Zimbabwe is wereldrecord-houder inflatie, maar in de hoofdstad Harare zie je de ene luxewagen na de andere voorbijrijden. Eind mei, toen wij er waren, kostte een Amerikaanse dollar 200.000 Zimbabwaanse dollar – op de zwarte markt, want in Zimbabwe is alleen de Zimdollar legaal. Twee maanden later moet je 100 biljoen Zimdollar neertellen voor 1 USD. Een ommekeer lijkt nog niet voor morgen. Robert Mugabe, 84 jaar en al sinds de onafhankelijkheid in 1980 aan de macht, werd alweer verkozen tot president. Morgan Tsvangirai, leider van degrootste oppositiepartij Movement for Democratic Change, won de eerste presidentsverkiezingen eind maart, maar in de aanloop naar de herkansing trok hij zich terug uit de strijd. Zijn aanhangers zouden te vaak het slachtoffer van intimidatie en geweld zijn geweest.

“Wat de toekomst brengt, weet ik ook niet”, zegt Luc Verheyen. “Ik kreeg de indruk dat Mugabe zich geen kandidaat meer wilde stellen voor de presidentsverkie-zingen, maar dat hij het onder druk van ‘zijn’ leger en politiemacht en andere instanties toch deed. Zijn campagne was trouwens niet zoals anders. Pas in de tweede ronde zagen we de Mugabe uit zijn jongere jaren: een en al drive en power en met de steun van zijn partij en zijn imperium vechtend voor zijn land. Geweld zag ik hier niet, het bleef hier ook toen opvallend rustig. Wat ik wel zag, was dat het land kleurde met T-shirts en hoofddoeken van zijn partij.

“Ik pas heel erg op met wat er in de internationale media verschijnt over Zimbabwe. Ik stel vast dat veel verhalen uit hun context zijn getrokken en worden opgeblazen. De dag-dagelijkse realiteit die ik hier al meer dan drie jaar ervaar, is anders. Volgens mij is dat een politiek manoeuvre.

Zimbabwe is helemaal geen gevaarlijk land.

“Het grote probleem is de economie. Iedereen is Mugabe nog altijd dankbaar dat hij destijds het land van zijn volk terugwon van de Britten, maar daarmee werd ook de knowhow en het westerse kapitaal verdreven. De mensen willen werk en een beter bestaan, maar dat kan Mugabe hen niet geven.

“Zijn macht ligt op het platteland, waar de meeste mensen wonen. Die denken nog steeds terug aan de tijd dat de Britten baas waren in Zimbabwe en de zwarten als slaven gebruikten. Ze redeneren: we hebben wel niet veel, maar we hebben toch ons eigen land weer in handen. De oudere generatie weet van niets beters, want ze doen het zonder telefoon, krant, radio en tv. Ze leven van hun kippen, hun groenten, hun waterput en van het rantsoen suiker, zout en maïsmeel dat ze elke maand van het ministerie krijgen.

“De oppositie komt vooral uit de steden en wordt aange-dreven door de jonge generatie die gestudeerd heeft en over moderne communicatiemiddelen beschikt. Ze verwierven wat knowhow en willen vooruit, maar zien geen uitweg.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content