Een goed jaar geleden is het dat het lijden van Dejan Nemec (25) begon. Op Antwerp was hij nog de held geweest, toen hij zijn ploeg er voor de beker van België door de strafschoppenreeks sleepte, maar na de tumultueuze thuisnederlaag tegen Lokeren was het opeens allemaal voorbij. Sedertdien staat Dany Verlinden weer in de goal en sedert vorige zomer zit Stijn Stijnen op de bank en hijzelf warempel in de tribune. “Ik kan veel zeggen, ik kan ook ruzie maken, maar daarvoor word ik niet betaald”, aldus de inmiddels ook gewezen Sloveense international, die behalve Nederlands spreekt, het ook leest en schrijft.
“Ik accepteer dat voetbal één grote business is waar het niet gaat om Dejan, Stijn, Dany of Gert, alleen blijf ik zeggen dat ik in Brugge nooit echt tevreden ben geweest omdat er geen keeperstrainer is. Oké, Hans Galjé is keeperstrainer, maar hij werkt niet met ons. Hij is jeugdcoördinator en heeft veel werk, ik begrijp dat ook. Maar dat een ploeg als Club Brugge geen keeperstrainer heeft, sorry, dat kan niet, hé. Iedere zichzelf respecterende club in Europa heeft er één. Daarom ben ik er altijd blijven om vragen. Niet voor Dany, want die heeft ervaring genoeg, maar voor Stijn en mezelf. Stijn moet nog het meest leren, gezien de grote stap die hij zette. Hij komt uit provinciale, heeft geen keeperschool gedaan en nog niet de minste ervaring, maar het probleem is dat er niemand is om hem op te leren. Ook volgend seizoen zal het probleem nog niet opgelost zijn. Sorry, maar vier jaar zonder keeperstrainer, dat gaat niet, hé.”
Nemec ging het voorbije jaar door diepe dalen. Ook op privé-vlak kende hij niks dan miserie, met een echtscheiding tot gevolg. Zijn vrouw, ex-vrouw inmiddels, en zoontje van vier leven weer in Slovenië. “Ik heb diep onder de grond gezeten en het heeft niet veel gescheeld of ik was daar gebleven”, bekent hij. “Was het niet van de familie Gillis uit Brugge, ik zou hier misschien nooit meer gezeten hebben. Maar goed, dat is voorbij en ik probeer er niet meer over na te denken. Dankzij die mensen ben ik teruggekomen, mentáál teruggekomen. Ik heb veel geleerd door wat er in de club en in mijn privé-leven is gebeurd. Ik dacht veel te negatief, waardoor ik de negatieve energie alleen maar versterkte. Nu denk ik positief.”
Bij Club Brugge, waar zijn contract nog tot de zomer van 2005 loopt, lijkt hij onder de huidige technische staf definitief uitgerangeerd. Bergen zou ernstig geïnteresseerd zijn, en als Frédéric Herpoel naar Brugge zou komen, zou hijzelf naar Gent kunnen. “Ik ken de geruchten ook, maar ik heb geleerd niks meer te plannen”, besluit Nemec. “Vroeger heb ik dat wel gedaan, mij illusies gemaakt, en ben ik pijnlijk ten val gekomen. Voortaan hou ik mij alleen nog bezig met de realiteit. Dag na dag probeer ik mijn best te doen en ook een leven te hebben naast het voetbal. Ik laat de dingen gewoon gebeuren die moeten gebeuren. Ik kan alleen zeggen dat ik weet wat ik kan en dat het mijn wens is om te spelen en te groeien en om later kinderen te trainen.”
door Christian Vandenabeele
