De titel in de tweede klasse had een zware schaduwzijde. De topschutters Cédric Bétrémieux (een krachtmens die werd weggeplukt door SV Roeselare) en Ernest Webnje Nfor (terug naar AA Gent na een uitleenbeurt) verdwenen, net als middenvelder Vincent Provoost (ook naar SV Roeselare), terwijl de zoektocht naar een kwalitatief sterk uitgebouwde spelerskern veel moeizamer verliep dan voorzien. Een week voor de competitiestart drong trainer Hein Vanhaezebrouck daarom nog aan op een vijftal nieuwkomers.
VERDEDIGING
Peter Mollez, die in de loop van vorig seizoen titularis werd, moet (met tegenzin) alweer een stapje opzijzetten voor Glenn Verbauwhede. De jeugdinternational trainde wel slechts een week vlot mee met de groep en viel toen uit met een scheur in de quadriceps, maar werd klaargestoomd voor de competitiestart. Verbauwhede staat voor een belangrijke carrièrestap: hij moet met zijn (intrinsieke) klasse aantonen dat hij een volwaardige eersteklassedoelman is.
Echte verdedigers op de been brengen, het was behoorlijk wat puzzelwerk, want op papier voldoen slechts vier spelers ( Bram De Ly, StéphaneDemets, TristanLahaye en BrechtVerbrugghe) aan dat criterium. Lahaye ligt als rechtsachter in balans met De Ly, maar kan ook een rijtje opschuiven. De Fransman heeft een goeie timing in de lucht, schermt de bal goed af, durft diep te gaan, maar mist wat zuiverheid bij zijn voorzetten en komt kracht te kort bij het schieten met links. De Ly is defensief heel sterk en blinkt vooral uit door zijn onverzettelijkheid. Aanvoerder Demets teert op zijn ervaring om de gaten te dichten, maar het is de vraag of hij de hogere snelheid van uitvoering in eerste nog aankan. Verbrugghe kan terugvallen op een goed positiespel en bewaart goed het overzicht. Links moet Jimmy Hempte in de bres springen, van nature een middenvelder met veel diepgang, die kan uitpakken met een goede voorzet en een uitstekende lange bal. Rob Claeys, een jeugdproduct, geldt voor alle verdedigende posities als degelijk alternatief.
MIDDENVELD
Er wordt geopteerd voor een driehoek met twee controlerende middenvelders. Daniel Calvo blijft een wroeter, de ideale breker, die sober de ballen recupereert en inlevert bij de meer aanvallend gerichte spelers. Adlène Guédioura is een Franse Algerijn met een groot loopvermogen en veel techniek, die graag infiltreert en van ver schiet. In offensief opzicht wordt gerekend op Karim Belhocine. Hij is rechtsvoetig en moet voor de snelle omschakeling zorgen, maar ook goed aansluiten bij de drie spitsen. Alternatief is Sven Kums, iemand met overzicht en een snelle baltoets die gemakkelijk opduikt in de rug van een targetman.
AANVAL
Istvan Bakx zag zijn uitstekende seizoen bekroond worden met een voorselectie voor de Nederlandse olympische ploeg, maar draagt daar nu de gevolgen van. De Nederlandse pocketspits, die meestal op links wordt uitgespeeld, sukkelt net als vorig seizoen met pubalgie.
De Braziliaanse targetman ‘ William’ Xavier Barbosa werd met veel tromgeroffel binnengehaald, maar moet nog beter leren kaatsen en sneller beslissingen nemen. Vanhaezebrouck wil dat hij de bal vrijmaakt en afgeeft op de flanken, om dan in de zestien meter met zijn gestalte en kopkracht oorlog te maken. Elimane Coulibaly, een andere sterke jongen, kan hem vervangen.
Op rechts moet Ebrahima ‘Ibou’ Sawaneh met zijn snelheid, harde trap en opportunisme voor doel uitgroeien tot een verrassend wapen.
CONCLUSIE
Vanhaezebrouck beseft heel goed dat hij door een zware competitiestart met een nul op twaalf kan beginnen, maar wil graag zijn nek uitsteken met offensief gekruid voetbal. Die impulsen moeten er ook op het hoogste niveau blijven komen, zo maakt hij zich sterk.
Om die intentie te kunnen waarmaken, zal hij echter moeten kunnen terugvallen op een rijker gestoffeerde kern, want de spoeling oogt momenteel nogal dun. Zeker als je weet dat ook de teruggehaalde Jo Vermast door een kraakbeenprobleem de competitiestart al zeker niet haalt.
Het gebrek aan ervaring kan een nadeel vormen, al kunnen een bepaalde vorm van enthousiasme en de euforie na de titel van vorig seizoen daarbij voor een deel compenseren. Vorig seizoen begon KV Kortrijk met 1 op 9 en werd het kampioen, het jaar daarvoor met 1 op 21 en speelde het de eindronde. De laatste vier plaatsen ontlopen zou een stunt zijn.
door frédéric vanheule
