Door in twee fases zijn technische staf te slachtofferen – eerst zijn assistenten, dan Ronny Van Geneugden zelf – heeft OHL zijn problemen lang niet onder controle. De kleedkamer is hopeloos verdeeld en ook bestuurlijk valt de club uiteen in twee kampen. OHL staat voor cruciale maanden.

Op tweede kerstdag sluit OH Leuven het jaar alsnog op een positieve noot af. Na een twee op vijftien stuurt het Cercle met een droge 3-0 terug naar Brugge. Wanneer Bjorn Ruytinx rond het uur de derde Leuvense treffer aantekent, draait Ronny Van Geneugden zich met de hand achter het oor ostentatief naar de eretribune. Het is hem ter ore gekomen dat de club al contact heeft gelegd met een trainer – Emilio Ferrera, toen al – en hij wil de verantwoordelijken laten zien dat hij het weet.

De volgende dag wordt de trainer op de club ontboden. Niet om zijn C4 in ontvangst te nemen, zoals hij zelf even vreest, maar om te vernemen dat zijn beide assistenten aan de kant zijn geschoven. Hans Vander Elst wordt teruggezet in zijn oude functie bij de jeugd, Arnold Rijsenburg moet vertrekken. Met Vander Elst zat Van Geneugden nooit helemaal op één lijn. De assistent is als oud-speler een meubelstuk van de club, net als Rijsenburg, die vorige zomer terugkeerde en hetzelfde bestuurslid als advocaat heeft als voorzitter Jan Callewaert. Van Geneugden ziet de lijntjes naar boven lopen. Nefast voor het vertrouwen tussen hem en zijn assistenten. Die vinden op hun beurt dat ze te weinig inspraak krijgen van een man die ze als gesloten en koppig ervaren.

Boerenploeg

Terug naar tweede kerstdag. Op de bank verbijt Marvin Ogunjimi zijn frustratie. Na het kansloze 2-0-verlies in Lokeren heeft de aanvaller zijn plaats in de basis moeten afstaan aan Ruytinx. De local hero heeft zijn straf voor zijn grijns naar Mehdi Carcela uitgezeten en neemt tegen Cercle prompt twee goals voor zijn rekening. Een mentale opdoffer voor Ogunjimi, die met een rotgevoel het nieuwe jaar instapt. Als hij het met iemand wel heeft gehad nu, dan met Ruytinx. Wanneer die enkele weken eerder Carcela van het veld trapt, kan een van de bank opstuivende Ogunjimi maar net worden tegengehouden om zijn ploegmaat niet naar de keel te vliegen. Na de wedstrijd laat hij zijn furie de vrije loop. Luidop vraagt hij zich in de kleedkamer af in wat voor boerenploeg hij terecht is gekomen.

De uitbarsting is symptomatisch voor het rot dat in de Leuvense kleedkamer is geslopen. Een proces dat tijdens de voorbereiding op het seizoen al op gang komt. Good old Ruytinx flirt met een vertrek. De achterban krijgt de indruk dat de club haar held naar de uitgang begeleidt en het oproer kraait. Ruytinx wil weg, dan weer niet, praat met Oostende, praat met Lierse en kan naar Eindhoven, tot OHL hem voor een ultimatum plaatst. De aanvaller hakt de knoop door: hij blijft. Het duurt even voor hij weer speelkansen krijgt – niet onlogisch na zijn zware knieblessure van vorig seizoen en gezien zijn leeftijd – maar wanneer de nood al vroeg hoog is, sleurt hij de ploeg met zijn doelpunten haast op zijn eentje uit de ellende.

Ruytinx staat er weer, maar niets is nog hetzelfde. Na zich tijdens zijn geflirt maar weinig van het groepsproces te hebben aangetrokken, gaat de aanvaller prompt de groep weer corrigeren. Dat valt niet bij iedereen in de smaak. Vooral spelers als Karel Geraerts, Stefán Gíslason en Logan Bailly, jongens met ervaring op een iets hoger niveau dan OHL, hebben steeds meer moeite met de kerktorenjongens. Met het kamp-Ruytinx, zeg maar. Daartoe behoren de enkelingen die nog de promotie uit tweede klasse meemaakten, maar ook een Mo Messoudi en Kenny Thompson. Die laatste weet zich op basis van de inkomende transfers en berichten in de media al vroeg gedegradeerd tot wisselspeler. Tot Van Geneugden hem net als Ruytinx toch weer moet opvissen omdat de nieuwkomers zich niet waarmaken.

Achilleshiel

Bevorderlijk voor de kleedkamerchemie is het allemaal niet. Wanneer boven op een dreigend vertrek van Ruytinx ook nog eens Günther Vanaudenaerde door een beenbreuk wordt uitgeschakeld, gaat OHL over tot twee paniekaankopen. De Macedonische topschutter Jovan Kostovski en de Bulgaarse rechtsachter Ivan Bandalovski voegen zich op de valreep bij de selectie. Wenkbrauwen worden gefronst. OHL is niet vertrouwd met de Balkanmarkt en het vermoeden wint veld dat de club zich heeft overgeleverd aan enkele makelaars. In tegenstelling tot de voorgaande seizoenen zijn er geen sportieve resultaten om de irritaties over het transferbeleid de kop in te drukken.

Van Geneugden ontsnapt steeds minder aan de kritiek. Geen verrassing, want de trainer heeft in drie jaar van alleen maar succes verregaande sportieve macht afgedwongen. Met zijn aanwerving in 2010 hoopt OHL de noodzakelijke eersteklasse-ervaring in huis te halen om de langverwachte sprong naar de Jupiler Pro League te maken. Drie jaar krijgt de Genkenaar daarvoor. Na één seizoen al is het bingo. Club en stad hijsen de trainer op het schild. Bij gebrek aan sportieve knowhow aan Den Dreef gaat Van Geneugden de facto ook als technisch directeur opereren. Tot spijt van wie het hem benijdt. Tegelijk is het ook zijn achilleshiel: bij tegenvallende transfers en resultaten zal er maar naar één man gewezen kunnen worden.

Door nu – in twee fases – zijn technische staf te slachtofferen heeft OHL zijn problemen lang niet onder controle. Twaalf spelers zijn straks einde contract en een grote schoonmaak in de kleedkamer dringt zich op. Afgelopen zaterdag was er voor Ogunjimi geen plaats in de selectie van Herman Vermeulen. De aanvaller lijkt zich onmogelijk te hebben gemaakt. Een denigrerende mond opzetten, luidop speculeren over een transfer naar het KV Mechelen van Frankie Vercauteren, maar nog altijd niet één bal tegen het net gekregen. Van Geneugden stak zijn nek voor hem uit, maar anders dan met de ex-Genkenaren Bailly en Jordan Remacle kreeg hij er niets voor terug. Dat Bailly zich nu op sleeptouw laat nemen door Ogunjimi, diende de zaak van de ontslagen trainer ook al niet. De doelman haalt graag uit naar zijn verdedigers wanneer de ballen hem om de oren vliegen, maar kostte de ploeg zelf ook al verscheidene punten. Alleen al de laatste maand ging hij op beslissende momenten de mist in tegen Oostende, Lokeren en Charleroi. Van het gerucht dat Genk hem weer zou zien zitten, kijken ze dan ook hooglijk op in Leuven.

Eeuwigdurende dank

Het ontslag van Van Geneugden kwam niet als een verrassing, de timing wel: één speeldag na de herschikking van de technische staf. Afgesproken was om de situatie na twéé wedstrijden te evalueren, maar de paniek sloeg hard toe na het verlies in Charleroi. De vijfde kolonne haalde haar slag thuis, tot grote spijt van de bestuurders van het eerste fusie-uur, die graag het seizoen hadden uitgedaan met de man aan wie zij hun eeuwigdurende dank hebben verpand. Als het ontslag iets illustreert, dan wel de omgeslagen ambiance in een club die uiteenvalt in kampen en waar groepjes achter de hand praten. Tegen die intriges was Van Geneugden niet opgewassen. Hij vond nooit een deskundig en betrouwbaar klankbord voor sportieve zaken. OHL besliste zondagavond om prille assistent Vermeulen tot het einde van het seizoen tot hoofdtrainer te promoveren. Na dit seizoen hoopt het hem dan naar de nieuwe functie van technisch directeur te kunnen doorschuiven, iets wat de Limburger eerder al was bij RC Genk. Niets te vroeg, maar of hiermee de vijfde kolonne het zwijgen is opgelegd? ?

DOOR JAN HAUSPIE – BEELDEN: IMAGEGLOBE

De spelers met ervaring op een hoger niveau hebben moeite met de kerktorenjongens.