KV Mechelen bleek een aanwinst voor de eerste klasse, niet in het minst dankzij de wonderlijke ambiance rond het veld. Straks ook dankzij het mooie voetbal, hoopt trainer Peter Maes. Hij kan voortbouwen op de fundamenten die hij vorig seizoen legde.
VERDEDIGING
Qua keepers ziet het er stukken beter uit dan een jaar geleden. Toen was de wisselvallige Milos Adamovic eerste keus. Ook zijn back-up Kevin Kempeneer zakte door het ijs. Pas met de komst van Standarddoelman Olivier Renard tijdens de winterstop kwam er rust en autoriteit onder de lat. Velen noemden Renard bepalend in de progressie die gemaakt werd. Hij krijgt nu Wouter Biebauw (24) achter zich, overgekomen van Roeselare. Die moet nog groeien, maar heeft potentieel.
Xavier Chen kan weer strijden voor een basisplaats als rechtsback na zijn beenbreuk van vorig seizoen. Toen schoof Kenny Van Hoevelen van het centrale compartiment naar rechts. Die kan daar concurrentie blijven vormen.
In het hart van de defensie geldt Jonas Ivens als vaste waarde. Hij miste niet alleen geen enkele minuut van vorig seizoen, maar presteerde daarenboven verbluffend én pakte geen enkele kaart, niet evident voor een centrale verdediger. Toen Jeroen Mellemans een rij naar achteren geschoven werd om naast Ivens te voetballen, stelde ook die niet teleur, mede dankzij zijn stevige kopspel. Een tandem die nog kan groeien. Met Pieter Mbemba en Van Hoevelen als enige back-ups vrezen sommigen dat Mechelen centraal achterin wat krap zit.
Op de linksbackpositie krijgt Nana Asare, die in de terugronde imponeerde, nu de van Moeskroen overgekomen David Grondin achter zich, die evenwel aanvallend al overtuigender was dan verdedigend. Kenneth Van Goethem kan zowel op rechts als links depanneren.
MIDDENVELD
De achterste punt van de ruit op het middenveld werd vorig seizoen ingevuld door Kevin Geudens. Ook Mellemans, Maxime Biset en Koen Persoons kunnen daar spelen, al lijkt die laatste eerder een zekerheid op rechts te zullen blijven. Joachim Mununga, overgekomen van Tubeke, is op die rechterflank een alternatief, maar hij is pas 20 en met zijn aanvallende instinct evolueert het systeem snel naar een 4-3-3.
Op links lijkt Abdul-Yekine Iddi eerste keus. Grondin kan aan die kant eventueel een rij naar voren schuiven. Kristof Imschoot en de van Brussels overgekomen Julien Gorius trekken op beide flanken hun plan. Maes liet zich wel al ontvallen dat hij Gorius – sterk aan de bal, goede pass, scorend vermogen – het best vindt als nummer tien. Van hem wil de coach acties zien in de zone van de waarheid, niet diep achter in het middenveld. De Fransman moet ook een meerwaarde bieden bij stilstaande fasen, omdat hij goed vrijschoppen en corners kan nemen. Gorius wordt dus een concurrent voor de kleine, vinnige Antun Dunkovic. Maar ook Iddi kan eventueel achter de spitsen spelen.
AANVAL
Björn Vleminckx was met negen goals vorig seizoen belangrijk, maar het blijft wachten op de dag dat hij zijn onstuimigheid volledig onder controle krijgt. Dat opent perspectieven voor de van FC Utrecht overgekomen Giuseppe Rossini. Die is met zijn 1m93 zeer krachtig en heeft volgens zijn ex-trainer Foeke Booy een uitstekend kopspel, een goed gevoel in de linkervoet én scorend vermogen.
Bij de andere categorie van aanvallers kan Aloys Nong weer de kleine, beweeglijke speler rond de diepe spits zijn. Maar ook de linksvoetige Raoul Ngadrira Avansey – pas 19 – is een optie, een man van de actie en de laatste pass. Hij zit sinds vorig seizoen bij de A-kern en van hem wordt veel verwacht.
CONCLUSIE
Een team dat geen enkele cruciale pion kwijtraakt die het graag wil houden, en zich bovendien kan versterken op de plaatsen waar dat nodig is, zet een stap vooruit. Broodnodig in een seizoen waarin het voor elke club van deze grootte moeilijk kan worden. Als Maes bovendien zou slagen in zijn plan om het enthousiasme en de drang van zijn groep, die vorig seizoen te veel kaarten kostten, nog iets meer in balans te brengen met een beredeneerde houding, zou daar nog een stap bij komen.
door kristof de ryck
