Zijn beste seizoenen in België kende de tweevoudige Nederlandse international Martin Laamers (37) bij Harelbeke, waar hij onder Henk Houwaart samen met Ronny Gaspercic, Hans Visser en David Paas de West-Vlamingen naar een onverhoopt Intertototicket stuwde. Een lucratieve transfer naar AA Gent luidde het begin van het einde in voor de verdedigende middenvelder. “Tja, ik was het vriendje van de trainer, hé. Zijn aankoop. Houwaart werd al na vijf speeldagen ten onrechte ontslagen en ik werd mee geslachtofferd. Zo gaat dat in het voetbal”, herinnert Laamers zich het voorval nog levendig. “Ik werd als vuil behandeld. In Nederland zou dat nooit gebeuren. Daar bestaat meer respect. Gelukkig kon ik rekenen op Marcel Van Mol van Sporta. Het werd dus een echt afscheid in mineur, want het was meteen het einde van mijn leven als profvoetballer. Echt jammer. Bij een correcte behandeling speelde ik misschien nog op het hoogste niveau. Weet je, ik was nooit geblesseerd en toch een waardevolle teamspeler. Ik wilde nog absoluut een jaartje in België voetballen. We hadden namelijk een huisje in de buurt van Harelbeke. Ik speelde wel nog een tijdje bij Nieuwkerken, maar de spirit was wat weg.”
De geboorte van dochter Kiki (2) zorgde ervoor dat Laamers met zijn echtgenote terugkeerde naar zijn Arnhem. Vijf maanden geleden volgde er nog een jongen, die naar tennisspeler Mats Wilander werd vernoemd. “Compleet familiegeluk, hé, dat staat nu voorop”, weet de sympathieke Nederlander. “Toch mis ik België een beetje. Bij jullie gaat het er allemaal veel rustiger aan toe, hier is er altijd haast. Eens lekker eten en drinken, echt zalig.”
Ondertussen onderhoudt Laamers zijn conditie op zaterdagnamiddag bij de amateurs van DVOV. “Allemaal heel kalmpjes aan en leuk als ontspanning, niveau eerste provinciale. Ik speel op het middenveld en geniet na de wedstrijd graag van mijn pintje. Verder ga ik ook nog regelmatig kijken naar Vitesse, waar ik een seizoenskaart voor het leven heb.”
Verder schreef hij zich in voor een trainerscursus. “Als ik alle diploma’s wil halen, dan moet ik daar drie jaar over doen. Ik weet nog niet wat ik daarmee ga aanvangen. Een eerste elftal of de jeugd begeleiden, ik weet het echt niet. Mijn stotteren blijft een handicap, hé. Misschien kan een goede assistent wel helpen.”
Laamers werkt tegenwoordig als vertegenwoordiger in automaterialen. “Een leuke job. Ik ben geen echte autofanaat, maar hou wel van wagens. Maar ik amuseer me opnieuw en we zijn goed gesetteld. Dat telt nu.”(FV)
door Frédéric Vanheule
