De 22-jarige Braziliaan van Westerlo is ongetwijfeld een van de sensaties van play-off 2. Bewonder hem nu het nog kan. ‘De dag dat ik bij Westerlo vertrek, zal dat met spijt in het hart zijn.’

P aulo Henrique Carneiro Filho is geen eigendom van Westerlo maar van Traffic Sports, een fonds dat investeert in Braziliaanse spelers en dat in België wordt vertegenwoordigd door João Aragão. “Onze firma heeft de economische rechten van Paulo gekocht toen hij Heerenveen verliet. Henrique ondertekende vervolgens een contract bij Desportivo Brasil, een Braziliaanse club die ons toebehoort en die hem aan Palmeiras uitleende. Aangezien hij daar amper aan spelen toekwam, leek het ons beter dat hij naar Europa terugkeerde. Wanneer Paulo Westerlo verlaat, zullen we hem waarschijnlijk definitief van de hand doen, zoals we dat ook met Victor Ramos (Standard) hebben gedaan. Al zou het ook kunnen dat we toch nog een deel van zijn rechten behouden. Jan Ceulemans zei onlangs dat Henrique momenteel op zestig procent van zijn kunnen presteert en wij denken daar net zo over. Zijn transferwaarde zal vooral in de komende zes weken bepaald worden. Scoren in play-off 2 of in de finale van de beker zal zijn marktwaarde de hoogte injagen.”

Die werkwijze mag in Europa dan nog niet ingeburgerd zijn, in Zuid-Amerika gebeurt het wel vaker dat een groep investeerders een aantal spelers in zijn portefeuille heeft zitten. “Het is de ideale manier voor clubs om goede spelers aan te trekken zonder dat het hen veel kost en zonder dat ze een verbintenis op lange termijn moeten aangaan”, vindt João Aragão. “Die tactiek zal ook in Europa stilaan ingang vinden want daar zijn de spelers nog veel meer waard. Neem nu Mbark Boussoufa: zijn club uit Dagestan telde acht miljoen euro voor hem neer terwijl wij er nog niet in slagen om vijf miljoen te krijgen voor de beste voetballer van de Braziliaanse competitie.”

15 of 16 doelpunten

Hoe evalueer je je periode in België?

Paulo Henrique: “De competitie eindigt wat te vroeg voor ons. Ik heb echt de indruk dat we ons bij de eerste zes hadden kunnen scharen, maar het was even zoeken naar de automatismen en de punten die we in het begin hebben laten liggen, kwamen we op het einde te kort. Er is natuurlijk nog de bekercompetitie en daarin is er na de 0-0 tegen Cercle Brugge nog niets beslist. Ik ben ervan overtuigd dat we in de terugwedstrijd ( vandaag/woensdag, nvdr) een doelpuntje kunnen meepikken. Dat zou ons in poleposition voor de finale brengen . Hopelijk treffen we in die finale Standard, want ik heb zin om voor een bomvol stadion te spelen. Zeg nu zelf: 3000 toeschouwers voor een heenmatch in de beker van België, dat is toch te weinig? Thuis tegen Cercle hebben we meer dan genoeg kansen gehad om te scoren, maar de bal wilde er niet in. Ik kreeg zelf ook een goede mogelijkheid, maar het veld was nogal droog en ik kon de bal daardoor niet goed meenemen. Ik had nochtans gevraagd om het veld voor de wedstrijd te besproeien.”

Ben je nu uitvluchten aan het zoeken?

(lacht) “Neen. Ik zou in mijn eerste seizoen al meer dan elf doelpunten (negen in de reguliere competitie en twee in de bekercompetitie) gemaakt kunnen hebben. Dat is een van mijn werkpunten: ik moet me beter concentreren in de zone van de waarheid. Ik ben naar België gekomen met als doel vijftien of zestien keer te scoren. Dankzij mijn ervaring in de Nederlandse competitie had ik toch niet echt nood aan een aanpassingsperiode. Al moet ik wel zeggen dat de Belgische en Nederlandse competitie erg verschillend zijn. In Nederland is alles veel beter gestructureerd, ook het spel zelf. Je krijgt er meer tijd om de bal te controleren. Nu goed, ik heb in de play-offs nog tijd om mijn doel te bereiken. De twee belangrijkste doelpunten waren trouwens de eerste twee: die gaven me het nodige vertrouwen na een jaar vol twijfel.”

Je hebt ook al een vijftal assists gegeven. In tegenstelling tot tal van andere buitenlandse spitsen denk jij wel in het belang van het team …

“Ik ben altijd zo geweest en ik denk dat een trainer dat ook van een spits verwacht. Ik wil niet dat men zegt dat de ploeg afhankelijk van me is. Dat is ook niet het geval want ik was er niet bij tegen Anderlecht en we behaalden toen de mooiste overwinning van het seizoen. In een ploeg zoals Westerlo is er geen geheim: we moeten gewoon allemaal voor elkaar werken.”

Die houding bewijst dat je je, in tegenstelling tot Jaja Coelho vroeger, goed voelt bij Westerlo. Wat vind je zo leuk aan die rustige uithoek van ons land? Bij Heerenveen werd er over jou verteld dat je wel van een feestje hield …

“Ik ben op het juiste moment bij Westerlo beland. Ik moest de dingen weer op een rijtje zien te krijgen en de rust die hier heerst heeft me daarbij geholpen. Om vijf uur in de namiddag zie je hier al niemand meer op straat en dat draagt ertoe bij dat ik me helemaal op het voetbal kan toeleggen. Ik ben niet meer dezelfde jongen als de achttienjarige die bij Heerenveen aankwam. Intussen heb ik begrepen dat er iets moest veranderen als ik mijn carrière niet eigenhandig om zeep wilde helpen.”

Na een nochtans aardig begin (met 13 doelpunten in 39 wedstrijden) liep het alsnog mis bij Heerenveen. Verwachtte men daar wat te veel van jou?

“Neen, die mislukking heb ik enkel en alleen aan mezelf te wijten. Aanvankelijk liep alles goed – ik scoorde met de ogen dicht. Maar na een tijdje liet ik mezelf leven. De verstandhouding tussen Trond Sollied en mij kwam ook onder druk te staan. Hij pikte het niet dat ik te laat kwam op training en liet me soms de hele training lang rondjes lopen. Ik kon het niet meer aan en miste mijn familie enorm. Ik kreeg een aanbieding van Twente, maar koos toch voor een terugkeer naar Brazilië. Als ik dan zie hoe goed Twente het momenteel doet, denk ik weleens dat ik destijds een mooie kans heb laten schieten.”

Beter voetballen dan pokeren

Er werd ook gezegd dat je iets te vaak in casino’s te vinden was. En dat je zo’n slechte pokerspeler bent dat iedereen tegen jou wil spelen!

“Het klopt dat ik beter kan voetballen dan pokeren. (lacht) Destijds had ik enkele vrienden die vaak naar het casino gingen en ik ging dan maar mee omdat ik toch niets anders te doen had. Af en toe ga ik nog eens, maar mijn huidige vrienden zijn er niet in geïnteresseerd dus ik speel al veel minder nu.”

Er was ook sprake van een akkefietje op training met Bonaventure Kalou …

“Het begon met een kleine discussie, maar het draaide uit op een slaande ruzie. (glimlacht) Maar maak je geen zorgen, hij is nog steeds een van mijn beste vrienden. We praten vaak op Facebook.”

Je hebt onlangs het Lierse van Trond Sollied uitgeschakeld in de kwartfinale van de beker. Hoe voelde het om te scoren tegen je voormalige trainer?

“Voor de heenwedstrijd kwam Sollied me een hand geven en wenste hij me succes. Hij voegde er nog aan toe: ‘Ik hoop dat je niet zult scoren.’ Die opmerking apprecieerde ik niet echt. Iemand succes wensen en hem tegelijkertijd ook toewensen dat hij datgene wat hij het liefst doet niet zal doen, dat vond ik niet kunnen. Toen hij me voor de terugwedstrijd weer tegemoet kwam, was ik hem te snel af en zei ik: ‘Dit keer zal ik wel scoren!'”

De samenwerking met Jan Ceulemans lijkt veel vlotter te verlopen dan die met Sollied …

“Dat klopt. Ik ben enorm veranderd, volwassener geworden zeg maar. Ceulemans praat veel met zijn spelers en bevestigt telkens weer zijn vertrouwen in ons, zelfs na drie nederlagen op een rij. Ik weet dat hij een grote carrière als aanvaller heeft gekend en ik luister aandachtig naar zijn raad. Westerlo is een kleine, maar goede club. Ik sta elke ochtend met plezier op en kom met het nodige enthousiasme trainen. De dag dat ik hier vertrek, zal dat met spijt in het hart zijn.”

Russische en Duitse clubs hebben zich al gemeld en ook Racing Genk toonde interesse. Je makelaar gaf evenwel te kennen dat je het nu best stap voor stap bekijkt. Ben je het daarmee eens?

“Ik word weleens vergeleken met Jaja Coelho. Hij heeft sinds zijn passage bij Westerlo al avonturen in Turkije en Oekraïne meegemaakt, maar ik zie mezelf toch een iets meer geleidelijke weg volgen om bij een grote club te belanden. Ik zal me ook goed informeren over de club en de spelersgroep waarin ik na een eventuele transfer zal belanden. Al weet ik nu al zeker dat ik nergens zo goed ontvangen zal worden als bij Westerlo.”

DOOR PATRICE SINTZEN

“Ik ben naar Westerlo gekomen om een jaar lang aan mijn fysieke paraatheid te werken. Dan ga ik na vijf maanden toch niet naar Standard vertrekken.”

“Af en toe ga ik nog eens naar het casino, maar ik speel al veel minder nu.”