Letterlijk elke dag spendeert Peter Maes tijd aan zijn favoriete hobby: jaarboeken maken over KV Mechelen en bouwen aan zijn website.
Peter Maes is niet enkel de naam van een ex-trainer van KV Mechelen, maar ook die van een vurige fan van dezelfde club. Die minder bekende Maes zwaait de deur van zijn huis open voor Sport/Voetbalmagazine één dag nadat Sofiane Hanni vijfde werd bij de uitreiking van de Gouden Schoen. ‘Hanni is een ex-speler van KV,’ zegt Maes, ‘dus heb ik dat nieuwtje vanmorgen al verwerkt in mijn jaarboek over dit seizoen.’ Werkelijk alles wat van ver of dichtbij te maken heeft met KV Mechelen, staat in de jaarboeken van Maes: niet alleen alle opstellingen van de eerste ploeg, de vrouwen en de beloften, maar ook foto’s van jeugdteams en de gekste statistieken, bijvoorbeeld of je geld kon winnen door bij een gokbedrijf een seizoen lang tien euro in te zetten op een thuiszege van KV. Als drie verschillende media na een match van Malinwa drie verschillende hoekschopaantallen geteld hebben, belanden die alle drie in het jaarboek van Maes.
‘In de jaren negentig kwam ik eens een jaarboek over Ajax tegen’, vertelt hij. ‘Ik dacht meteen dat het ferm zou zijn om voor KV ook zoiets ineen te steken. In 1999 maakte ik mijn eerste boek, een van 100 bladzijden. Intussen zit ik aan exemplaren van 400 bladzijden. Ik maak ze met zwart-witkopies, anders zijn ze onbetaalbaar. Het vorige boek verkocht ik aan 19 euro. Elk jaar heb ik zo’n tien klanten. Winstgevend is mijn werk niet: als ik de kosten van mijn kopies terugverdien, mag ik al niet klagen. Ik schenk ook altijd een exemplaar aan de club en een aan het Malinwa Archief. Via die groep mensen, die zich ook bezighouden met de clubgeschiedenis, belanden mijn boeken in het stadsarchief.
‘Ik werk echt elke dag aan mijn boeken en mijn site: www.stamnummer25.be. Op een drukke dag zal ik toch nog vijf minuutjes tijd maken voor KV. Als ik niks gepland heb, ben ik er een hele dag mee bezig. Ik zit al aan 750 spelersfiches. Maar ik heb nog maar van 550 spelers een foto. Ook zijn er nog veel spelers van wie ik niet weet op welke positie ze speelden. Onlangs raakte ik wel aan mailadressen van spelers uit de jaren zestig aan wie ik vragen kan stellen. Maar ik moet me haasten, die mannen worden ook niet jonger.
‘Het moeilijkste is: aan opstellingen geraken uit pakweg de jaren dertig. Als je zo’n opstelling in één gazet vindt, kan je er niet op rekenen dat dat de juiste is. Je legt best drie kranten van dezelfde dag naast elkaar. Ik kroop al een paar keer in de kelder van de KU Leuven, die vol oude kranten ligt. Daar zit ik dan een hele dag te puzzelen. Maar dat is een werk dat ik nooit rond ga krijgen als ik voltijds moet blijven werken. Tijdens een jaar loopbaanonderbreking zou ik al veel kunnen doen, maar dat lukt alleen als ik een vergoeding van de club krijg; ik moet ook eten. Ik droom ervan om hier mijn job van te maken, maar ik vrees dat de club er geen budget voor heeft, omdat het bestuur redeneert dat KV zijn volgende match niet gaat winnen door te weten tegen wie we in 1934 op de zesde speeldag gewonnen hebben. Langs de ene kant versta ik dat, langs de andere kant scheppen die voetballers zó veel geld. Ik zou al content zijn met wat ik nu verdien als heftruckchauffeur.’
DOOR KRISTOF DE RYCK – FOTO KOEN BAUTERS
‘Elk jaar heb ik zo’n tien klanten.’ – PETER MAES
