Na het WK 2006 was alles een puinhoop. Maar Leo Beenhakker slaagde erin met nieuwe spelers en knappe resultaten een zweem van euforie op te wekken. Een sterk collectief gekoppeld aan een groot zelfvertrouwen.

In deze tijd is het niet eenvoudig de stemming binnen het Poolse voetbal in kaart te brengen. Enerzijds was er het enorme omkoopschandaal in de vaderlandse competitie. Het overtrof de slechtst denkbare scenario’s, zoiets weegt natuurlijk op het gemoed van de trouwe fans. Anderzijds was er een terechte fierheid rond het nationale elftal. Dat kon zich plaatsen in een loodzware groep met Portugal, Servië, Finland en België.

De nationale ploeg mag zich ondertussen een cultstatus toeschrijven. Dat is in de eerste plaats te danken aan Leo Beenhakker. De Nederlander kneedde een hecht team, dat zich goed bewust was van wat het kon en wat niet. Bij zijn aanstelling als bondscoach in juli 2006 kwam hij in een groep terecht waar chaos heerste. De zwakke uitslagen op het voorbije WK strooiden veel onzekerheid in het team. Beenhakker slaagde er wonderwel in op zeer korte termijn een degelijke professionaliteit in de ploeg te brengen.

Het team

Al van bij zijn eerste persconferentie pakte Beenhakker uit met een opmerkelijke uitspraak: “Ik zie hier veel getalenteerde spelers die furore kunnen maken.” Geen woorden zonder daden en Don Leo riep enkele interessante, nieuwe spelers uit de Poolse competitie op. Tot dan toe was een verdediger als Pawel Golanski een nobele onbekende in de internationale voetbalwereld. Hetzelfde gold voor de middenvelders Lukasz Gargula en Rafael Murawski en de spits Wojciech Lobodzinski. Zij kregen intussen hun kans en behoren nu tot de vaste selectie van Polen.

Het sportieve en mentale keerpunt kwam er na de belangrijke 2-1-zege tegen Portugal tijdens de EK-voorronde in oktober 2006. Wel bleef het team daarna niet gespaard van kleinere tegenslagen. Maar die zege gaf aan dat de Polen over heel wat potentieel beschikken. Plots geloofden de spelers in hun eigen kunnen en groeide hun zelfvertrouwen. De voetballende kwaliteiten kwamen steeds meer tot hun recht. Opvallend is dat Beenhakker de belangrijkste trainersfuncties invulde met Nederlanders. De verdere trainersstaf bestaat namelijk uit drie Polen en twee Nederlanders.

Tactiek

Beenhakker opteert voor een 4-2-3-1- systeem. De beide verdedigende middenvelders spelen een niet te onderschatten rol. Zij zijn niet enkel verantwoordelijk voor de balrecuperatie, maar ze ontwikkelen ook het spel vanuit die positie. Polen beschikt over twee creatief sterke vleugelspelers met Jakub Blaszczykowski en Jacek Krzynowek.

Het offensieve compartiment bestaat uit Ebi Smolarek als diepste man, die vaak uitvalt naar links. Net daarachter opereert Maciej Zurawski als hangende spits.

Sterke punten

Polen begint aan de EK-campagne zonder echte sterren in zijn elftal. Het collectief is wellicht de grootste kwaliteit van dit team. Beenhakker laat zijn mannen voetballen vanuit een stevige organisatie met een ijzeren verdediging. Met Artur Boruc kan de rest van het elftal rekenen op een uiterst betrouwbaar sluitstuk. Het ervaren centrale verdedigersduo Jacek Bak – Michal Zewlakow vormt samen met de tandem Lewandowski – Guerreiro een onneembare vesting die moeilijk te ontwrichten is.

Op de flank is Blaszczykowski een wervelwind. De Dortmundspeler bewees zijn creativiteit al tijdens wedstrijden met de nationale ploeg. Daar speelt hij vaak beter dan bij Dortmund.

Een pluspunt binnen het team kan Roger Guerreiro zijn. De genaturaliseerde Braziliaan liet mooie dingen zien in de Poolse eerste klasse. Deze middenvelder moet eerst nog gewoon raken aan de automatismen en zijn collega’s in het nationale elftal.

Zwakke punten

Beenhakker hecht weinig belang aan de resultaten van oefenwedstrij-den, waarin ze enkele duidelijke nederlagen aangesmeerd kregen. Wanneer sleutelspelers als Boruc, Krzynowek of Blaszczykowski geblesseerd afhaken, staan er niet echt gelijkwaardige doublures klaar om hen te vervangen.

De Nederlandse coach zei wel dat hij over veel talenten beschikt, maar geen van hen speelde ooit een EK-eindronde. Daarnaast vormt er zich een probleem met meer ervaren spelers als Krzynowek, Jop en Zurawski. Zij beschikken wel over de nodige ervaring, maar kwamen het voorbije seizoen weinig aan spelen toe bij hun club. Zurawski ruilde Celtic zelfs voor het Griekse Larissa.

De jaren bij het sterke defensieve duo wegen uiteraard door. Bak en Zewlakow hebben al heel wat ingeboet aan snelheid. Op de backposities plaatsen we vraagtekens: Bronowicki viel weg door aanhoudende kniepro-blemen en Golanski zat meer dan hem lief is op de invallersbank bij het Roemeense Steaua Boekarest. S