Voormalig clubtopschutter Patrick Ogunsoto bleek vorig seizoen een miskleun én een transfersoap in één en de met negen doelpunten meest productieve aanvaller, Bart Van den Eede, vertrok van de zomer naar Dender. Met Bernt Evens en Nabil Dirar verdwenen voorts de vaste linksachter en de revelatie op de flank naar Club Brugge.

De aanval versterken en minstens twee sterkhouders vervangen was voor Westerlo dus de opgave.

VERDEDIGING

Yves De Winter is na een knap seizoen normaal opnieuw titularis, maar trok met de olympische ploeg naar de Spelen. Tijdens zijn afwezigheid zal Bart Deelkens, terug op het oude nest en naar men mag verwachten ook mentaal sterker, hem vervangen. Yannick De Winter, jongere broer ván, trainde vorig seizoen amper een paar keer mee en wordt naast de school verder geïntegreerd.

Door het vertrek van Bernt Evens schuift Jef Delen naar de linksachter, een positie die hij vorig seizoen sinds het bekend raken van Evens’ transfer ook al bekleedde.

In de verdediging kregen Vanaudenaerde, Corstjens/ Wils, Van Kerckhoven en Delen er met Sergio Hellings een concurrent bij voor de centrale en rechterpositie. Timmermans nam bij Kortrijk, met een drie- of vijfmansmans-verdediging, de hele rechterflank voor zijn rekening, zagen ze in Westerlo. Hij moet daarom positioneel aanpassen aan een verdediging en middenveld met vier.

Jo Christiaens is een jonge linksvoetige centrale verdediger.

MIDDENVELD

Nabil Dirar, die vooral op rechts speelde, zal net als tijdens zijn vele blessures vorig seizoen, kunnen worden vervangen door de razendsnelle Emmanuel Sarki. Voor de linkerflank kwam uit Colombia Johan Sotil, een rechtsvoetig, gestuikt type met een actie, dat de zwaardere fysieke inspanningen nog moet leren verteren. Daarin ligt de kans voor de slankere Wouter Scheelen. Maar ook Zelenka is behalve centraal ook op de flanken uitspeelbaar én dit seizoen fysiek beter voorbereid dan bij zijn tussentijdse komst vorig jaar. Kan hij zijn vroegere niveau weer halen, dan moet hij voor creativiteit kunnen zorgen.

Ook Moses Adams maakte in tegenstelling tot vorig seizoen (nationale ploeg) nu wél de voorbereiding met Westerlo mee en kan centraal spelen, net als de andere oudgedienden Van Imschoot, Mennes, Wils, Modubi en Farssi, die zich vorig seizoen ontpopte tot verdienstelijk depanneur als linksmidden, centrale middenvelder of linksachter.

Met Jarno Molenberghs werd een jonge rechterflankspeler aan de selectie toegevoegd. Jeffrey Ntuka Pule revalideert nog steeds van een kruisbandblessure.

Ceulemans kan kiezen voor een plat viermansmiddenveld met twéé of een ruit met één controlerende middenvelder.

AANVAL

Bertin Tomou scoorde elf keer in vijfentwintig wedstrijden bij Moeskroen voordat hij met malaria van de Afrika Cup kwam en met de club verzuurd raakte. Hij biedt Westerlo door zijn verleden de zekerheid dat hij het niveau aankan én kan scoren. Hij is het stevige alternatief voor Joris Van Hout. Dieter Dekelver werd vorig seizoen gehinderd door een losgekomen schilfertje in de hiel en wordt geacht nu fysiek sterker te staan. Bij Cercle speelde hij destijds vanaf de rechterflank met één diepe spits, maar centraal als tweede, schatten ze in Westerlo, moet hij vaker kunnen scoren. In Peru werd Jaime Ruiz gehaald: een ranke, frêle verschijning die een goeie détente en beweeglijkheid wordt toegedicht, maar moet aanpassen aan de kleinere ruimte en aan spelen met z’n twee in de aanval.

CONCLUSIE

In het licht van de competitiehervorming stijgt ook in het Kuipje de spanning: Herman Wijnants uitte de ambitie om dit seizoen minstens zevende te eindigen – iets waar de club sinds ze in 1997 promoveerden, maar twee keer in slaagde. Ook moet de ploeg, vindt de manager, van zich doen spreken, want de tijd van de bekerwinst en spectaculaire overwinningen tegen toppers ligt alweer een tijdje achter de rug.

Degelijkheid heeft in het klassement haar prijs, die van de eentonigheid, maar misschien staat er wel weer een revelatie op. In de productiviteit die Tomou bij Moeskroen liet zien en de betere fysieke paraatheid van spelers als Dekelver en Zelenka ziet Westerlo de verankering voor op z’n minst een zoveelste seizoen in de middenmoot – het achtste onder Jan Ceulemans. Wel is de selectie internationaler gekleurd dan ooit en blijft het afwachten wat de Zuid-Amerikanen straks waard zijn.

door raoul de groote