Met een stijve nek is het dus onmogelijk om trainer in eerste klasse te zijn, besloot volgens de officiële versie Philippe Saint-Jean na één speeldag en een 5-0-nederlaag met Bergen op AA Gent. Hernia of niet, nekspieren verkrampen onder stress en dat is uiteindelijk waaraan Philippe Saint-Jean ten onder is gegaan.

Pascal Michel, beloftetrainer van Moeskroen, werkte onder Saint-Jean als technisch directeur. “Hij heeft eigenlijk een topclub nodig, want als spelers zijn werkwijze niet precies volgen, wordt het moeilijk en begint hij te bakkeleien.”

Bij de jeugd werkt zijn aanpak beter en geniet hij een goede reputatie. “Philippe is een pedagoog die graag drie kwartier over een corner praat, een man van de deskundige les, maar vedetten in eerste hebben daar lak aan”, zegt Theo Buelinckx, adviseur en gewezen trainer van Tubeke, waar Saint-Jean trainer was, én vader van Yves, die bij Tubeke Saint-Jean als trainer had. “Hij had in Tubize ook een relationeel probleem met de club waar ik hem verschillende keren op gewezen heb: hij had vaak striemende kritiek naar buiten uit.”

Van kritiek heeft Saint-Jean zijn groep ook bij Bergen niet gespaard in de voorbereiding, wat de geruchten voedde dat hij uit revanche door zijn spelers is gesaboteerd tijdens de openingsmatch – zoals hem eerder bij Moeskroen overkwam.

“Ik ken Thierry Pister als vriend een beetje: de combinatie met hem als assistent was, denk ik, ook water en vuur”, zegt Buelinckx. Het heeft er in elk geval de schijn van. “Druk, stress, tweede is anders dan eerste. Je moet ermee kunnen omgaan”, zegt Pister. “Voortaan gaan we trainen zoals we voetballen”, liet hij meteen nadat hij overnam optekenen. Alsof hij op zijn kans had zitten wachten.

Pister volgt een andere lijn dan Saint-Jean: niet rond de pot draaien, maar de mouwen opstropen. Volgens Pascal Michel, tevens voormalig assistent van Thierry Pister bij Doornik, is hij “een echte meneur d’hommes, iemand met culot die spelers boven zichzelf kan laten uitgroeien. In Doornik duurde de wedstrijdbespreking dertig minuten en daarin maakte hij het verschil. Hij werkt met een grote fysieke trainingsintensiteit én discipline. Een van zijn stokpaardjes is dat de kleedkamer moet zijn zoals het salon van de spelers thuis: er mag niets rondslingeren.” Ze spreken in Doornik nog altijd vol lof over wat hij er heeft neergezet.

Bij Bergen schakelde Pister van Saint-Jeans 4-3-3 over naar een 4-4-2. “Dat is het gemakkelijkste voor iedereen. Ik wil de ploeg eerst mentaliteit geven en zich op zijn gemak laten voelen. Dan zijn we gewapend genoeg om hoog te eindigen.”

RAOUL DE GROOTE