Hoe beleefden de clubs uit 1A de overgang van de gewone activiteiten naar een quasilockdown? En wat doen spelers nu ze verplicht thuiszitten? Impressies van een doelloos voetballeven in tijden van coronacrisis.
RSC Anderlecht
Op de parking van Anderlechts trainingscomplex op Neerpede staan donderdagmiddag een paar auto’s. Clubwagens die daar blijven staan, en auto’s van greenkeepers die de terreinen onderhouden. Even verderop, richting de vijvers, wandelen of joggen wat mensen in dit stukje groene long van het Pajottenland dat zich op Brussels grondgebied bevindt.
Anderlecht was de eerste club die iedereen naar huis stuurde, op aangeven van Vincent Kompany en Frank Vercauteren. Tot zaterdag 14 maart trainde paars-wit in kleine groepjes met aparte kleedkamers. Sommige buitenlanders trokken naar hun thuisland, anderen geraakten niet meer weg. Alle spelers kregen een individueel trainingsprogramma mee, voedingspakketten worden niet bezorgd. Woordvoerder David Steegen werkt van thuis uit. ‘Elke dag zijn er vergaderingen via videoconference, of via de specifieke Whatsappgroepen binnen de club. Iedereen doet zijn ding.’ Steegen blijft via de website in contact met de fans: ‘Onze fans sensibiliseren, entertainen en informeren, dat zijn de drie zaken die voorop staan.’ Deze week voorziet Anderlecht een online quiz. Staan daar ook vragen in over Club Brugge? ‘Niet over Club, nee.’
Voor mijn dochters van vijf en zeven is dit feest, een papa die er alle dagen is.’ Thibaut Peyre
R.Antwerp FC
Ook op de Bosuil thuiswerk en tijd voor de familie, al kan de ene daar beter mee om dan de andere. Vergaderingen worden op afstand gehouden. Van tijdelijke technische werkloosheid is er voorlopig geen sprake. Er ligt een pak werk op de planken van de Bosuil. Er wordt een nieuwe tribune gebouwd, en al wie op T2 zat – de tribune die wordt gesloten – moet in die nieuwe tribune een andere plek krijgen. Het is puzzelen en schuiven. Bovendien zijn er ook nieuwe commerciële verbintenissen die moeten worden afgesloten. De maand juni, traditioneel zonder inkomsten vanwege geen wedstrijden, wordt nu de maand april, zegt men er filosofisch. En om te weten wat mei wordt, is het nog veel te vroeg.
Cercle Brugge
Het Jan Breydelstadion ligt er op woensdag verlaten bij, een medewerker van de stad is bezig om, anderhalve week na de laatste wedstrijd, de afvalbakken te ledigen. Ook het leven aan de groene kant van het stadion is na de redding stilgevallen, op de besprekingen met Bernd Storck over een verlengd verblijf na. Op 13 maart zijn alle spelers van de kern én de beloften voor minstens twee weken naar huis gestuurd, nadat een lid van de medische staf positief testte op het coronavirus. Miguel Van Damme, de 26-jarige doelman die tijdens zijn lange strijd tegen kanker geregeld in de fitness zat, kreeg de raad om thuis te blijven. Een lichtpunt in de voor hem moeilijke tijden: hij kreeg een nieuw contract.
Sporting Charleroi
De hekken van het trainingscentrum in Marcinelle zijn dicht. Op de parking staat nog het grote publiciteitsbord dat sponsor Wanty daar plaatste voor de match tegen Standard. Alleen Nadine bevindt zich nog in het stadion. Logisch: het is haar woonst, als conciërge. De spelers werken thuis hun individueel programma af, sommigen trainen op straat, zoals de jonge Ken Nkuba die zijn intervaltrainingen op Instagram postte.
Club Brugge
In Knokke-Heist, waar burgemeester Leopold Lippens sneller op de bal speelde dan de federale regering en al op 12 maart zelf een zachte lockdown afkondigde, trainde Club Brugge in het Belfius Basecamp in deelgemeente Westkapelle begin vorige week nog even door. Alleen wie bij het eerste elftal betrokken was, mocht binnen. Er werd achter gesloten deuren getraind, maaltijden werden er niet meer geserveerd. Wie dat wenste, kreeg een bereide maaltijd mee naar huis. De burgemeester had het verbod op sportactiviteiten vanaf 12 maart graag doorgetrokken naar hier, maar Club interpreteerde dat trainen voor profvoetballers werk is. Tot ook Club zijn spelers sinds vorige woensdag huiswaarts stuurde. Wie zich verveelt, kan aan de slag met Clubs Ganzenbord, gratis te downloaden op de website clubbrugge.be, goed voor fysieke en technische proeven: jongleren met links en rechts, schaarbewegingen voorbij een fles, kaatsen of bal tussen de voeten ver springen. Laat maar weten als het iets wordt.
Drie weken geleden was het nog kilometers aanschuiven om aan de Ghelamco Arena te geraken voor KAA Gent-AS Roma, nu is de parking leeg.
KAS Eupen
Bij KAS Eupen kreeg iedereen na de laatste training op vrijdag 13 maart een week vrij. Dat was ook zonder de coronacrisis zo voorzien na de reguliere competitie. Voorop staat het behoud van werkgelegenheid voor de 110 werknemers. Niemand is op de club aanwezig, iedereen doet aan telewerk. Ook de keuken is dicht, men gaat ervan uit dat de spelers zichzelf kunnen behelpen. Aan de buitenlandse spelers werd gevraagd om in het land te blijven. Vorige week werd beslist om iedereen nog een week extra vrij te geven. Wie wil fietsen of wandelen kan dat al op twee kilometer van het stadion in het immense Hertogenwoud. Op zes kilometer van de Kehrweg beginnen de Hoge Venen.
KAA Gent
Was het exact drie weken eerder nog kilometers aanschuiven om aan de Ghelamco Arena te geraken voor de wedstrijd KAA Gent-AS Roma, dan is de parking nu leeg. Op de site is het enkel druk bij het afhaalpunt van de Albert Heijn, maar aan het warenhuis zelf moet niet eens aangeschoven worden. Het is er rustig winkelen, het personeel vindt het zelfs té rustig.
De stadionpoorten staan open. De terreinverzorgers zijn in de weer. Op de vierde verdieping in de hoofdtribune ging woensdag de laatste vergadering met alle aanwezigen door. Sindsdien, zegt algemeen directeur Michel Louwagie. ‘is van de 120 werknemers een derde in technische werkloosheid, bijna twee derden – onder wie de spelers -werken van op afstand. Met vijf of zes zijn we hier dagelijks een halve dag, alleen de mensen in leidinggevende posities. Iedereen werkt in afgesloten bureaus om de club verder te runnen.’
De buitenlanders van de club zijn allemaal in België gebleven, alle spelers kregen net als elders een individueel trainingsschema. Louwagie heeft zijn boterhammen mee. De broodjesafhaalzaak onderin de hoofdtribune was tot vorige week dinsdag open, de Buffalo Bistro en het sterrenrestaurant Horseele gingen al op vrijdag 13 maart dicht.
KRC Genk
‘Wat was de positie van Dirk Verwimp en Dirk Vangronsveld toen ze bij Genk speelden?’ Peter Morren, communicatieverantwoordelijke bij de landskampioen, wil zijn gesprekspartner even testen terwijl hij in de clubgeschiedenis grasduint voor het Genkse elftal aller tijden, dat geen van beiden uiteindelijk haalt.
Maandag 16 maart vond het laatste directiecomité plaats op de derde verdieping: ‘met acht man in een grote zaal, ver genoeg uit mekaar’. Sindsdien werkt iedereen van thuis uit. Vorige donderdag werd beslist dat de Genkse buitenlanders niet naar huis mogen. ‘Omdat we niet weten hoe spelers uit ver afgelegen landen hier zouden terug geraken, mocht de competitie straks herstarten.’ Wel worden die spelers begeleid door de mental coach en kunnen ze terecht voor ontbijt- en lunchboxen die door kok Eddy bereid worden. Tien Genkse spelers krijgen zo hun eten thuis geleverd. Vanaf deze week gaat een deel van de werknemers in technische werkloosheid. De spelers horen daar zeker niet bij. Maar de club gaat goed voor iedereen die daaronder valt zorgen.’
Vrijdag startte Genk op zijn Facebookpagina met een terugblik op de wedstrijden van vorig seizoen. Twee uur nadat de eerste wedstrijdsamenvatting gepost was, was het filmpje al 16.000 keer bekeken. De afloop willen we u wel verklappen: Genk wordt kampioen!
KV Kortrijk
Jelle Brulez, commercieel manager B2C van KV Kortrijk heeft drukke dagen vol conferencecalls: ‘Er zijn lopende dossiers met het oog op volgend seizoen, partnerships die vernieuwd moeten worden, organisatorische voorbereidingen, budgetten die opgemaakt moeten worden, een nieuwe website, marketingprojecten die lopen. Door de onzekerheid over hoe lang de inactiviteit zal duren, is het moeilijk om alles stil te leggen. We werken zo veel mogelijk van thuis uit. Wie op ons kantoor in het stadscentrum moet zijn, doet dat, het is er erg rustig.’ In het Guldensporenstadion is alleen nog de terreinverzorger actief. Spelers zijn thuis maar mogen het land niet verlaten. Zij kregen een individueel programma mee. ‘In een teamsport als voetbal wordt alles opgevolgd. Daar bestaat apparatuur voor.’
Door overmacht zijn de jeugdtrainers en een deel van het kantoorpersoneel technisch werkloos. Het management werkt door. ‘Dit is een opportuniteit om lopende zaken beter aan te pakken. Normaal zit je door de snelle opeenvolging van wedstrijden de hele tijd met de korte termijn bezig. Nu is er tijd om een toekomstvisie wat meer in detail uit te werken.’
Kortrijk zorgt ook voor content en interactie voor de fans die in lockdown ontspanning zoeken. ‘Vorige week vroegen we hen welke wedstrijd ze nog eens wilden terugzien: de 0-5-zege op Zulte Waregem of de 4-2-overwinning tegen Anderlecht. Ze kozen voor de eerste match, die werd heruitgezonden op onze Facebookpagina.’
KV Mechelen
De Mechelse kantoren zijn gesloten, iedere speler kreeg een individueel programma mee, dat door de club opgevolgd wordt. Krijgen de spelers voedselpakketten? ‘Het is aan iedereen voorgesteld, ‘ zegt teammanager Michael Vijverman, ‘maar onze meeste spelers zijn Vlamingen. De Nederlanders zijn naar huis, Clément Tainmont en Thibaut Peyre zijn hier met hun gezin en gaven aan dat ze zelf kunnen koken, een paar andere jongens logeren bij een gastgezin. Alleen voor Sheldon Bateau moeten we misschien iets doen als zijn gezin nog in Trinidad geraakt.’
Pas zodra er meer duidelijkheid komt, kunnen we verder. Voor voetbalclubs is dat: zodra de veiligheidsraad laat weten wanneer profclubs weer mogen trainen.’ Paul Allaerts, RE Mouscron
Royal Excel Mouscron
Paul Allaerts neemt van thuis de telefoon op. ‘Het grootste deel van de administratie, zeven à acht mensen, is technisch werkloos, zij krijgen 70 procent van hun loon. Sommigen doen nog telewerk. Er is elke dag iemand in het stadion om de permanentie te verzekeren, voor de post en zo. De opvolging van de boekhouding blijft, ook wat commerciële dingen moeten bekeken worden. Door het wegvallen van de trainingen tot minstens 5 april mochten de spelers terug naar hun naaste familie. Voor de Schengenlanden is dat geen probleem. Zo zijn de trainers in Duitsland en Jean Butez in Rijsel. Ze moeten alleen zorgen dat ze terug zijn wanneer de trainingen hervat worden. Wie geen garantie had dat hij dan zijn land niet meer uit zal kunnen, moest in België blijven. Alle spelerscontracten lopen door. Hoe dat moet, is in handen van de Pro League. Het managen van dit verhaal is moeilijk door de factor onzekerheid. Er zijn geen precedenten, niemand weet wat er gaat gebeuren. Pas zodra er meer duidelijkheid komt, kunnen we verder. Voor ons, voetbalclubs, is dat: zodra de veiligheidsraad laat weten wanneer profclubs weer mogen trainen. Vanaf die datum duurt het vier weken alvorens officiële wedstrijden gespeeld worden.’
KV Oostende
Op de parking aan de Versluys Dôme, thuishaven van basketkampioen BC Oostende, duwen klanten van de Delhaize de inhoud van hun winkelkarretjes haastig in de auto. Het is dinsdagmiddag 17 maart, 24 uur later valt het leven ook in de stad aan zee helemaal stil. Achter de baskettempel wordt verder gebouwd aan O’Sea, het prestigieuze woonproject met zicht op zee en/of de Versluys Arena van KV Oostende. Op de club houden twee medewerkers permanentie in de kantoren, de anderen werken thuis. De fanshop is al dicht, maar wie online bestelt, krijgt een korting van twintig procent.
In de hoek van het stadion staat een container waarop aan de voorkant de gepersonaliseerde blikken Filou van Brouwerij Vanhonsebrouck worden aangeprezen. De opbrengst van de sixpacks gaat integraal naar stamnummer 31, een ludieke vorm van crowdfunding voor de club die het water tot aan de lippen heeft. De blikjes hebben foto’s van KVO-spelers, met de optimistische tekst: ‘We blikken samen vooruit op een mooie toekomst.’
De spelers zijn op rust gezet, de medische staf heeft kort overlegd, en ook trainingscentrum De Schorre oogt akelig kalm.
Standard
Vorige woensdag ontvingen de spelers een individueel programma. De buitenlanders blijven in België. Verscheidene spelers draaiden een korte clip met als boodschap ‘Stay at home’ voor de sociale media. De Job Day van 27 maart werd uitgesteld tot 13 november.
STVV
De enige club waar ze momenteel het gras niet zien groeien, is STVV. Op de site Stayen werken de bedrijven met een minimumbezetting. Bij STVV werkt iedereen van huis uit, zegt communicatieverantwoordelijke Fiorenzo Mostien. ‘Het algemeen telefoonnummer is tijdelijk afgesloten, zodat niemand het secretariaat moet bemannen. Vragen worden per mail beantwoord. De buitenlandse spelers is gevraagd om gewoon in België te blijven. Pol García bijvoorbeeld wilde graag naar Spanje, maar dat leek ons geen goed idee. Je moet niet alleen goed voor jezelf, maar ook voor anderen zorgen. Dus vroegen we ze hier te blijven.’ Alle spelers kregen een individueel trainingsschema mee, dat door de technische staf opgevolgd wordt: ‘We kunnen goed zien wie traint en wie niet.’
Waasland-Beveren
Dinsdagavond kregen de niet-voetballers die voor de club werken een telefoontje van de voorzitter: dat ze technisch werkloos werden vanaf woensdag. Of dat straks ook met de spelers het geval is, wordt nog in beraad gehouden. De (buitenlandse) profs mochten naar huis als het kon. De Balkanboys deden het niet, zij hoorden dat ze hun land niet direct binnen mochten, maar eerst een paar weken in quarantaine moesten blijven. Omdat oorspronkelijk was voorzien dat het voetbal misschien al begin april zou hervatten, bleven ze hier. Nu vaststaat dat er al zeker tot 30 april geen wedstrijden zijn, hebben ze spijt. Alexis Gamboa is wél terug naar Costa Rica.
Waar ik me inmiddels heel erg van bewust ben, is van het harde labeur van mijn vrouw op de momenten dat ik niet thuis ben.’ Hervé Kage
Zulte Waregem
Na de laatste training vorige week dinsdag in kleine groepjes van zes man stuurde de club iedereen naar huis, een dag vroeger dan voorzien. Veel buitenlanders vertrokken meteen. De Fransen lukte dat nog net voor de lockdown in hun land. Cyle Larin keerde met zijn zwangere vriendin naar Canada terug, Saido Berahino trok naar Engeland, Omar Govea naar Mexico, Nikos Kainourgios naar Griekenland, Gideon Mensah naar Ghana en Eike Bansen naar Duitsland. Allemaal zelf geregeld, behalve voor Mensah en Kainourgios voor wie teammanager Martin Balcaen de vluchten boekte.
Balcaen paste ook de whereabouts van de spelers aan, met de melding dat er niet getraind wordt tot begin april, en dat de buitenlanders terug naar hun thuisland zijn. Alle spelers kregen een individueel trainingsprogramma mee van fysiektrainer Bram De Winne die dat dagelijks opvolgt via een onlinetrainingsprogramma. Hij heeft ook contact met hen via WhatsApp en geeft voedingsadvies mee. Bijna alle werknemers zijn nu technisch werkloos, inclusief de salesmanagers. ‘Je kan nu toch geen mensen op de baan sturen om sponsors te ronselen.’ Niet technisch werkloos zijn (voorlopig) spelers, trainers en scouts, die via Wyscout verder spelers kunnen bekijken van thuis. Coördinator Thomas Caers belt gewoon verder met makelaars. Alle drank die besteld was voor de laatste wedstrijd tegen Standard, waarvoor 10.000 man verwacht werd, werd teruggestuurd naar de leveranciers. Alle elektrische toestellen in het stadion zijn stilgelegd, om maximaal te besparen.
Intussen in de amateurafdelingen
Elke dinsdag- en donderdagmorgen om 10 uur vergadert – via een videoconferentie – de crisiscel die binnen de Belgische voetbalbond werd opgericht. Zitten in die cel: bondsvoorzitter Mehdi Bayat, CEO Peter Bossaert en verder twee mensen van de Pro League, en telkens twee man van de vleugels.
Vorige donderdag vergaderden ze een eerste keer. De belangrijkste beslissingen waren: tot 30 april zijn er al zeker geen wedstrijden. Zodra er terug mag worden getraind, zal er twee weken later worden gespeeld. Die termijn van twee weken is een minimum voor de amateurs. Voor 1e amateur is dat misschien meer, omdat dat al halve profs zijn. Daarom de wens bij de meerderheid van die clubs om dit seizoen niet meer in actie te komen.
De bondsbijdragen zijn voorlopig drie maanden uitgesteld. Geen voetbal, dat hakt erin bij veel clubs. Geen paastornooien betekent snel een inkomstenverlies van 40.000 euro of meer, voor ploegen die een gerenommeerd tornooi op poten zetten. Voor de scenario’s om te hervatten is het te vroeg. De competitie uitspelen met of zonder eindrondes, de competitie stopzetten en nu al de rangschikking vastleggen, het is allemaal ingewikkeld en afwachten, signaleert men. Er wordt gewerkt om de ontslagperiode voor amateurs te verlengen tot 31 mei (nu is dat 30 april). Opnieuw aansluiten zou kunnen vanaf 15 mei. Theoretisch wil men uiterlijk op 28 juni deze competitie stoppen.
Nieuwe papa’s
Vaak zijn voetballers zelden samen thuis met de familie. In het weekend moeten ze aan de bak, en wanneer de zomervakantie begint, vertrekken ze op oefenkamp. Maar dat is nu anders: plots zitten ze thuis. Wat betekent dat voor hun band met de familie?
‘Ik bel je over vijf minuutjes terug, oké? Ik moet mijn zoontje in zijn bed leggen voor een middagslaapje.’ Je hoort het niet zo vaak uit de mond van een profvoetballer. Al te vaak moet hij kiezen tussen werk of familie, zoals Kevin Vandendriessche. In januari 2017 stond hij voor een verscheurend dilemma: een halve finale afwerken in de beker van België of de geboorte meemaken van zijn dochtertje Zélie. Vandendriessche: ‘We logeerden in Genk aan de vooravond van de wedstrijd, toen mijn vrouw belde. Het was zes uur ’s ochtends en ze dacht dat het zover was. Ik vroeg nog: ben je zeker? Want de geboorte was uitgerekend voor een paar dagen later. Goed nieuws was dat op dat moment niet. Ik zat in Genk, zij zou bevallen in een ziekenhuis in Villeneuve d’Ascq, op zo’n twee uur rijden. Ik besloot om niet direct te vertrekken, maar te wachten tot onze coach, Yves Vanderhaeghe, wakker was. De hele tijd zat ik te dubben, voor en tegen af te wegen. Tijdens het ontbijt sprak ik hem erover aan. ‘Je mag gaan’, zei hij, ‘op voorwaarde dat je een chauffeur neemt. En dat je vanavond terug bent, want je staat aan de aftrap.’
Vandendriessche haastte zich naar het ziekenhuis maar was twintig minuten te laat voor de bevalling. ‘Ik heb de geboorte van mijn dochter gemist omdat ik te lang aarzelde. Vandaag spreekt mijn vrouw er me nog op aan. Zowel voor haar als voor mij is het een klein trauma.’
Niet iedere coach denkt erover zoals Vanderhaeghe. In december was Guy Roux, ex-Auxerre, nog te gast in een tv-show van L’Equipe. PSG moest bij Montpellier voetballen en afwezig in de groep was de Braziliaan Marquinhos, die bij zijn vrouw bleef omdat zij moest bevallen. De macho in Roux schamperde: ‘Zijn het tegenwoordig mannen die moeten bevallen?’ Roux snapte niet dat de geboorte van een kind prioriteit kreeg. PSG stuurde prompt een communiqué de wereld in, waarin men stelde dat de speler dat recht wel degelijk had en dat de club dat zo had beslist.
‘Ik heb er zelf bij Kortrijk nooit problemen mee gehad’, verzekert Julien de Sart ons. Hij is vader van Tom, nu 7,5 maand oud. ‘Maar ik weet, zonder namen te noemen, dat sommige clubs zich niet schamen om voetballers te beboeten als ze een training missen of een wedstrijd vanwege problemen met de kinderen. Ook als het om een geboorte gaat.’
‘Ik ben er niet fier op, maar mijn vrouw zegt altijd dat zelfs het spelen van een finale van de Champions League óf de geboorte van een van mijn kinderen geen moeilijke keuze zou mogen zijn’, lacht Thibaut Peyre, KV Mechelen. ‘Eerlijk gezegd heeft ze waarschijnlijk gelijk, maar ik denk dat er toch een en ander zou moeten afgewogen worden. Dat is toch een serieus dilemma.’
Bruno Godeau moest onlangs net geen keuze maken. Zijn dochtertje Jade (drie maanden) werd geboren in een weekend waarin papa moest spelen. Maar, zegt Godeau: ‘Gelukkig op zaterdagochtend, een uur voor ik moest vertrekken om de wedstrijd tegen Charleroi voor te bereiden. Ik had die nacht weinig geslapen door de bevalling en zou daarom op de bank starten. Maar na tien minuten blesseerde een van mijn ploegmaats zich en moest ik al invallen. Een paar dagen later vertrokken we op winterstage. Het heeft dus even geduurd, voor mijn nachten onderbroken werden door een baby die voeding nodig had.’
Kortom: de tien dagen vaderschapsverlof worden nogal vaak opgeofferd in voetbalmiddens. De sport heeft op dat vlak een zeer conservatief kantje. Tien jaar geleden betaalde Hervé Kage de potten. ‘Ik heb de geboorte van mijn oudste zoon Noë gemist, omdat ik met Sporting Charleroi op stage was in Portugal. Ik was nog jong en dat was een heel moeilijke.’
Tien jaar later zit de aanvaller van KV Kortrijk verplicht thuis, net als al zijn collega’s. Er zijn inmiddels nog wat kinderen bij gekomen én een hond. Kage moet nu mee aan de slag in het huishouden en heeft, naar eigen zeggen ‘al geleerd om mee het ontbijt klaar te maken’. Kage: ‘Uiteraard is dat virus ons leven aan het veranderen. En dat van onze partners ook. Ik zou liegen als ik zeg dat ik niet snel terug wil naar mijn oude leven. Je wordt ’s ochtends wakker met gekrijs, en je gaat ’s avonds slapen met geween. Dit is een heel nerveuze periode thuis, voor iedereen. Niet gemakkelijk. We amuseren ons, maar soms loopt het ook uit de hand. Waar ik me inmiddels heel erg van bewust ben, is van het harde labeur van mijn vrouw op de momenten dat ik niet thuis ben.’
De nieuwe papa’s moeten de stiel nog leren. Nog net voor alle winkels die niet essentieel zijn in coronatijden dicht gingen, dook Thibaut Peyre in Brussel een speelgoedwinkel in en plunderde hij het rek met de gezelschapsspelletjes. ‘Ik nam diverse dozen mee en ben niet te kieskeurig geweest. Alles was goed.’ Peyre heeft meisjes van vijf en zeven, en is dezer dagen druk met hen bezig. ‘Ze laten me anders al amper gerust als ik thuis ben, maar dit slaat alles. Voor hen is dit feest, een papa die er alle dagen is. Met de oudste kook ik nu wat uitgebreider en moeilijker dingen. We zijn op weg om heuse chefs te worden.’
Iedereen herverdeelt thuis de taken, zeggen de voetballers die we contacteerden. ‘Ik doe nu dingen die ik voordien niet deed’, zegt Julien de Sart. ‘Mijn zoontje in bed leggen, de papfles klaarmaken en geven, veel is nieuw voor mij. Ik heb me van bij de geboorte een betrokken papa gevoeld, maar 24 uur op 24 bij de familie zijn, voor mijn vrouw dagelijkse kost, is toch nieuw voor mij. Nu besef je pas wat dat is. Ik zie dit als een unieke kans, zeker op een leeftijd waarop elke dag wel iets nieuws gebeurt. Vorige week heeft hij zich op een tapijtje voor het eerst omgedraaid. Dat is voor mij hetzelfde als een hattrick in de finale van de Champions League.’
Dat telewerken als voetballer niet evident is met twee kleine dochtertjes in huis, moet je Jelle Vossen ook niet wijsmaken. Hij maakt er het beste van: ‘Ik compenseer nu een beetje voor al mijn afwezigheden tijdens het seizoen. Vanmiddag heb ik pannenkoeken gebakken. Het is op momenten als deze dat een mens beseft hoeveel uren er in een dag zijn.’
Nils Schouterden (Eupen) weet er alles van. Hij heeft twee jongetjes (5 en 7) en een echtgenote die een winkel runt met fruit en groenten. ‘Ik ben werkloos en zij werkt sinds de quarantaine voor vier. De zaken lopen zeer goed, maar ik zweet. Het huishouden moet ik doen terwijl de jongens buiten voetballen. En nu de zon schijnt, profiteer ik ervan om de tuin een beurt te geven. Hagen snoeien, het gras maaien. Ik moet zeggen: onze tuin is nog nooit zo goed onderhouden.’
Igor de Camargo merkt ook dat op zijn creativiteit een groot beroep wordt gedaan. ‘We schilderen veel, maar als ik eerlijk ben: Netflix is een goeie vriend geworden. Ik heb ook het geluk dat ze zich goed alleen kunnen bezighouden. Zelf heb ik net een puzzel van 1000 stukken afgewerkt. En verder hou ik me bezig met mijn cursussen om trainer te worden of herbekijk ik oude wedstrijden.’
De vrouw van Massimo Bruno heeft minder geluk. Hij werd begin maart aan de kruisbanden van de linkerknie geopereerd en het duurt nog even voor hij rond kan pikkelen. Bruno: ‘Mijn voordeel nu is dat ik wat meer gezelschap heb. Het nadeel is dat mijn vrouw moet zorgen voor een man op één been en een kind van 2,5. ‘
