Bijna een jaar na het overlijden van zijn mama heeft Casper De Norre het voetbalgeluk gevonden. Eerst bij STVV, nu bij Genk en straks ook op het EK U21 in Italië. Een terugblik op een levensverhaal dat niemand onberoerd kan laten.
De thermometer geeft 14 graden wanneer Nederland en Spanje op 11 juli 2010 onder begeleiding van een concerto van vuvuzela’s de aftrap geven van de WK-finale in Johannesburg. Dertienduizend kilometers noordwaarts in Herk-de-Stad is er op hetzelfde moment een buurtfeest aan de gang in de nieuwbouwwijk in en rond de Lazerijstraat. De sfeer zit er goed in dankzij de barbecue en de live- uitzending van de eindstrijd van het WK op groot scherm. In het springkasteel, dat voor de gelegenheid is opgetrokken, raakt de 13-jarige Casper De Norre aan de praat met een onbekende knaap die twee huizen verderop woont. De Norre out zich als fan van Nederland. Lennert Bormans, het jongetje in kwestie dat later zijn boezemvriend zou worden, supportert voor Spanje. De twee wisselen wat stoere praat uit, maar de dag erna zitten ze samen FIFA te spelen op de PlayStation.
We hebben hem moed ingesproken en zijn voor Casper gaan pleiten bij Roland Duchâtelet. Hij mocht hem in geen geval verkopen of uitlenen.’ Sascha Kotysch
Drie jaar later speelt De Norre met de U16 van Genk tegen Charleroi zijn eigen finale. Het decor in Marcinelle, een deelgemeente van Charleroi, is minder fraai dan het Zuid-Afrikaanse Soccer City Stadium maar in de ogen van de elf Genkenaars zijn de belangen minstens even groot. Na zeventien zeges op rij staat het Genk van Leon Bailey, Bryan Heynen, Nordin Jackers, Holly Tshimanga en Dries Wouters halfweg de maand april op een punt van de titel. De Norre is al jaren een van de betere spelers van zijn generatie en trekt in de kampioenswedstrijd de lijn door. Hij is zelfs outstanding: een assist bij het eerste doelpunt en zelf de maker van de 0-3. Al freewheelend pakt Genk de titel. ‘Ik had mensen vaak horen zeggen dat Casper een talentje was’, zegt Lennert Bormans. ‘Het gebeurde wel eens dat ik van hem won in een potje voetbal in de tuin en dan dacht ik: dat valt best mee qua talent. Maar tegen Charleroi kwam het voor het eerst bij mij op dat Casper echt goed was.’
Toen de Limburger in 2008 van STVV naar Genk verhuisde was dat een logische stap. De Truienaars waren net naar tweede klasse gezakt en daardoor mochten de jeugdploegen niet meer op het hoogste niveau spelen. De stap van Genk naar Standard lag iets minder voor de hand. Wilde hij andere lucht opsnuiven? Was hij van streek omdat de trainers hem op verschillende posities uitspeelden zoals Dimitri de Condé onlangs beweerde? ‘We zullen het fijne ervan nooit weten’, aldus Kristof Vangelooven, trainer van De Norre bij de U16. ‘We hebben een gesprek met hem gehad en op basis daarvan heeft hij de pro’s en contra’s kunnen afwegen. Uiteindelijk heeft hij niet voor ons gekozen – dat vonden wij uiteraard jammer – maar zo gaat het in het jeugdvoetbal.’
OPENINGSZIN
Standard wordt een soort openbaring voor De Norre. Hij verhuist van de flank naar positie zes en acht, hij wordt een van de aanvoerders en hij mag af en toe met de beloften spelen. Lennert Bormans: ‘Ik herinner mij een 10-0-nederlaag tegen Club Brugge. Ondanks de afgang was hij toch content dat hij als 18-jarige tegen Vadis en Refaelov had gespeeld. Voor hem was dat een ervaring op zich.’
De Norre heeft bij Standard niet alleen op voetbalvlak de tijd van zijn leven. Tijdens de busritten van het atheneum in Tongeren, waar hij en de andere Vlaamse spelers dagelijks worden opgepikt, naar Sart Tilman worden er banden gesmeed. Met Justin Verlinden, Dominic Sabbadini en Lety Mayimona, drie jongens die met hem op internaat verblijven, vormt hij ‘de matekes’. ‘Casper stond erom bekend dat hij geen vlieg kwaad deed’, aldus kamergenoot Sabbadini. ‘Hij was eigenlijk een strever. Om 22 uur moest het licht uit. De meesten keken naar een film op hun laptop of luisterden naar muziek. Hij begon stiekem te studeren. We hebben hem meerdere keren betrapt terwijl hij met zijn gsm-lampje zijn cursus doornam. Onze eerste reactie was: Casper, meen je dat nu? Maar op school had hij met voorsprong de beste punten van allemaal.’
In die periode leert hij ook zijn vriendin Iris kennen. Hij is zo verlegen dat zijn vrienden twijfelen of hij ooit een openingszin heeft gebruikt. Maar rond zijn achttiende is hij niet meer het opgroeiende broekventje dat met zijn boezemvrienden Lennert en Axl per fiets en door weer en wind de lokale fuiven in Herk-de-Stad afschuimt. ‘In het laatste jaar van het middelbaar zijn we na ons laatste examen met vier man naar Maastricht getrokken’, aldus Sabbadini. ‘Iris was daar toevallig ook. Ze waren al een tijdje sms’en naar elkaar aan het sturen, maar verder ging het niet. Toen hebben we hem echt moeten pushen om met haar te gaan praten. Ik denk dat ze in Maastricht een koppeltje zijn geworden.’
Na twee jaar is De Norre klaar met Standard. De middenvelder rekent op een plek bij de U21, maar Christophe Dessy, directeur van de jeugdschool, en beloftentrainer Patrick Van Kets vinden hem te schriel voor dat niveau. ‘Hij moest van ons niet weg’, beweert Van Kets, die in 2016 de overstap maakte van Standard naar STVV. ‘Technisch was het best oké, maar hij miste kracht voor de U21. Hij besefte dat ook. Of Standard in de fout is gegaan door hem niet tegen te houden? Op dat moment en op de positie waar Casper speelde, waren er rijpere jongens voorhanden. Denk maar aan François Marquet en Julien de Sart. Maar je kan ook niet zeggen dat hij ongeduldig is geweest. Zijn lichaam was gewoon nog niet volgroeid om veel te incasseren.’
Lobbywerk van de twee verantwoordelijken van de elitegroep Fritz Geerts en Bart Janssens, een persoonlijke vriend van vader De Norre, maken medio 2015 de weg vrij voor een terugkeer naar Stayen. Vooral het perspectief om voetbal en studies te combineren via de door ex-voorzitter opgerichte academie geeft de doorslag. Een jaar later is het zover: hij tekent zijn eerste overeenkomst als prof bij STVV. Op financieel vlak stelt het contract niet veel voor, maar voor de club is het wel een mijlpaal in zijn streven om de jeugd te laten doorgroeien naar het eerste elftal. Tot dan kregen jeugdspelers niets want de focus lag op de promotie naar eerste klasse.
Casper was een strever. Om 22 uur moest het licht uit. Dan begon hij stiekem te studeren.’ Dominic Sabbadini
De opleidingsvergoeding voor Genk en Standard is naar STVV-normen een forse investering. De Limburgers betalen de twee jaar compensatie uit aan Standard en met Genk, dat recht heeft op vijf jaar opleidingsvergoeding, wordt een speciale constructie opgezet. Genk laat de tegemoetkoming vallen, maar dwingt wel een doorverkooppercentage van 25 procent af. Uiteindelijk krijgt Genk bij de recente transferonderhandelingen een serieuze korting van de Japanse bazen.
SPOTPRIJS
Het voorjaar van 2016 is zowat hét scharniermoment in de carrière van De Norre. Van trainer Chris O’Loughlin krijgt hij twee invalbeurten in play-off 2 en zijn opvolger Ivan Leko is ook onder de indruk van wat hij op training ziet van de youngster. De laatste week voor de transferdeadline komt de technische staf alsnog tot de conclusie dat een uitleenbeurt de ideale stap is voor de middenvelder. Ze vinden hem kantje boord voor het A-elftal, maar te goed voor de tweede ploeg. Verrassend genoeg stemt De Norre meteen in met een verhuur aan Geel in eerste amateur. Tussen STVV en Geel wordt een formule uitgedokterd waarbij de huurprijs aantrekkelijker wordt naarmate hij meer matchen speelt. Uiteindelijk betaalt Geel een spotprijs voor een speler die in dertig competitiematchen tien keer scoort en veertien assists geeft. ‘Vanaf dag een toonde Casper zich leergierig en coachbaar. Ook zijn gedrevenheid viel mij op’, vertelt Nicky Hayen, in het seizoen 2016/17 trainer bij Geel. ‘Ik heb hem een keer om tactische redenen op de bank gezet en hij had er geen problemen mee.’
De Norre doet het zo goed aan De Leunen dat er in december door Leko en zijn staf luidop gebrainstormd wordt om hem tijdens de winterstop terug te halen. Leko stapt van dat plan af omdat ze hem geen speelminuten kunnen garanderen. Met De Petter, Peeters, Gerkens, Valdivia, die veel geld heeft gekost en een van de grootverdieners is, Ceballos en De Sart staan er minstens zes spelers hoger in de hiërarchie. De MVP van Geel doet het seizoen uit in Zuid-Antwerpen en ondergaat in het tussenseizoen een lichamelijke metamorfose. Hij ziet er veel scherper en gespierder uit. Niet dat het iets verandert aan zijn status in de kleedkamer: hij wordt door de nieuwe Spaanse trainer Tintín Márquez uitsluitend als stoplap gebruikt in de voorbereiding. Op een dag klampt Márquez hem aan: ‘Wie ben jij en hoe komt het dat je vorig seizoen geen minuut hebt gespeeld bij STVV?’ Dat De Norre op huurbasis bij Geel had gespeeld, was aan de aandacht van Márquez ontsnapt. ‘Je kan je afvragen of Márquez echt interesse had om Casper te leren kennen’, klinkt het bij diens makelaar Kristof Vandersmissen. ‘In de onderlinge matchen moest hij vaak centraal achteraan spelen, maar hij heeft nooit geklaagd. Hij deed wat hem opgedragen werd.’
Het valt iedereen op dat De Norre van bij het begin spontaan het gezelschap opzoekt van de dertigplussers De Petter, Kotysch en Steppe. De oude mannen hebben het wel voor hun polyvalente ploegmaat die zich in een kanariegele Nissan Juke van de club verplaatst en het verschil niet kent tussen benzine en diesel. Ze plagen hem met zijn kapsel, vandaar zijn bijnaam ‘het schaapje’, maar hij scoort goede punten op training. ‘Ik heb jeugdspelers meegemaakt die dachten dat ze iets bereikt hadden eenmaal ze bij ons in de kleedkamer mochten zitten’, aldus Sascha Kotysch. ‘Hij deed normaal. Hij heeft het vorig jaar moeilijk gehad met Márquez – het heeft zelfs een tijdje geduurd voor de trainer zijn naam kende. We hebben hem moed ingesproken en samen met Steven ( De Petter, nvdr) zijn we voor Casper gaan pleiten bij Roland Duchâtelet. Hij mocht hem in geen geval verkopen of uitlenen.’
Op speeldag drie staat er voor STVV een bezoek bij Standard op het programma en door de schorsing van Dussaut zoekt interim-trainer O’Loughlin een speler die op de linksachter kan depanneren. Op aangeven van De Petter en Kotysch wordt De Norre als Chinese vrijwilliger naar voor geschoven. Veel mensen uit zijn omgeving zijn nerveus. Zal hij het kunnen waarmaken in zijn allereerste wedstrijd als titularis? ‘De dag voor de match kwam ik in een winkel Caspers papa tegen’, vertelt maatje Axl Tyteca. ‘Ik weet nog goed wat hij zei. ‘Die match kan hem maken of kraken. Voor hetzelfde geld wordt hij belachelijk gemaakt en verdwijnt hij helemaal uit beeld.’ Maar Casper deed het uitstekend en hield Dossevi uit de match. Hij speelde veel liever tegen de snelle Dossevi dan Edmilson, die hem gek kon maken met zijn overstapje en schijnbewegingen.’
Het parcours van De Norre bewijst dat er niet één weg is om aan de Belgische top te geraken. ‘Het stramien dat Casper heeft gevolgd is dat van veel jonge voetballers’, aldus Philippe Bormans, ex-CEO van STVV. ‘Bij een kleine ploeg beginnen, naar een grote club uit de streek gaan, opgepikt worden door een club uit de top vijf, het bij een andere topclub proberen en dan noodgedwongen een stap terugzetten. Voor de meeste jongens is de vrije val op dat ogenblik al ingezet. In tegenstelling tot anderen heeft Casper teruggevochten.’
‘Casper was al lang voorbereid op het afscheid van zijn mama’
Op 26 april van vorig jaar viel de wereld van Casper De Norre even stil. Die dag verloor zijn moeder Mariet (47) na jaren tegenstribbelen de strijd tegen endeldarmkanker. De Norre, die na de scheiding van zijn ouders bij zijn mama bleef wonen, wist dat een afscheid nakend was maar hij had niet verwacht dat het zo snel zou gaan. Een laatste behandeling met cortisone had niet het gewenste effect en een paar dagen later werd met de palliatieve sedatie gestart. ‘Het afscheid in het ziekenhuis was bijzonder heftig’, zegt vriend Lennert Bormans met een krop in de keel. ‘Ik heb acht jaar naast mammie gewoond en haar overlijden is hard aangekomen. Ik kan mij dus voorstellen dat het voor Casper ongemeen zwaar is geweest – zeker op die leeftijd. Toch heeft hij met de hulp van zijn broer, partner en vriendinnen van zijn moeder de hele begrafenis geregeld. Ik vond het ook heel knap hoe kranig hij zich gehouden heeft tijdens de mis. Ik heb zitten wenen vanaf het moment dat de kist werd binnengedragen in de kerk, maar hij gaf geen kik. Alleen bij het voorlezen van zijn tekstje begon zijn stem even te trillen. Hij had het zien aankomen en ik denk dat hij zich al lang had voorbereid op dat moment.’
Op Stayen was de ziekte van De Norres moeder al lang geen geheim meer bij STVV. De Herkenaar was zo geliefd in de groep dat de spelers compleet ontredderd reageerden toen ze het overlijden vernamen. Maar Casper liep op geen moment te koop met zijn miserie. Voetbal was voor hem een uitlaatklep en een manier om zijn zorgen even te vergeten. ‘Ik heb Casper geen enkele keer slechtgehumeurd zien trainen. Hij heeft de dood van zijn moeder nooit als excuus gebruikt’, zegt Jonas De Roeck, de trainer die De Norre definitief lanceerde in eerste klasse. ‘Dat geeft aan hoe sterk hij op mentaal vlak staat.’
Mocht De Norre de klok kunnen terugdraaien dan had hij de citytrip naar Lissabon met zijn moeder, die gepland was voor het einde van het vorige seizoen, wellicht vervroegd. ‘Ik denk dat ze een match van Casper live in het stadion heeft gezien. Jammer dat ze de rest niet meer heeft mogen meemaken…’
