentie af te troeven. Met als uitsmijter de slotwedstrijd van play-off 1, waarin hij met enkele buitengewone reddingen Standard op 1-1 hield en de fusieclub een nieuwe landstitel bezorgde.

2. JAN CEULEMANS

GEBOREN: 28 FEBRUARI 1957

1974-1978: LIERSE, 1978-1992: CLUB BRUGGE

Jan Ceulemans was de drijvende kracht voor een nieuwe periode van hoogconjunctuur van Club Brugge in de tweede helft van de jaren tachtig, met titels in 1988 en 1990 en een aantal onvergetelijke Europese avonden.

De Caje debuteerde op 17-jarige leeftijd in het eerste elftal van Lierse. In 1978 stapte hij over naar het Club Brugge van Ernst Happel, maar de Oostenrijkse Weltmeister werd al snel ontslagen. De Caje was een van de sterkhouders toen Club in 1980 een nieuwe titel vierde en groeide die zomer uit tot dé revelatie van het EK in Italië.

Dankzij zijn kracht, inzet en doorzettingsvermogen kreeg hij de bijnaam ‘Sterke Jan’. Ceulemans hield buitenlandse topclubs als AC Milan af en bleef Club Brugge trouw. Hij bezorgde blauw-zwart in totaal vier landstitels en twee bekers. Hij kreeg drie keer de Gouden Schoen (1980, 1985, 1986) en twee keer de Trofee voor Sportverdienste (1980, 1990). Ceulemans zette in 1992 na een knieblessure een definitief punt achter zijn carrière.

3. VINCENT KOMPANY

GEBOREN: 10 APRIL 1986

2003-2006: ANDERLECHT

Vincent Kompany is de zoon van een Congolese vader en een Belgische moeder. Het Brusselse ketje werd al op achtjarige leeftijd door Anderlecht ontdekt en nauwelijks enkele jaren later hoorde je overal dat er een supertalent in aantocht was.

Kompany tekende begin juli 2003 zijn eerste profcontract en debuteerde enkele weken later tegen Rapid Boekarest, in de voorronde van de Champions League. De sierlijke verdediger groeide al snel uit tot een vaste waarde in het hart van de paars-witte defensie. Zijn eerste seizoen aan de top leverde de titel op. Begin 2005 kreeg hij de Gouden Schoen uitgereikt.

Vince the Prince bleek in de volgende jaargangen blessuregevoelig en ontgroeide desondanks al snel de Belgische competitie. In de winter van 2006 trok hij naar HSV. Ook in Hamburg lag hij geregeld in de lappenmand. Het leverde hem de bijnaam ‘glazen man’ op.

Zijn overstap in 2008 naar Manchester City was een schot in de roos. In Engeland schudde hij zijn nonchalance af. Kompany werd in 2012 en 2014 landskampioen met The Citizens en hij werd in 2012 uitgeroepen tot beste verdediger van de Premier League.

4. WILFRIED VAN MOER

GEBOREN: 1 MAART 1945

1965-1968: ANTWERP, 1968-1976: STANDARD, 1976-1980: BERINGEN, 1980-1982: SK BEVEREN

Wilfried Van Moer debuteerde als 16-jarige in de spits bij SK Beveren, op dat moment een vierdeklasser. Bij eersteklasser Antwerp werd hij omgevormd tot middenvelder en veroverde hij meteen een Gouden Schoen (1966).

De topclubs Standard en Club Brugge vochten om zijn diensten en de ‘Kleine Generaal’ trok naar Luik. Van Moer bezorgde de Rouches eind jaren zestig drie landstitels op rij en won nog twee keer de Gouden Schoen (1969, 1970).

Na een beenbreuk in nationale dienst (1972) verminderde zijn invloed op Sclessin en toen hij ervoor koos cafébaas te worden, leek zijn ster tanende. Van Moer ging bij FC Beringen tegen de degradatie knokken. In 1979 begon hij totaal onverwacht echter aan een tweede carrière bij de Rode Duivels (in 1980 werd hij uitgeroepen tot de op drie na beste speler van Europa) en keerde hij naar SK Beveren terug om ook daar internationaal voetbal te spelen.

5. ERIK GERETS

GEBOREN: 18 MEI 1954

1971-1983: STANDARD

Erik Gerets was jarenlang het symbool van de onverzettelijkheid en vechtersmentaliteit van Standard. ‘De Leeuw’ begon als spits, maar het was als rechtsachter dat hij zijn stempel drukte. Hij won twee titels en één beker met de Rouches en speelde in 1982 de finale van Europacup II tegen FC Barcelona.

In 1983 won Gerets de Gouden Schoen. Hij vertrok nadien naar AC Milan, maar de omkoopaffaire met Waterschei gooide roet in het eten. Na zijn schorsing kreeg zijn carrière een nieuwe wending bij PSV. In Eindhoven won hij zes titels en drie bekers en werd hij de eerste Belg die Europacup I won.

6. JEAN-MARIE PFAFF

GEBOREN: 4 DECEMBER 1953

1973-1982: SK BEVEREN, 1988-1989: LIERSE

Jean-Marie Pfaff groeide op in een woonwagen. Dankzij zijn wilskracht en doorzettingsvermogen werkte hij zich op tot eerste doelman van SK Beveren en België. Met de semi-amateurs uit het Waasland won hij de beker (1978), de landstitel (1979) en de Gouden Schoen (1979).

Na het WK’82 werd hij de opvolger van de legendarische Sepp Maier bij Bayern München en vierde hij triomfen in de Bundesliga. In Beieren was hij gedurende zes seizoenen op elk gebied een echte sensatie. Hij sloot zijn loopbaan af bij Lierse en het Turkse Trabzonspor.

7. MICHEL PREUD’HOMME

GEBOREN: 24 JANUARI 1959

1977-1986: STANDARD, 1986-1994: KV MECHELEN

Michel Preud’homme zat nog op de schoolbanken toen hij zowel bij Standard als bij de Rode Duivels debuteerde. In Luik nam hij de plaats in van een monument als Christian Piot en won hij de beker en twee keer de titel.

Tijdens zijn schorsing vanwege de omkoopaffaire met Waterschei nam zijn toenmalige schoonbroer Gilbert Bodart zijn plaats in. Preud’homme moest voor een tweede kans uitwijken naar KV Mechelen. Onder Aad de Mos bereikte hij zijn hoogtepunt met een beker, titel en Europese beker. Op 35-jarige leeftijd trok hij nog naar Benfica, waar hij speelde tot hij 39 was.

8. ENZO SCIFO

GEBOREN: 19 FEBRUARI 1966

1983-1987 EN 1997-2000: ANDERLECHT, 2000-2001: CHARLEROI

Enzo Scifo groeide op bij La Louvière en trok als 14-jarige naar Anderlecht, waar hij in 1983 mocht debuteren. De jonge middenvelder met de Italiaanse roots en de fluwelen baltoets bracht velen in vervoering en sommigen de wanhoop nabij. Hij trad aan in twee Europese finales en kreeg in 1985 de Gouden Schoen.

Na drie landstitels op rij begon hij aan zijn omzwervingen die hem bij Inter, Bordeaux, Auxerre, Torino en Monaco brachten. Hij keerde naar het Astridpark terug, maar het klikte niet met Pär Zetterberg. Desondanks won hij een vierde landstitel in 2000.

9. KEVIN DE BRUYNE

GEBOREN: 28 JUNI 1991

2008-2011: RACING GENK

Een Gentenaar in Genk die meteen furore maakte. Als jonge snaak leverde Kevin De Bruyne zowel op de linkerflank als centraal achter de spitsen met fraaie goals of geniale assists een belangrijke bijdrage aan de bekerwinst (2009) en de landstitel (2011) van de Limburgers.

Chelsea kocht hem halverwege het seizoen weg, maar hij maakte het seizoen vol in Genk. Na een uitleenbeurt aan Werder Bremen kon hij José Mourinho nog niet overtuigen en vertrok hij naar Wolfsburg, waar hij even kwistig knappe passes verstuurde als in Genk.

10. LUDO COECK

GEBOREN: 25 SEPTEMBER 1955

OVERLEDEN: 9 OKTOBER 1985

1972-1983: ANDERLECHT

Ludo Coeck was een van de sierlijkste Belgische voetballers uit de geschiedenis. Hij begon bij Berchem Sport. Anderlecht ontdekte al snel zijn magistrale linkerpoot, waarmee hij snoeihard kon uithalen, wat hem de bijnaam ‘Ludo boem boem’ opleverde.

Coeck won drie Europese bekers (1976, 1978, 1983), twee landstitels en drie nationale bekers met Anderlecht. Zijn carrière werd echter gekenmerkt door vele blessures. Ook in Italië, bij Inter en Ascoli, speelden zijn zwakke enkels hem parten. Coeck kwam op 30-jarige leeftijd om het leven in een auto-ongeval.

11. FRANKY VAN DER ELST

GEBOREN: 30 APRIL 1961

1979-1984: RWDM, 1984-1999: CLUB BRUGGE

De jonge Franky Van der Elst werd op het middenveld van RWDM de opvolger van Jan Boskamp. Na zijn overstap naar Club Brugge groeide hij uit tot een van de sterkhouders van het Belgisch voetbal. Hij las het spel als geen ander en dat bezorgde hem de bijnaam The Fox.

Hij won met Club Brugge vijf landstitels en drie bekers. Na het afscheid van Jan Ceulemans werd hij het boegbeeld en de aanvoerder van blauw-zwart. In 1990 en 1996 werd hij bekroond met een Gouden Schoen. Hij was al ruim 38 toen hij zijn voetbalschoenen opborg.

12. MARC DEGRYSE

GEBOREN: 4 SEPTEMBER 1965

1983-1989: CLUB BRUGGE, 1989-1995: ANDERLECHT, 1998-1999: AA GENT, 1999-2002: GERMINAL BEERSCHOT

Degryse debuteerde als 18-jarige in de aanval van Club Brugge, waarmee hij één beker (1986) en één landstitel (1988) won. Anderlecht telde het recordbedrag van 90 miljoen frank (2,23 miljoen euro) voor hem neer.

In het Astridpark speelde hij vooral achter de spitsen. Hij dirigeerde paars-wit naar vier titels (1991, 1993, 1994, 1995) en één beker (1994). In 1991 kreeg hij de Gouden Schoen. ‘De kleine’ keerde na buitenlandse avonturen bij Sheffield Wednesday en PSV naar eigen land terug en sloot zijn loopbaan af op 37-jarige leeftijd.

13. LUC NILIS

GEBOREN: 25 MEI 1967

1984-1986: FC WINTERSLAG, 1986-1994: ANDERLECHT

De tweevoetige Luc Nilis was begiftigd met een fabuleuze traptechniek. De Limburger belandde via Winterslag bij Anderlecht, waarmee hij vier landstitels en drie bekers won. Desondanks voelde hij zich in eigen land miskend. Vooral het feit dat hij nooit de Gouden Schoen kreeg, zat hem dwars.

Lucky Luc kreeg pas de waardering die hij verdiende na zijn overgang naar PSV. In Nederland werd hij wel uitverkoren tot beste voetballer van het land. Na zes jaar verliet hij Eindhoven voor Aston Villa, waar een zware beenbreuk het einde van zijn loopbaan inluidde.

14. ERWIN VANDENBERGH

GEBOREN: 26 JANUARI 1959

1976-1982: LIERSE, 1982-1986: ANDERLECHT, 1990-1994: AA GENT, 1994-1995: RWDM

Erwin Vandenbergh is de beste Belgische schutter uit het proftijdperk, met 254 goals. Zijn torinstinct was ongeëvenaard. Hij won zes keer de trofee van nationaal topschutter en dit bij drie verschillende clubs: Lierse (1980, 1981, 1982), Anderlecht (1983, 1986) en AA Gent (1991).

Vandenbergh werd in 1980 zelfs Europees topschutter met 39 treffers. In 1981 kreeg hij de Gouden Schoen. Tussen 1986 en 1990 maakte hij met Lille OSC de netten onveilig in Frankrijk. Met Anderlecht werd hij twee keer lanskampioen en won hij de UEFA Cup (1983).

15. DANIEL VAN BUYTEN

GEBOREN: 7 FEBRUARI 1978

1991-1993: CHARLEROI, 1999-2001: STANDARD

Daniel Van Buyten werd in eigen land lange tijd ondergewaardeerd. Bij Charleroi en Standard leek hij af en toe een beperkte centrale verdediger. Big Dan bouwde echter een indrukwekkende carrière uit in het buitenland. Hij verdedigde achtereenvolgens de kleuren van Marseille, Manchester City, HSV en Bayern München.

In Beieren werkte hij mee aan vier titels en bekers (2008, 2010, 2013, 2014). In 2013 werd hij, na Erik Gerets, de tweede Belg die Europacup I won. Enkele weken geleden kreeg hij na zijn afscheid aan het voetbal de Trofee voor Sportverdienste.

16. RAOUL LAMBERT

GEBOREN: 22 OKTOBER 1944

1962-1980: CLUB BRUGGE

Raoul Lambert was het boegbeeld van Club in de jaren zestig en zeventig en werd verkozen tot beste Brugse speler aller tijden. ‘Lotte’ was herhaaldelijk geblesseerd, maar desondanks speelde hij achttien jaar in het eerste elftal van Club en maakte hij 216 competitiegoals.

De linksvoetige spits werd vooral gevreesd voor zijn snedige demarrages. Hij werd topschutter in 1972 en reeg de trofeeën aan elkaar: titels in 1973, 1976, 1977, 1978 en 1980 en bekers in 1968, 1970 en 1977. Hij miste één van de twee Europese finales van Club door een blessure. Lambert was ook een toonbeeld van sportiviteit.

17. PHILIPPE ALBERT

GEBOREN: 10 AUGUSTUS 1967

1985-1989: CHARLEROI, 1989-1992: KV MECHELEN, 1992-1994: ANDERLECHT, 1999-2000: CHARLEROI

Van Philippe Albert werd aanvankelijk gezegd dat hij te weinig techniek had om de top te halen. Zijn bijnaam was ‘de houthakker van Bouillon’. Bij KV Mechelen werd hij aan de zijde van Lei Clijsters echter een centrale verdediger van topformaat en scoorde hij op de koop toe geregeld.

Het leverde hem een transfer naar Anderlecht en een Gouden Schoen (1992) op. Na twee titels en een beker met Sporting gooide hij hoge ogen bij het Newcastle van Kevin Keegan. Na een kort verblijf bij Fulham keerde hij naar Charleroi terug.

18. TIMMY SIMONS

GEBOREN: 11 DECEMBER 1976

2000-2005 EN 2013-NU: CLUB BRUGGE

Via Diest en Lommel belandde Timmy Simons bij Club Brugge, waar hij vaak als centrale verdediger maar vooral als defensieve middenvelder excelleerde. Tussen 2002 en 2008 won hij ieder jaar een prijs. Met Club de titel ( 2003, 2005) en de beker (2002, 2004) en met PSV het kampioenschap ( 2006, 2007, 2008).

Na vijf seizoenen in de Nederlandse competitie volgden drie campagnes in de Bundesliga, bij 1. FC Nürnberg. Hij keerde naar Brugge terug om Club een nieuwe titel te bezorgen. Als 38-jarige is hij nog steeds een sterkhouder op het middenveld van blauw-zwart.

19. RENÉ VANDEREYCKEN

GEBOREN: 22 JULI 1953

1974-1981: CLUB BRUGGE, 1983-1986: ANDERLECHT, 1987-1989: AA GENT

René Vandereycken was als verdedigende middenvelder het verlengstuk van trainer Ernst Happel bij Club Brugge. Hij won met blauw-zwart vier titels (1976, 1977, 1978, 1980) en een beker (1977). Twee keer stond hij in het verliezende kamp in een Europese finale.

Met Anderlecht veroverde de slimme maar vaak ook cynische schokbreker twee titels (1985, 1986) en weer verloor hij een Europese finale. Hij beëindigde zijn voetballeven bij AA Gent. Tussen zijn Belgische werkgevers door droeg hij achtereenvolgens de kleuren van FC Genoa en Blau-Weiss Berlin.

20. FRANKIE VERCAUTEREN

GEBOREN: 29 OKTOBER 1956

1975-1987: ANDERLECHT, 1990-1993: RWDM

Frankie Vercauteren kreeg zijn opleiding in het Astridpark en werd liefkozend ‘de Prins van het Park’ genoemd. De linkermiddenvelder lag met zijn even kromme als magistrale voorzetten aan de basis van heel wat doelpunten van paars-wit.

Zijn palmares oogt indrukwekkend. Met Anderlecht werd hij kampioen in 1981, 1985, 1986 en 1987, won hij de beker in 1976 en mocht hij een ereronde lopen met Europacup II in 1976 en 1978 en met de UEFA Cup in 1983. Individueel kreeg hij de Gouden Schoen (1983) en de Trofee voor Sportverdienste (1978).

21. AXEL WITSEL

GEBOREN: 12 JANUARI 1989

2006-2011: STANDARD

Axel Witsel was nauwelijks tien toen hij op de academie van Standard belandde. Samen met Steven Defour en Marouane Fellaini vormde hij het middenveld dat de Rouches na 25 jaar eindelijk weer een landskampioenschap bezorgde (2008). Een titel die een jaar later verlengd werd.

Witsel kreeg de Gouden Schoen 2008, maar in augustus 2009 volgde een schorsing van acht speeldagen voor een al te drieste tackle die een dubbele beenbreuk voor gevolg had voor Marcin Wasilewski. Hij verhuisde naar Benfica en werd een jaar later voor 40 miljoen euro overgenomen door het Russische Zenit.

22. GEORGES GRÜN

GEBOREN: 25 JANUARI 1962

1982-1990 EN 1994-1996: ANDERLECHT

Georges Grün was een onvervalst Anderlechtproduct. Als rechtsachter won hij in 1983 met Sporting de UEFA Cup en werd hij kampioen in 1985, 1986 en 1987. Hij trok naar de Serie A, waar hij een centrale rol in de defensie kreeg toebedeeld. Gentleman Grün pakte met AC Parma de Europacup II (in 1993 tegen Antwerp) en werd er een verdediger van internationale allure.

Na de wereldbeker in de VS keerde hij naar het Astridpark terug (met een vierde landstitel in 1995 voor gevolg), maar hij besloot zijn carrière in 1997 in Italië bij Reggiana.

23. MARC WILMOTS

GEBOREN: 22 FEBRUARI 1969

1985-1988: STVV, 1988-1991: KV MECHELEN, 1991-1996: STANDARD

Marc Wilmots promoveerde met STVV naar eerste klasse en versierde een transfer naar KV Mechelen, waarmee hij meteen kampioen werd (1989). Met Standard won hij de beker (1993), maar de grote erkenning bleef uit. Die kreeg hij pas in het buitenland.

Met Schalke 04 won hij de UEFA Cup (1997). Das Kampfschwein speelde nog bij de Girondins de Bordeaux vooraleer naar Gelsenkirchen terug te keren. In 2002 ontving hij de Trofee voor Sportverdienste. De veelzijdige Wilmots speelde in de spits, achter de spitsen en zelfs als verdedigende middenvelder.

24. MAROUANE FELLAINI

GEBOREN: 22 NOVEMBER 1987

2006-2008: STANDARD

Zijn afrokapsel had hij nog niet, zijn fysiek was wel al indrukwekkend toen Johan Boskamp in augustus 2006 besliste de onbekende 18-jarige slungel in de strijd te gooien bij Standard. Anderhalf jaar later vierde hij met die andere jeugdtalenten Witsel en Defour de eerste landstitel in 25 jaar. Een paar maanden later wordt hij de duurste uitgaande transfer uit het Belgisch voetbal. Everton telt 20 miljoen euro voor hem neer, maar krijgt daar geen spijt van, want het kan hem later voor 35 miljoen verkopen aan Manchester United. Daar staat hij nu op de voorgrond, nadat Louis van Gaal afgelopen zomer niet echt in hem geloofde.

25. LORENZO STAELENS

GEBOREN: 30 APRIL 1964

1987-1989: KV KORTRIJK, 1989-1998: CLUB BRUGGE, 1998-2000: ANDERLECHT

Bij KV Kortrijk verwachtte niemand dat Lorenzo Staelens een grote carrière zou uitbouwen. Op het middenveld van Club Brugge lag hij met zijn infiltraties aan de basis van veel doelpunten.

De ‘Lorre’ verbaasde iedereen door als 34-jarige naar Anderlecht te trekken, waar hij eindelijk een Gouden Schoen kreeg (1999). Hij schoof steeds vaker een rij achteruit en voegde een vijfde titel (2000) toe aan de vier met Club (1990, 1992, 1996, 1998). Hij won met blauw-zwart ook drie bekers en voetbalde finaal nog een jaar bij het Japanse Oita.

26. LEI CLIJSTERS

GEBOREN: 9 NOVEMBER 1956

OVERLEDEN: 4 JANUARI 2009

1982-1986: THOR WATERSCHEI, 1986-1992: KV MECHELEN, 1992-1993: FC LIÉGEOIS

Leo – Lei in het Limburgs – Clijsters is vooral bekend als de vader van tennislegende Kim, maar was zelf een uitstekende voetballer. Als jonge gast brak hij niet door bij Club Brugge, maar via Patro Eisden en SK Tongeren belandde hij bij Waterschei, dat de halve finale van Europacup II bereikte.

Zijn grootste successen vierde Clijsters bij KV Mechelen, waarmee hij de beker (1987), Europacup II (1988) en de titel (1989) won. In 1988 kreeg hij de Gouden Schoen. Leo Clijsters overleed vroegtijdig aan huidkanker.

27. GERT VERHEYEN

GEBOREN: 20 SEPTEMBER 1970

1988-1992: ANDERLECHT, 1992-2006: CLUB BRUGGE

Gert Verheyen debuteerde met Lierse in tweede klasse en trad met zijn overgang naar Anderlecht in de voetsporen van zijn vader Jan. In het Astridpark hield hij vaak de bank warm, maar hij had een inbreng in de bekerwinst (1989) en de titel (1991).

Verheyen, die meestal rechts vooraan speelde, beleefde zijn mooiste periode bij Club Brugge. Hij was technisch minder verfijnd, maar compenseerde dat met inzet en karakter en werd als de nieuwe Jan Ceulemans gezien. Hij won met Club vier titels (1996, 1998, 2003, 2005) en vier bekers (1995, 1996, 2002, 2004).

28. WALTER MEEUWS

GEBOREN: 11 JULI 1951

1972-1978: BEERSCHOT, 1978-1981: CLUB BRUGGE, 1981-1984: STANDARD, 1985-1987: KV MECHELEN

Walter Meeuws maakte bij Beerschot furore als aanvaller. Bij Club Brugge werd hij echter omgeschoold tot laatste man. De slimme Gierlenaar leidde zowel de defensie van Club (1980) als die van Standard (1982, 1983) naar de landstitel. Hij werd in de Europese finale van de Rouches tegen Barcelona (1982) kort voor tijd uitgesloten.

Na de omkoopaffaire Standard-Waterschei won hij nog een Nederlandse titel met het Ajax van Cruijff en een Belgische beker met KV Mechelen (1987).

29. JULIEN COOLS

GEBOREN: 13 FEBRUARI 1947

1973-1979: CLUB BRUGGE, 1979-1981: BEERSCHOT

Julien Cools was een middenvelder met een onwaarschijnlijk loopvermogen. Via Beringen kwam hij bij Club Brugge terecht, waar hij het tot aanvoerder schopte. De Kempenaar won op Olympia drie kampioenschappen op rij (1976, 1977, 1978) en de beker in 1977. In dat jaar mocht hij ook met een Gouden Schoen pronken. Hij speelde met Club twee Europese finales tegen Liverpool.

Cools verruilde Club Brugge voor Beerschot, maar de degradatie van paars-wit betekende zijn afscheid aan eerste klasse. Hij sloot zijn voetballersbestaan in 1986 af bij VC Westerlo.

30. SWAT VAN DER ELST

GEBOREN: 1 DECEMBER 1954

1972: 1980: ANDERLECHT, 1983-1985: LOKEREN

François Van der Elst was een watervlugge rechtsbuiten, die even overtuigend als rechtsachter kon fungeren. Swat was een goaltjesdief en de koning van de counter. In 1977 werd hij nationaal topschutter.

Met Anderlecht won hij twee landstitels (1972, 1974), vier bekers (1972, 1973, 1975, 1976) en tweemaal de Europacup II (1976, 1978). In dat laatste jaar kreeg hij de Trofee voor Sportverdienste.

De oudere broer van Leo Van der Elst keerde na avonturen bij New York Cosmos en West Ham United naar ons land terug en tekende verrassend voor Sporting Lokeren.

31. WESLEY SONCK

GEBOREN: 9 AUGUSTUS 1978

1996-1998: RWDM, 1998-2000: GERMINAL BEERSCHOT, 2000-2003: RACING GENK, 2007-2010: CLUB BRUGGE, 2010-2012: LIERSE, 2012-2013: WAASLAND-BEVEREN

Wesley Sonck begon bij RWDM en Beerschot en beleefde zijn topjaren bij Genk. In Limburg werd hij nationaal topschutter met 30 treffers. Hij had daarmee een belangrijke inbreng bij het behalen van het kampioenschap (2002). Zijn vele goals leverden hem de Gouden Schoen op (2001).

De Ninovieter werd kampioen met Ajax (2004), maar hij speelde er meestal op de rechterflank. Bij Borussia Mönchengladbach ging het helemaal fout en hij bouwde zijn loopbaan in eigen land af.

32. MICHEL RENQUIN

GEBOREN: 3 NOVEMBER 1955

1974-1981: STANDARD, 1981-1982: ANDERLECHT, 1986-1988: STANDARD

Michel Renquin was een beenharde maar technisch erg begaafde verdediger. Hij maakte zowel als linksachter als op de libero indruk. Zijn overstap van Standard naar Anderlecht zorgde voor ophef, maar na een niet helemaal geslaagd seizoen in het Astridpark verdween hij alweer, richting Genève. Met Servette werd hij Zwitsers kampioen in 1985.

De Luxemburger keerde naar Luik terug, maar kon aan de nieuwe lokroep uit Zwitserland niet weerstaan en sloot zijn loopbaan in 1989 af bij FC Sion.

33. CHRISTIAN PIOT

GEBOREN: 4 OKTOBER 1947

1966-1978: STANDARD

Christian was een jeugdproduct van FC Ougrée en liet zijn job als beenhouwer vallen om profspeler te worden bij Standard. Hij werd in 1969 de opvolger van de legendarische Jean Nicolay onder de lat van de Rouches.

Piot werd met Standard meteen drie keer op rij kampioen (1969, 1970, 1971) en won in 1972 de Gouden Schoen. Bondscoach Raymond Goethals verkoos ‘een Piot op één been boven een Pfaff op twee benen’ bij de Rode Duivels. De Luikse doelman moest vanwege een zware knieblessure echter al op 30-jarige leeftijd een punt achter zijn carrière zetten.

34. FILIP DE WILDE

GEBOREN: 5 JULI 1964

1981-1987: SK BEVEREN, 1987-1996 EN 1998-2003: ANDERLECHT, 2004-2005: LOKEREN

De 17-jarige Filip De Wilde volgde Jean-Marie Pfaff op onder de lat bij SK Beveren. Bij Anderlecht hield hij concurrenten als Munaron, Stojic en De Vlieger achter zich. Sporting Lissabon werd geen onverdeeld succes en hij keerde naar het Astridpark terug.

De Zelenaar was obsessief met zijn vak bezig en behaalde zeven titels, met Beveren (1984) en Anderlecht (1991, 1993, 1994, 1995, 2000, 2001), en vier bekers, met Beveren (1983) en met Anderlecht (1988, 1989, 1994). Na een seizoen Sturm Graz speelde hij nog even bij Lokeren.

35. STÉPHANE DEMOL

GEBOREN: 11 MAART 1966

1984-1988: ANDERLECHT, 1991-1993: STANDARD, 1993-1994: CERCLE BRUGGE

Stéphane Demol was een centrale verdediger met Hollandse branie, die zich bliksemsnel van jeugdspeler tot leider van het eerste elftal van Anderlecht ontwikkelde. Hij won met Sporting drie titels op rij (1985, 1986, 1987) en een beker (1988).

Demol trok de wijde wereld in en speelde voor Bologna, FC Porto en Toulouse. Zijn ster doofde nog sneller dan ze opflakkerde. In het seizoen 1991/92 keerde hij naar Standard terug (met bekerwinst in 1993). Nadien volgden Cercle Brugge en clubs van de tweede en derde rang, zoals Braga, Panionios, Lugano en Toulon.

36. ROMELU LUKAKU

GEBOREN: 13 MEI 1993

2009-2011: ANDERLECHT

Het is moeilijk om een lastiger debuut te maken dan de eerste stappen die Romelu Lukaku bij de profs zette. Op 24 mei 2009 debuteerde hij op Sclessin in de slotfase van de terugwedstrijd van de barragematchen om de titel. In het seizoen 2009/10 ontplofte de zestienjarige spits meteen: hij werd topschutter en had zo een flink aandeel in de landstitel van Anderlecht. Een jaar later vertrekt Lukaku naar Chelsea, waar hij een moeilijke aanpassing doormaakt en uitgeleend wordt aan West Bromwich Albion en later aan Everton. Uiteindelijk kopen de Toffees hem voor 35 miljoen euro.

37. JOSIP WEBER

GEBOREN: 16 NOVEMBER 1964

1988-1994: CERCLE BRUGGE, 1994-1997: ANDERLECHT

De Kroaat Josip Weber belandde via Hajduk Split en Dinamo Vinkovci bij Cercle Brugge, waarmee hij drie keer op rij nationaal topschutter werd (1992, 1993, 1994). De goaltjesdief liet zich tot Belg naturaliseren en was al 30 toen hij voor maar liefst 100 miljoen frank (2,48 miljoen euro) naar Anderlecht verkaste. In het Astridpark klikte het samenspel met Marc Degryse niet echt, maar werd hij vooral afgeremd door blessures. Hij kon slechts een bijdrage leveren aan één titel (1995).

38. STEVEN DEFOUR

GEBOREN: 15 APRIL 1988

2004-2006: RACING GENK, 2006-2011: STANDARD, 2014-NU: ANDERLECHT

Steven Defour werd opgeleid bij KV Mechelen, maar beleefde zijn grote doorbraak bij Racing Genk. Het eerste hoogtepunt in zijn loopbaan kende hij op het middenveld van Standard, met Witsel en Fellaini aan zijn zijde. Op Sclessin reeg hij de successen aan elkaar: kampioen in 2008 en 2009, de beker in 2007 en 2011 en de Gouden Schoen in 2007.

Defour pakte ook twee Portugese titels, maar bij FC Porto was hij maar al te vaak wisselspeler. Hij keerde vorige zomer naar ons land terug om de leider van het jonge Anderlecht te worden.

39. LUIS OLIVEIRA

GEBOREN: 24 MAART 1969

1988-1992: ANDERLECHT

Luis Oliveira was een Braziliaanse spits en zo voetbalde hij ook: soms afwezig, vaak geniaal. Raymond Goethals had het niet erg op hem begrepen en wilde hem naar Waregem laten gaan. Lulu had dan ook een beperkte bijdrage aan de bekeroverwinningen van 1988 en 1989.

Onder Aad de Mos bloeide Oliveira helemaal open, met de landstitel (1991) voor gevolg. Een jaar later begon de ex-Braziliaan aan zijn odyssee door Italië. Hij speelde onder andere voor Cagliari, Fiorentina, Bologna, Como, Catania, Foggia en Venezia. Hij was flink de 40 voorbij toen hij zijn schoenen opborg.

40. RAYMOND MOMMENS

GEBOREN: 27 DECEMBER 1958

1975-1986: LOKEREN, 1986-1997: CHARLEROI

Raymond Mommens was pas 16 toen hij in eerste klasse debuteerde met Sporting Lokeren. 22 jaar later vierde hij met Sporting Charleroi zijn afscheid aan de Jupiler League. Hij speelde 614 officiële wedstrijden in de topklasse en is daarmee de absolute recordhouder.

Bij Lokeren behoorde Mommens tot het beste Belgische elftal dat nooit kampioen werd. Hij speelde aan de linkerkant van een geweldig middenveld met Arnor Gudjohnsen en René Verheyen en in steun van Grzegorz Lato, Wlodek Lubanski en Preben Elkjær Larsen.

DOOR DE REDACTIE