Het frustrerende van een goed seizoen vinden ze in Genk de halvering van de punten bij de start van de play-offs. ‘We hebben een fantastisch seizoen gehad, maar we staan nergens.’ Jelle Vossen weigert Genk tot titelfavoriet te bombarderen, maar ze denken er in Genk wel aan. ‘En waarom zouden we deze groep niet langer samen kunnen houden?’

Een man stapt een elektrozaak binnen. “Mag ik twee kapotte lampen?” De bediende kijkt verbaasd en vraagt waarom. “Ik wil thuis een donkere kamer beginnen.” Toegegeven, een flauw mopje over het predigitaal tijdperk van de fotografie. Het zou een mopje kunnen zijn dat Jelle Vossen (sinds gisteren dinsdag 22) had verteld, want volgens zijn vrienden is de humor van de spits van RC Genk bij wijlen op het flauwe af. Maar Vossen verdient zijn centen niet in het Comedy Casino, Vossen is spits en een spits die scoort. Was de Gouden Stier nu uitgereikt, hij was topschutter in België. Maar Belgische reglementen veranderen voortdurend en dus is die Stier iets voor na de play-offs. Genk begint die als dé challenger van Anderlecht. Verrassend want voor het seizoen was de ambitie gewoon nog: play-off 1 halen. Wanneer werd het doel dan verlegd?

Jelle Vossen: “Na onze reeks tegen KV Mechelen-Club Brugge-Standard, toen we 9 op 9 haalden. Toen besefte iedereen dat we hoger mochten denken. Maar om nu te zeggen dat we kampioen moeten worden. Daar is het nog veel te vroeg voor. De top vier gaat heel dicht bij elkaar komen.”

Na het vertrek van Mbark Boussoufa zijn jullie van outsider plots wel favoriet voor de buitenwereld.

“Nee, dat willen wij van onszelf niet zeggen. Als je twee keer verliest, zak je straks misschien twee plaatsen. We moeten realistisch en bescheiden blijven, met de nodige ambitie maar zonder die in de pers uit te spreken.”

Maar als zo’n belangrijk iemand op Anderlecht wegvalt, heb je toch iets van: nu of nooit?

“Dit is inderdaad een heel mooie kans. Maar een jaar of drie, vier geleden hebben we die kans ook gehad en toen hebben we het op het einde moeten afgeven. Dat was geen fijne ervaring. Als je zijn cijfers bekijkt, weet je dat hij heel belangrijk was voor Anderlecht; je vervangt hem niet zomaar. Maar Anderlecht heeft genoeg kwaliteiten om zijn vertrek toch gedeeltelijk op te vangen.”

RC Genk titelfavoriet?

“Titelkandidaat! In de topwedstrijden hebben we het tegen iedereen goed gedaan, dat moet vertrouwen geven.”

Dus: titelfavoriet!

( lacht) “Nee. Als we onszelf te veel druk opleggen, zal dat de groep niet ten goede komen, denk ik.”

Klose

Een van Vercauterens vragen aan de spelers is: wat denk jij dat de trainer van je denkt? Wat vindt Vercauteren van jou?

“Ik denk dat hij veel vertrouwen in me heeft. Als ik fit ben, sta ik negen van de tien keer in de basis. Ik denk dat hij mij ook in de omschakeling heel belangrijk vindt, omdat ik bij balverlies regelmatig terugval om negatieve pressing te zetten op de middenvelders van de tegenstander. Offensief loop ik goed tussen de lijnen, ik scoor makkelijk en bij balverlies verricht ik veel werk. Elke trainer heeft zo’n speler wel graag in de ploeg.”

Is dat iets wat je van hem hebt opgepikt?

“Eigenlijk is het iets wat ik altijd heb gedaan. Ook bij de reserven, of de vorige jaren dat ik de kans kreeg in het eerste elftal. Maar soms deed ik te veel, volgde ik de tegenstander tot de eigen zestien meter. Papa heeft me daar vaak op gewezen. Je bent een aanvaller, zei hij, je zit stikkapot voor doel.

“Ik doe nu de nodige meters, maar niet meer te veel. Daardoor ben ik een stukje frisser voor doel. En aanvallend is het een kwaliteit om wat te spelen op de onzekerheid van de tegenspelers. De verdediger die denkt dat de middenvelder me gaat opvangen en de middenvelder die dat van de verdediger verwacht. Dat leer je voor een stukje door te spelen, maar het moet vooral in je zitten.”

Op wie inspireer jij je?

“Een moeilijke vraag. Wesley Sonck is ook zo iemand, denk ik, al is hij iets meer een diepe spits. Internationaal kijk ik enorm op naar Miroslav Klose. Iedereen lacht daarmee, omdat ze meer bezig zijn met Cristiano Ronaldo en dat soort types. Klose zie je niet veel, maar je mag hem geen moment uit het oog verliezen.”

De Bruyne

Stel dat de topschutter net als vorig jaar op het einde van de reguliere competitie werd verkozen, dan was jij nu de beste. Blik eens terug op het seizoen.

“In het begin ging het super: ik kon doen wat ik wilde, alles lukte. Toen heb ik direct tegen iedereen gezegd: blijf maar rustig, want dit gaat niet blijven duren. Als aanvaller heb je nu eenmaal periodes dat de bal er blindelings in gaat en andere waarin het net iets moeilijker lukt. Die periode is ook gekomen en plots was er een probleem. Terwijl, de doelpunten buiten beschouwing gelaten, mijn wedstrijden van hetzelfde niveau bleven. Daar heb ik me aan opgetrokken.”

Had het te maken met een andere manier van opvangen door de tegenstander?

“Je merkte dat in het begin van het seizoen iedere ploeg zijn eigen wedstrijd speelde, maar dat ze, naarmate het seizoen vorderde, steeds beter wisten hoe wij speelden. Vanaf speeldag 15 is dat serieus veranderd. Lag het daaraan? Ik denk dat dat te veel is gezegd.”

Lag het ook aan het wegvallen van Kevin De Bruyne met klierkoorts?

“Misschien wel. Toen hij er niet was, heb ik hem echt wel gemist. Hij weet waar ik ga lopen en omgekeerd weet ik waar hij zijn ballen graag heeft.

“Later kwam Barda of Buffel daar te staan, en dat zijn toch andere spelers met andere kwaliteiten. Bovendien speelden ook blessures mee, het is niet allemaal terug te brengen op Kevin.”

Je bleef niet gespaard: enkelletsel, hamstrings, nu vocht in de knie.

“Toen ik dat enkelletsel opliep in Charleroi, was ik doodsbang. Ik had net hetzelfde gevoel als toen ik vorig jaar mijn kuitbeen brak. Dat een tweede keer meemaken, wens ik niemand toe. Ik dacht: het is weer zover. Echt een paniekreactie. Het was een pak van mijn hart toen ze zeiden dat er niks gebroken was. De speler heeft me de dag na de wedstrijd nog een berichtje gestuurd, om zich te verontschuldigen. Ik kan hem niks verwijten, hij ging het duel aan, op een forse manier, maar dat is niet verboden.”

Die blessure kwam er net na de lange trip naar Rusland. Geen toeval, vond je trainer.

“Je kan er lang over discussiëren of het met vermoeidheid te maken had. Zou ik die tackle langs achteren wél hebben gezien als ik niet naar Rusland was geweest? Dat zullen we nooit kunnen zeggen.”

Was je dan de huisman die kookte voor zijn huisgenoten tijdens die blessureperiode?

“In Brugge heb ik gekookt, hier niet. Ik woon nog thuis, mijn vriendin woont in Tongeren en gaat volgend jaar in Leuven studeren. Samenwonen zit er nog niet in. Ik woon dus nog in het beste hotel dat ik me kan inbeelden: hotel mama. Waarom zou ik daar moeten weggaan? Van die kookcursus die ik volgde, ben ik dus al veel kwijt.”

Was je geobsedeerd door scoren, toen het een tijdje niet meer lukte?

“Op zich niet, neen. Je loopt niet met hetzelfde gevoel rond als wanneer de ballen binnen vliegen, maar voor mij blijven mijn prestaties het belangrijkste. Ik speelde ook goeie wedstrijden zonder te scoren. Die doelpunten volgen wel. Wat me het meeste frustreerde, waren de reacties van buitenaf. Door in het begin van het seizoen zo veel te scoren, heb ik de lat veel hoger gelegd. Het probleem was dat iedereen zich op die doelpunten fixeerde, niet op de rest van het werk. Soms kan ik er me wel aan ergeren, dat de mensen dat niet zien.”

De pers evenmin?

“Soms wel, ja. Ik weet dat ik in Westerlo een kans kreeg en die miste. Na de wedstrijd stonden ze daar: ‘Mogen we nu spreken van een dipje, Jelle?’ Daar heb ik het wel moeilijk mee. Omdat ik het allemaal zelf voorspelde.”

‘Koningskoppel’. ‘Beste spits van Europa’. Als je dat leest, …

“Het is voor jullie vaak zwart of wit, tussenin is moeilijk, want dat lezen mensen niet graag. Ik kan me daar gerust boven zetten. Als ik thuis ben, loop ik niet de hele tijd met voetbal in mijn hoofd rond. Als Barcelona speelt, zal ik wel kijken en genieten, maar als de rest speelt, kan ik even goed naar wat anders kijken. Hier geef ik er alles voor, maar thuis is er ruimte voor andere dingen. Op donderdag kaarten met de vrienden, heel veel pingpongen met papa, wat playstation. De laatste tijd speel ik vaak met Chelsea. Vroeger was het Barcelona, maar ik heb nu een nieuw spelsysteem gevonden met Chelsea.”

Staat Jelle Vossen dan in de ploeg van Chelsea?

“Neen, toch niet, zover gaat het niet.”

Kompany

Zou je passen in het Engelse voetbal?

“Geen idee. Je kan dat alleen zeggen als je er ooit was. Het gaat er heel fysiek aan toe, ik denk dat ik nog heel wat aan kracht moet winnen om daar mijn mannetje te staan. Ik merk aan de trainingen met de nationale ploeg en de duels met Kompany dat er voor mij nog heel wat werk aan de winkel is. Hij is een blok beton. Als je een bal in de voeten vraagt, rijdt er bij wijze van spreken een trein in je rug. Dat zijn dingen waar je heel veel van bijleert. Ook mentaal. Hier hemelt iedereen mij op, maar als je tegen die mannen staat, is het toch weer een trapje hoger.”

Doe je aan krachttraining?

“Wat me opgelegd wordt, doe ik, maar op mezelf ga ik niet voortdurend aan de gewichten hangen om breder te worden. Met te veel spiermassa word ik misschien wat minder soepel. Wellicht kan je het in Engeland gebruiken, maar hier is het nog zonder te doen. Anderzijds, er bestaan andere manieren om net voor een verdediger te komen of hem te ontwijken. Niet alles in voetbal draait om kracht.”

Heb je spijt dat de overgang naar Fiorentina niet doorging?

“Dat heeft weinig zin. De interesse was concreet, maar zolang clubs geen akkoord hebben, moet een speler niet worden lastig- gevallen. Ik heb geen zin om daar veel aandacht aan te besteden. Mijn vader en mijn manager weten dat ik het ook niet te veel wil horen.

“Het is logisch dat er interesse komt voor een topschutter na een goed seizoen. En elk land heeft zijn voor- en zijn nadelen. Als ik zie hoe er in Duitsland wordt gevoetbald, moet dat me wel liggen. Nederland? Dan moet je al naar de echte top om een stap vooruit te zetten. PSV, Ajax, dat is nog altijd een stapje hoger dan Genk.”

Zou je ethische normen hanteren bij een keuze?

“Als we daarmee rekening moeten houden, kan je beter stoppen. Doe daar vooral niet flauw over. En dan snap ik Boussoufa wel, dat hij naar Rusland gaat. De timing is misschien moeilijk, maar daar is de club mee akkoord gegaan, anders wijzen ze dat bod wel af.”

Heeft Jelle Vossen ethisch bewustzijn?

“Als het moet, kan ik dat wel opzijschuiven, denk ik.”

Ogunjimi

Je roemde bij Cercle de groepssfeer. Heb je die hier inmiddels ook gevonden?

“Absoluut. Een wereld van verschil met het moment dat ik naar Cercle vertrok. Toen kwamen de meesten trainen en als het kon, vertrokken ze daarna zonder te douchen naar huis. Je had groepjes die steeds bij elkaar waren en de anderen, met enige zin voor overdrijving, amper aankeken. Dan is het op het veld ook moeilijk. Dat ik in Cercle in iets heel anders terechtkwam, was zalig.”

Toen Ogunjimi scoorde tegen Club Brugge hekelde hij wel de fans. Waren de mensen hier dan zo ontgoocheld in hun spelers?

“Ik kan hem wel begrijpen, al had hij het misschien op een andere manier moeten doen. De lat wordt altijd hoger gelegd en gefluit, dat hoor je als speler. Er is niks zo erg voor een voetballer als worden uitgefloten door zijn eigen publiek. Ik heb het er met Marvin al over gehad. We moeten erboven staan, maar het kruipt toch in je kleren. Ze zeggen van Marvin ook wat makkelijker dat hij lui is, omdat ze mij meer zien meeverdedigen, maar een diepe spits moet andere dingen doen.”

De Bruyne laat zich ook gelden, de jeugd is hier mondig.

“Kevin heeft een speciaal karakter, ja. Als er twee passen niet goed gaan, merk je dat. Ook in zijn reacties tegen de trainer, maar dat is Kevin. Hij moet zijn ding kunnen doen en vooral niet te veel nadenken, want dat komt zijn spel niet ten goede. Als het even tegenzit, begint hij zich op te jagen en kookt zijn potje soms over.”

Hij wil graag centraler spelen.

“Ik denk dat de positie op de flank de beste is. Hij kan buitenom, heeft een fantastische linker om te centeren en hij kan naar binnen komen om met rechts te verleggen of op doel te schieten. De trainer dwingt hem ook helemaal niet om tegen de lijn te spelen. In het systeem dat wij spelen, waarbij het veld breed wordt gehouden om ruimte te maken voor de spitsen, zie ik hem niet op de positie van een van de twee aanvallers spelen. Ook niet in de rol van Tözsér. Kevin is heel gevaarlijk in de zone van de waarheid, niet de man die het spel op gang brengt.”

Hoe lang heb je hem geplaagd met het predicaat van de nieuwe Cruijff?

“Toch wel een tijdje. Ik heb nooit veel gezien van Cruijff, maar ik denk dat hij een heel andere persoonlijkheid had. Laat Kevin nog maar even verder doorgroeien. We hebben hier een heel jonge ploeg, waarom zouden we dit team niet nog even bij elkaar kunnen houden? Als je ziet hoe Thibaut Courtois evolueert … Als hij hier op zijn 23e kan vertrekken, is dat nog jong voor een doelman. Ik heb er soms problemen mee dat ze sommige jongens het hoofd op hol proberen te brengen met allerlei verhalen. We zitten hier goed, ik zou het heel goed vinden, mochten we met deze groep door kunnen gaan.”

Is dat wel realistisch in het Belgische voetbal?

“Het kan wel dat één speler vertrekt, maar het kan niet de bedoeling zijn om tegelijk Thibaut, Kevin en mij te verkopen. Het zou heel mooi zijn om met deze groep volgend jaar in Europa mee te doen.”

Met jou als deejay en sfeermaker?

“Ik hou wel van oude klassiekers en ik ga graag aan de gang met de harde schijf van de kinesist om wat muziek te draaien. Iedereen die op stage in de kamer van de kinesist binnenkwam, verwenste mij. De buitenlanders kennen sowieso de Vlaamse klassiekers niet, maar ook jongeren als Kevin hebben nog nooit van De Roos van Ann Christy gehoord. Dat soort liedjes draai ik graag. Ik weet niet vanwaar ik ze ken, maar ik kan er vrij veel direct meezingen of tenminste zeggen wie het is.”

DOOR PETER T’KINT – BEELDEN: REPORTERS

“Ik speelde ook goeie wedstrijden zonder te scoren. Die doelpunten volgen wel.”

“Bij de nationale ploeg merk ik aan de duels met Kompany dat er voor mij nog heel wat werk aan de winkel is.”