Op het WK Rugby hadden de Engelsen zich na hun weergaloze prestatie in de halve finale tegen titelverdediger Nieuw-Zeeland opgeworpen tot topfavoriet. Maar in de finale stootten ze op een stug Zuid-Afrika. De Springboks, of zoals een Franse commentator het zei: twee gazellen en een meute mammoeten, hadden hun openingsmatch tegen de All Blacks ( Nieuw-Zeeland, nvdr) nog verloren, maar groeiden nadien in het tornooi met winst op thuisland Japan en Wales. In de finale dwongen de mammoeten een reeks penalty’s af, de gazellen sloegen toe in het slot met twee flitsende tries: eerst Makazole Mapimpi, daarna Cheslin Kolbe. Eindstand 12-32. Zuid-Afrika won zo het op twee na meest bekeken sportevenement ter wereld – alleen de Olympische Spelen en het WK voetbal scoren beter -, dat in ons land nauwelijks aandacht geniet.
Nochtans is de sport meer dan de moeite waard. In een spel waarbij het voldoende is de bal aan de andere kant van het veld te krijgen om punten te scoren, wordt voor elke meter, centimeter, grasspriet bikkelhard gevochten. Geen tijd om aan je ego of de ref te denken, maar tachtig minuten arbeid. Zelfs bij het rustsignaal stormen de spelers naar binnen, anders dan het schijnbaar ongeïnteresseerde gesjok van heel wat voetballers. De snelheid waarmee de VAR op het belangrijk moment van de eerste try besliste dat het not clear was of de bal daarbij naar voor was gepast, bewijst bovendien dat ‘het systeem’ wel degelijk kan werken. Naderhand vierden de Franse scheidsrechters hun verkregen medaille terecht als een overwinning. Op geen enkel moment had een speler enig ongenoegen getoond.
Ondanks een K.O. na welgeteld twee minuten spelen en met bloed besmeurde truitjes was er niet één opstootje geweest. Na het eindsignaal ging Zuid-Afrikaan Siya Kolisi eerst iedere tegenspeler beheerst en ingetogen de hand schudden. Even later was hij de eerste zwarte kapitein die de wereldbeker in de lucht stak, zijn land weer wat meer verenigend. De wereld zou een betere plek zijn als de gemiddelde tiener een poster van Kolisi boven het bed had hangen.
