In het dagelijkse leven is hij burgemeester van Lummen, maar vorige week woensdag was de dag van scheidsrechter Luc Wouters nagenoeg volledig gevuld met voetbal. AA Gent-Anderlecht door de ogen van de man met de fluit.

04/02/2015 08:00

Tijd om op te staan. Gewoonlijk begint mijn dag een stuk vroeger, maar als ik ’s avonds een wedstrijd heb, probeer ik iets langer te slapen. Ik ben burgemeester en dat heeft voordelen, ik kan me relatief makkelijker vrijmaken. Dat betekent dat alle voorziene afspraken een andere datum moeten krijgen.

09:00

De hele dag vrij nemen lukt nooit, dus ga ik toch langs op het gemeentehuis. Ik neem de briefwisseling door, teken papieren, overleg met collega’s, beantwoord vragen.

11:00

Het meest dringende werk zit erop, ik keer terug naar huis. Vanaf nu is het concentratie op het voetbal. Ik maak mijn tas. Mijn vrouw zorgt voor de kleren, ik check of ik alles bij heb, of de batterijen van de oortjes zijn opgeladen, of de vlaggen voor de vijfde en zesde man werken, etc… Als alles is ingepakt, lees ik de krant.”

13:30

Vertrek naar Gent. De thuisclub moet voor ons altijd een hotelkamer reserveren op de dag van de match, zodat we nog wat kunnen rusten. Alleen voor de scheidsrechter, niet voor de assistenten.

15:00

Inchecken in de Holiday Inn bij Flanders Expo. Op de kamer slaap ik wat. Zo’n korte siësta is nuttig. Nadien kijk ik wat televisie. Vooral de muziekzenders staan aan.

18:00

Afspraak met de assistenten. Normaal verzamelen we twee uur voor de wedstrijd, nu is dat bewust iets vroeger omdat we met zijn zessen zijn, en ik de dingen toch wel ook wat duidelijk wil maken bij de anderen. Mijn vaste assistenten ken ik zeer goed, met hen kan het overleg voor een competitiewedstrijd kort. Wat dingen herhalen rond fouten, tussenkomsten. Als er zware overtredingen in hun buurt gebeuren en ik moet geel of rood trekken, verwacht ik van hen dat ze een advies geven. In die zin is de communicatie via de oortjes nuttig, het geeft je de tijd om even na te denken over je beslissing. Na een lichte sportmaaltijd met pasta komt het busje van Gent ons ophalen.

19:00

De routine van een matchvoorbereiding in het stadion begint met de inspectie van de truitjes, ook die van de doelman. Vooraf hebben we al een mail gekregen met de kleuren, maar als we in de kleedkamer komen, liggen die er ook, omdat een visuele inspectie nog altijd iets meer leert. In dit geval is er geen discussie. Nadien gaan we het veld op. In eerste klasse is alles altijd in orde, maar je weet nooit. De tijd dat het scheidsrechtersblad een roze formulier was dat moest worden ingevuld, is voorbij. Alles is nu gedigitaliseerd. Dat is werk dat onder supervisie van de vierde scheidsrechter gebeurt. Hij vult na de wedstrijd ook aan met de kaarten en de vervangingen. Wij kunnen ons op het veld opwarmen. Ook dat is al een paar jaar vaste prik. Goed, zeker als het koud is. Mentaal is het ook goed, je voelt dat de concentratie voor de wedstrijd verder toeneemt, zeker naar het einde van de opwarming toe.

20:45

Aftrap. De match is live op televisie, maar dat zorgt bij mij niet voor extra druk. Sowieso weet je dat elke fout zijn weg naar buiten zal vinden. Onze bedoeling is ernaar te streven dat er na de wedstrijd nooit over ons, maar over die 22 anderen wordt gesproken.

21:32

Rust. Ik drink wat, eet een energiebar en we praten kort wat na. Er zijn geen moeilijke fases geweest, slechts één gele kaart. Soms wat discussies met spelers op het veld, maar als het bij praten blijft, zit ik daar niet mee. Gebaren en gesticuleren moet je proberen te vermijden, daartegen is verweer veel moeilijker.

22:40

Einde. Douche, wat napraten. Een halfuur na de wedstrijd komt de waarnemer van de scheidsrechterscommissie langs, in dit geval Luc Huyghe. In theorie zou het beter zijn dat we dat één of twee dagen na de match doen, zoals trainers bij hun ploeg, maar die gelegenheid hebben we helaas niet. Zo snel na de wedstrijd is de enige kans om die evaluatie te houden. Ongeveer een kwartier na de wedstrijd geeft de thuisploeg ons de dvd van de match. Wij hebben een eigen dvd-speler bij, een paar jaar geleden heeft de bond ons die ter beschikking gesteld. Als een fase of beslissing niet duidelijk is, kunnen we er de beelden bijhalen.

23:30

De thuisclub biedt ons in een zaaltje apart nog iets aan, een broodje om te eten, wat koffie. Daarna voeren ze ons naar het hotel, waar de auto’s staan. Het is ongeveer halfeen als we afscheid nemen.

02:00

Thuis. Ik kan niet direct slapen en bekijk nog wat beelden van de match. Niet de hele wedstrijd, maar zeker een minuutje of twintig, de grote lijnen. ?

DOOR PETER T’KINT