Er mochten woensdag nogal veel Kazachse hoogwaardigheidsbekleders door het VT4-beeld dansen en afgezien van de medewerking van onze Rode Duivels kan dat best te maken hebben gehad met wat georchestreerde propaganda voor de nieuwe Kazachse bondstop. Bekend is dat de media er worden gecontroleerd door een dochter van president Nursultan Nazarbajev. Zij is/was de echtgenote van Rakhat Aliyev, tot voor kort ook de voorzitter van de Kazachse voetbalbond, maar nu niet meer. Het is een wilde gok, maar veel kans dat zijn opvolger daar stond te dansen.
Nazarbajev is internationaal berucht en zijn (ex-)schoonzoon doet kennelijk niet voor hem onder. Aliyev was behalve bondsvoorzitter ook hoofd van de geheime dienst, viceminister van Buitenlandse Zaken en ambassadeur in Oostenrijk. Er zou nu een internationaal aanhoudingsmandaat tegen hem zijn uitgevaardigd. De aanklacht heeft het over maffiapraktijken.
Als het van Jean-Pierre Detremmerie had afgehangen, had die Aliyev het nu voor het zeggen bij Excelsior Moeskroen. Via een paar Libanese vrienden dacht de uitgerangeerde politicus/voorzitter zowat een jaar geleden Kazachse investeerders – en zo ook weer zichzelf – op Le Canonnier binnen te halen, maar voorzitter Edward Van Daele vertrouwde het zaakje niet en stak er een dikke stok voor. De man achter de geldschieters heette Rakhat Aliyev.
Detrem begreep er niks van. Tijdens België-Kazachstan midden augustus in Brussel, vertelde hij, had de Belgische bondsdelegatie Aliyev nog op eenvoudig verzoek zelf de namen gegeven van clubs in de Jupiler Liga die wel een buitenlandse investeerder konden gebruiken : Lierse, Beveren en nog een stuk of wat andere. Ja, onze bond kent zijn clubs.
Waarlijk, onze bond denkt aan alles. Bondsvoorzitter François De Keersmaecker plaatste zelfs vraagtekens achter “de tactische aanpak van René.” Een uur na de 2-2 moest hij de vergadering voorzitten die zou beslissen over het lot van Geel en Namen. En toch eerst nog die tactiek zo kunnen doorgronden. Knap. Voor zover bekend is De Keersmaecker geen voetbalkenner, maar een advocaat en laat nu uitgerekend dat slag van mensen er meer dan ooit een kafkaiaanse knoeiboel van hebben gemaakt op de bond.
Niemand, ook de knapste juridische kop niet, die nog weet waar de affaire-Geel zal eindigen. Ooit wordt deze zaak ten gronde behandeld en dan zullen we weten wie, Namen of Geel, vandaag niet in die tweede klasse had mogen staan. Die club zal zich zijn huidige succes vast nog beklagen, want iemand zal voor de schadeclaims moeten opdraaien.
Wie het ook zal zijn, medelijden hoeft niet. Geel beroept zich dan wel op zijn licentie, maar het overtrad zelf de regels door in beroep nieuwe elementen aan zijn dossier toe te voegen. En ook het dossier van Namen, dat sportief geen poot heeft om op te staan, zou een randgeval zijn geweest. Dankzij wereldvreemde rechters, die er in kort geding niet in slaagden particulier van algemeen belang te onderscheiden, haalden ze toch hun slag thuis.
Wat er ook van zij, één ding mogen we niet vergeten : dat deze horror alleen maar mogelijk is geweest dankzij de voetbalbond, die Geel ten onrechte een licentie gaf. Zover zijn we nu dat die bond geen gezicht meer heeft om te verliezen : de onkunde is pathologisch. Hoopvol is dat De Keersmaecker vorige week liet uitschijnen dat de licenties voortaan door een extern, onafhankelijk en professioneel bureau moeten worden toegekend. Daar mag het niet bij blijven. Zoals de Koninklijke Belgische Voetbalbond nu functioneert, heeft het voetbal hem niet nodig. S
door JAN HAUSPIE