De Belgische dribbelkont zet een dijk van een tweede seizoen neer bij het Chelsea van José Mourinho. Wij trokken naar Londen om het fenomeen Eden Hazard van naderbij te bekijken.
Zoals wel vaker het geval is in een week met een Europese wedstrijd schuift José Mourinho zijn gewoontes aan de kant. Dit keer vond de persconferentie dan ook niet op het trainingscentrum in Cobham plaats, maar wel in Stamford Bridge. Het was in de thuishaven van de Blues, gelegen in de wijk Fulham, dat Mourinho vooruitblikte op de derby tegen het Fulham van FelixMagath. De Special One foeterde wat op de kalender, prees de tegenstander de hemel in en had ook iets te zeggen over onze Eden Hazard, die zijn honderdste wedstrijd in het Chelseashirt zondag enige luister bijzette met twee assists voor matchwinnaar AndréSchürrle. “Eden heeft rust nodig, maar zal die bij ons niet krijgen omdat hij veel te belangrijk is voor het team. Het zou ons meer dan goed uitko men als hij woensdag niet zou meedoen met de nationale ploeg.”
Een verdieping lager verdringen enkele toeristen zich in de fanshop. “Het shirt van Hazard verkoopt al enkele maanden als zoete broodjes”, aldus een dertigjarige verkoper in de fanshop. Als Hazard zo voortdoet, schrijft hij sowieso Belgische voetbalgeschiedenis. De vierde plaats bij de Gouden Bal in 1965 – toen nog uitsluitend een Europese aangelegenheid – van Paul Van Himst maakte van de Anderlechtaanvoerder de onaantastbare nummer een van het Belgische voetbal. Maar de troon van Van Himst wankelt en Hazard zou in het kielzog van Lionel Messi en Cristiano Ronaldo zomaar kunnen doorstoten naar de wereldtop van het voetbal. Geen wonder dat de Chelseafans zich haasten voor een shirt van Hazard. Zij kunnen beter dan wie ook het potentieel van hun idool inschatten en zijn wekelijks getuige van de constante progressie die de tweevoudige beste speler van de Franse Ligue 1 maakt. Dit seizoen is er geen enkele Chelseaspeler die meer scoorde (12) of meer assists (7) gaf. En als Hazard scoort, verliest Chelsea niet.
Met welke ogen kijken ze in de Premier League naar het nieuwe uithangbord van Nivea? En hoe verhoudt Hazard zich ten opzichte van de andere wereldsterren? Sport/Voetbalmagazine sprong in de Eurostar om het fenomeen van naderbij te gaan bekijken. Vooraleer we Stamford Bridge bereiken, zetten we koers richting de Docklandswijk, die jarenlang geleden heeft onder het feit dat die in het begin van de vorige eeuw het uitschot van de Engelse hoofdstad aantrok. Het is hier dat het Cockneydialect ontstond. In het begin van de jaren negentig werd de wijk evenwel opgewaardeerd. De Docklands Light Railway, een licht metronetwerk dat losstaat van de echte London Underground, brengt ons vervolgens naar Shadwell waar de meeste nationale kranten zich gevestigd hebben na hun vlucht uit The City en de alom bekende Fleet Street. Het is daar dat we Charlie Wyett, gerenommeerd sportjournalist van The Sun, treffen. “Je moet weten dat de titel van tweevoudig speler van het jaar in de Ligue 1 voor ons niet veel betekent”, begint Wyett. “De Engelse media waren immers nog niet vergeten dat de transfer van Gervinho – eveneens een hoeksteen van het Rijsel waar ook Hazard openbloeide – op een regelrechte flop uitdraaide. Na enkele wedstrijden had Hazard die twijfel evenwel al weggenomen. Het was meteen duidelijk dat hij geen nieuwe Gervinho zou worden.”
De druk van de trainer
Chelsea telde in juli 2012 veertig miljoen euro neer voor Hazard en die debuteerde met vier assists en drie uitgelokte strafschoppen in zijn eerste vier wedstrijden. Vervolgens zakte hij een tijdje weg tijdens de winter alvorens te eindigen met een knaller, naar analogie van het hele team dat na een moeilijk seizoen toch de Europa League wist te winnen. “Hazards eerste seizoen overtuigde ons van zijn kwaliteiten, maar het was nu ook weer niet dat we allemaal razend enthousiast waren”, besluit Simon Johnson, journalist en Chelseawatcher bij de London Evening Standard. “Oké, Chelsea had flink wat miljoenen aan hem gespendeerd, maar hij toonde meteen hoeveel potentieel hij heeft en paste zich makkelijk aan de Premier League aan. Geen enkele journalist verweet hem – gezien zijn jonge leeftijd en zijn enorme talent – zijn mindere periode in de wintermaanden. Iedereen was er meteen zeker van dat Chelsea met Hazard een goudklompje beet had dat het team de komende jaren naar ongekende hoogten kan stuwen.”
En dus was het zaak om van die talentvolle flitsenvoetballer een beslissende speler te maken, die wedstrijd na wedstrijd op hoog niveau acteert. “Niemand twijfelt aan Hazards talent, maar vooralsnog heeft hij een coach nodig die hem geregeld onder druk zet”, weet Schots bondscoach Gordan Strachan. “Al moet je daar als coach ook mee opletten want ik ben er zeker van dat die extra druk soms contraproductief kan werken.” De bemerking van Strachan was ook José Mourinho al opgevallen. Precies op het moment dat Hazards speelkansen beïnvloed zouden kunnen worden door de vele inkomende transfers (André Schürrle, Kevin De Bruyne en Willian) stelt de Portugees hem gerust door te zeggen welke rol hij hem wil geven. Zonder hem daardoor te ontlasten van enige trainingsarbeid. “Mourinho heeft Hazard meteen een goed gevoel gegeven door hem te zeggen dat hij hem al naar Real Madrid wilde halen toen hij nog bij Rijsel speelde”, herinnert Chris Wheeler van de Daily Mail zich.
Toch was het seizoen van Eden Hazard geen aaneenschakeling van succesmomenten. Er was zelfs een tussenkomst van Mourinho nodig – de Portugees zette onze landgenoot uit de ploeg nadat hij te laat kwam op training – vooraleer hij de knop wist om te draaien. “Hazard begon rustig aan het seizoen en focuste vooral op het perfect uitvoeren van Mourinho’s defensieve opdrachten”, bevestigt Johnson. “Mourinho vond evenwel dat Hazard niet hard genoeg trainde en zette hem uit de ploeg, voor een treffen in de Champions League. Dat bleek een kantelpunt want de daaropvolgende wedstrijd tegen Sunderland in december (3-4, nvdr) was de eerste keer dat we de nieuwe Hazard te zien kregen.” “Hij beseft nu dat trainen niet louter uit plezier maken bestaat”, analyseert Rory Smith, journalist bij de Times. “Ook Rafael Benítez verdient in deze trouwens een pluim want hij is degene die heel dit proces in gang heeft gezet en Hazard op tactisch vlak al flink wat vooruitgang liet boeken.”
Chelsea rond hem gebouwd
Vandaag de dag, acht maanden na de komst van Mourinho, is iedereen het erover eens dat Hazard een topaankoop is. De Premier League claimt hem, de Engelsen zijn dol op hem, maar ook de Fransen – die ervan overtuigd zijn dat Hazard ook van hen is – surfen mee op de golf van Hazards populariteit. Na zijn hattrick tegen Newcastle wijdde L’Equipe twee pagina’s aan onze landgenoot. “Zijn statistieken zijn niet bijster indrukwekkend (…) maar als je daar de spektakelfactor bij optelt (…) kom je tot de conclusie dat slechts een handvol spelers zo leuk is om naar te kijken”, aldus L’Equipe.
“Daar ben ik het helemaal mee eens”, zegt Wyett. “Wij Engelsen zijn nochtans de eersten om alles met cijfers uit te leggen, maar het klopt dat het spel van Hazard het louter statistische overstijgt. Afgezien van John Terry – die op zijn 33e aan een opmerkelijke comeback bezig is – is er geen enkele Chelseaspeler die zo veel enthousiasme losweekt. Demba Ba en FernandoTorres vechten voor een en dezelfde plaats. Oscar ging goed van start, maar stelt nu toch wat teleur. Nemanja Matic en Willian doen het goed, maar lang niet zo uitzonderlijk goed als Hazard. Dat Chelsea bovenaan staat, heeft het te danken aan Hazard die de Blues gedurende drie maanden op sleeptouw heeft genomen. Chelsea heeft nood aan een centrumspits en zit in een overgangsfase die gemaskeerd wordt door de geweldige prestaties van Hazard. Mourinho verwacht van zijn spelers dat ze de ene spurt van dertig meter – hetzij om te verdedigen, hetzij om aan te vallen – na de andere kunnen trekken. Dat doet Hazard nu probleemloos.”
“Hij voelt zich in zijn tweede seizoen duidelijk beter bij de fysieke eisen die de Premier League aan elke speler stelt”, legt Wheeler uit. “Dat Hazard het nu zo goed doet, is in grote mate aan Mourinho te danken die hem het nodige vertrouwen geeft. Als Mourinho niet tevreden is over het rendement van een speler, laat hij hem dat weten en als hij tevreden is, overlaadt hij de speler in kwestie met complimenten. Dat is zijn manier om de concurrentie duidelijk te maken dat die speler tijdelijk onaantastbaar is en tegelijkertijd om de speler zelf een extra boost te geven. Dat deed hij ook met Didier Drogba en Frank Lampard tijdens zijn eerste periode als Chelseacoach. Over Hazard zei Mourinho dat hij ongetwijfeld de beste jonge speler van de wereld is en dat hij alles in zich heeft om het niveau van Messi of Ronaldo te bereiken. Een slimme zet van de Special One want op die manier toont hij én zijn vertrouwen in Hazard én maakt hij hem duidelijk dat hij alles in handen heeft om het nóg verder te schoppen.”
“Mourinho heeft zijn hele systeem en opstelling aan Hazard aangepast. Hij durft het gerust aan om centrumspitsen Torres – nochtans een van de favorieten van Roman Abramovitsj – en Ba te passeren zodat Hazard meer vrijheid en daardoor ook een grotere impact op het spel krijgt. Zijn terughoudendheid om Juan Mata als spelverdeler uit te spelen, maakte dat die positie vrij bleef en Hazard heeft zijn kans gegrepen om die rol op zich te nemen.”
Mourinho is vast van plan om op lange termijn te werken en wil Hazard – die nochtans het hof wordt gemaakt door PSG – dan ook absoluut houden. Vandaar dat hij onze landgenoot vaak genoeg duidelijk maakt dat hij zich nergens anders zo goed zal kunnen ontwikkelen. Tijdens een interview op Canal+ verwoordde Mourinho het als volgt. “Eden is onze jongen. We willen hem nog zeker tien jaar houden zodat we een ploeg rond hem kunnen bouwen.” Op Sky voegde hij er nog aan toe dat hij hoegenaamd niet begrijpt hoe het mogelijk is dat Eden nog nooit tot speler van de maand is uitgeroepen.
Wat trofeeën betreft, zijn er een heleboel die denken dat Hazard wel eens tot Player of the Year zou kunnen worden uitgeroepen. “Op dit moment zie ik twee spelers die zich in dat opzicht onderscheiden”, zegt Wyett. “Luis Suárez en Eden Hazard. Maar de fans hebben het meer voor Hazard door zijn imago van eenvoudige jongen met de eeuwige glimlach. Je hebt ook Aaron Ramsey en Jack Wilshere, maar geen van beiden heeft zo’n grote invloed op het spel van Arsenal als Hazard op dat van Chelsea. Hazard is een genie. Hij moet het alleen nog wat vaker tonen.”
In die overvloed aan complimenten en lofbetuigingen is er ook plaats voor een negatieve nuance want Hazard moet nog vaker schitteren in de belangrijke wedstrijden. “Hij komt steeds dichterbij”, zegt Rory Smith. “Kijk maar naar de topper tegen Manchester City. Maar het klopt dat het nog even wachten is op die ene Europese wedstrijd waarin hij echt ontploft want tegen Galatasaray was hij te vaak onzichtbaar.”
“Het WK in Brazilië is een goeie test voor hem”, besluit Iers bondscoach Martin O’Neill. “Als hij daar schittert en zijn team naar enkele overwinningen stuwt, heeft hij weer een belangrijke stap gezet. De grote vraag zal zijn in welke conditie hij aan dat WK zal kunnen beginnen want dat is bij elk groot toernooi weer een vraagteken voor de spelers uit de Premier League.”
DOOR STÉPHANE VANDE VELDE – BEELDEN: IMAGEGLOBE
“We willen hem nog zeker tien jaar houden zodat we een ploeg rond hem kunnen bouwen.” – José Mourinho
