Voor het eerst sinds lang denk ik: Anderlecht zou weleens naast de titel kunnen grijpen. Met de verkoop van Boussoufa zette het zichzelf op de hoogte van Genk en Gent. Niet lager, maar ook niet meer hoger. Anderlecht is momenteel zijn dominantie kwijt. Normaal, in zijn beste periodes, is het zowel thuis als op verplaatsing de grote favoriet, maar nu zijn zeker de uitwedstrijden meer open en details daardoor beslissend.

Mocht het geen kampioen worden en zo de rechtstreekse kwalificatie voor de Champions League (en het grote geld dat daaraan verbonden is) missen, dan vraag ik mij af wat ze daar dán van de play-offs en de halvering van de punten zullen vinden. In tegenstelling tot wat voor Genk en Gent geldt, is het voor Anderlecht ‘van moeten’ en dat brengt een dubbele druk mee.

Linkerflank

De cijfers liegen niet: wie zoals Boussoufa tien doelpunten maakt en zestien assists levert, is heel belangrijk. In vorm was hij bovendien iemand die de lijnen bond, de bal kon vasthouden en wat rust kon brengen en er zeker op Belgisch niveau voor kon zorgen dat de ploeg draaide. Samen met Biglia was hij de exponent van de snelle balcirculatie over de grond die Anderlecht moet kunnen brengen. Het verloor veel met hem. Door de blessure van Deschacht en het vertrek van eerst Van Damme en nu Boussoufa viel de sterke linkerflank van Anderlecht helemaal in duigen.

Verdediging

Ik zie Deschacht snel terugkeren en dan kunnen ze weer terugvallen op een verdediging die in de competitie liefst zeventien keer de nul hield. Dat is in meer dan de helft van de wedstrijden, dus dat is van grote betekenis. Anderlecht zal eerst zijn defensieve organisatie moeten opbouwen en dan van daaruit het offensieve spel ontwikkelen dat het verondersteld wordt te leveren.

In de verdediging zullen ze het wel in elkaar boksen, maar ik vrees een beetje voor hun middenveld. Maar misschien ontploft de sterke beer Kouyatéwel in de play-offs. Of profileert er zich een ander jong talent, of pieken Kanu en/of Suárez.

Sterk(ste) elftal

Opgepast, Anderlecht kan nog altijd een sterk elftal opstellen, misschien zelfs nog altijd het sterkste van allemaal: met als offensieve exponenten Lukaku en Legear, uiteraard, maar naast hen beschikt het toch ook nog over mannen als Suárez en De Sutter.

Lukaku, die vaak wat geïsoleerd voorin stond, is de laatste weken toch weer beter aan het spelen. De Sutter kan het probleem van Anderlecht oplossen. Hij is duidelijk geprikkeld en als hij enkele wedstrijden na elkaar zijn kans zou krijgen, zou hij er volgens mij wel enkele binnenschieten. Dat is zondag al gebleken. Ik zou kiezen voor een 4-4-2 met De Sutter en Lukaku naast of onder elkaar. Legear zou ik als rechtermiddenvelder van iets lager laten komen en in Gillet zie ik meer een rechtsback dan een middenvelder. Ontzettend belangrijk vind ik: is Legear wel of niet beschikbaar? Dat maakt voor Anderlecht een even groot verschil als met of zonder Boussoufa, zeker als we spreken over de Legear van België-Oostenrijk.

door christian vandenabeele

“Ik vrees een beetje voor het middenveld.”