Zijn fysieke kracht en steeds beter wordende voeten leverden hem al tien doelpunten in de Premier League op. Vanavond is Marouane Fellaini nog eens te bewonderen in het shirt van de Rode Duivels tegen Slowakije.

Moment van afspraak: 31 januari, nota bene de laatste dag van de wintermercato. Er is dan ook sprake van enig voorbehoud wanneer we ons richting Manchester begeven. Op televisiezender Sky is een livestream van de laatste transfers te volgen en Marouane Fellaini wordt gelinkt aan Chelsea. Om twee uur ’s middags rinkelt onze gsm. “Hallo, met Marouane, past het jou als we binnen een uur afspreken?” Geen lastminutetransfer naar Chelsea dus. Een uur later treffen we de Evertonspeler in een hotel in de buitenwijken van Manchester, vlak bij de luchthaven en Marouanes huis. Amper een jaar geleden verruilde Fellaini zijn appartement in hartje Liverpool voor een huis in het chique Bowdon, in Groot-Manchester. Sinds begin dit seizoen is Fellaini Evertons garantie op winst. Met tien doelpunten in de Premier League overtrof hij nu al zijn beste seizoen aan de randen van de Mersey. De Marokkaanse Belg voegt daar nog vijf assists aan toe. Je zou voor minder begeerd worden door de Europese topclubs.

België zat in spanning te wachten tot je bij Chelsea een contract zou tekenen…

Marouane Fellaini: (lacht) “Ik zit hier goed. We zullen op het einde van het seizoen wel zien wat mijn opties zijn. Tot nu toe heeft er nog geen enkele club echt moeite gedaan om me hier los te weken.”

Maar een transfer zegt jou wel wat?

“Dat is niet meer dan normaal, toch? Zeker als je weet dat ik nog nooit in de Champions League heb gespeeld.”

Zou de aanwezigheid van Hazard – en misschien in de toekomst De Bruyne, Courtois en Lukaku – je naar Chelsea kunnen lokken?

“Neen, dat staat los van mijn beslissing. Als ik me laat overtuigen zal het zijn door het discours van de trainer en zijn vertrouwen in mij. Momenteel ben ik volop geconcentreerd op het behalen van die vierde plaats (die geeft recht op een CL-ticket, nvdr). Afhankelijk van het feit of we die behalen, zal ik zien waar mijn toekomst ligt.”

Je hebt inderdaad al gezegd dat je geneigd zou zijn om te blijven als Everton volgend seizoen in de Champions League zou mogen aantreden…

“Dat zou kunnen. Ik voel me hier goed en ik heb een goede band met mijn ploegmaats. Ik ben hier thuis. Anderzijds is de goesting om de volgende stap te zetten ook groot…”

Zit je niet gewoon nog steeds bij Everton omdat er nog geen concreet bod op jou is uitgebracht?

“Dat is niet de enige reden. Everton heeft twintig miljoen euro aan mij gespendeerd dus ik snap dat de club me niet voor een appel en een ei wil laten vertrekken. Als een andere club me wil, zullen ze een aardige som op tafel moeten leggen.”

Champions League

Er is geen ontkennen aan, je bent hot dit seizoen…

“Ik ben goed begonnen, ja. Nemen ze mijn wedstrijd tegen Manchester United (eerste wedstrijd van het seizoen die met 1-0 gewonnen werd, nvdr) als referentiepunt? Dat mag. Ik speelde niet slecht, hé.” (glimlacht)

Niet slecht? Je was verdedigend sterk, je won elk duel en je besliste de wedstrijd ook nog eens. Dat was gewoon de perfecte wedstrijd!

“Ik was niet de enige die goed was, maar het klopt dat die wedstrijd een serieuze boost voor me was.”

Je was ook outstanding tegen Arsenal, Man City, Aston Villa en werd in november tot speler van de maand verkozen…

“Men heeft me verteld dat ik de eerste Belg ben die die trofee krijgt. Maar goed, het zijn vooral mijn goede statistieken (vier doelpunten en drie assists, nvdr) van die maand die me de trofee hebben opgeleverd. Zo simpel is het.”

Hoe verklaar je je goede vorm?

“Dat ik nu in een veel meer aanvallende positie mag spelen, zit daar ongetwijfeld voor iets tussen. Ik speel soms zelfs als tweede spits, zoals in mijn debuutseizoen in Engeland. Toen scoorde ik overigens acht keer. Vorig seizoen werd ik voornamelijk als verdedigende middenvelder uitgespeeld, net zoals de voorbije weken. Het spreekt voor zich dat ik meer kansen krijg als ik in een aanvallende rol mag spelen.”

Wat verwacht coach David Moyes van jou?

“Op defensief vlak een handje toesteken, het de verdedigende middenvelders van de tegenstander moeilijk maken en zo vaak mogelijk in de zestien opduiken.”

Rode Duivels

Is er een probleem Fellaini in de nationale ploeg?

“Ik speel een keer niet en jij spreekt al van een probleem? Pfff…”

Iedereen vraagt zich af waarom je tegen Kroatië niet in de basis stond?

“De coach vroeg me hoe ik me voelde na de wedstrijd tegen Wales en ik heb hem gezegd dat ik wat vermoeid was – zoals ik dat na elke wedstrijd ben overigens. Hij heeft uiteindelijk een keuze gemaakt en het resultaat was dat ik op de bank belandde. Hij vond dat ik niet topfit was en wilde me als supersub gebruiken. Er is geen probleem, ik aanvaard de beslissing van de bondscoach. We hebben tal van geweldige spelers. Het stoort me niet om een keer op de bank te moeten zitten.”

Er wordt gefluisterd dat je geweigerd zou hebben om als aanvaller te spelen…

“Daar klopt niets van! Als Wilmots me zou vragen om rechtsback te spelen, zou ik het nog doen.”

Fellaini, de man die elke wedstrijd bij Everton speelt, was al moe in september?

(lacht) “Ja. Ik ben nu ook moe. Normaal gezien doe ik op dit moment een dutje. Ik geef me altijd voor de volle honderd procent op het veld en ben daarna volledig knock-out. We hebben gisteren gespeeld en ik kon vanochtend amper normaal stappen.”

Je zat op de bank tegen Kroatië en was geblesseerd tegen Servië en Schotland. Ben je niet bang dat je de trein gemist hebt?

“Neen, waarom zou ik de trein gemist hebben? De coach weet wat ik kan en niet kan.”

Akkoord, maar op amper een maand tijd verandert jouw status van onvervangbaar naar vervangbaar…

“Als dat al het geval zou zijn, dan is het aan mij om het vertrouwen van de coach terug te winnen.”

Lopen de Rode Duivels niet het risico gebukt te gaan onder het ego van jongens die op korte tijd tot heuse wereldsterren zijn uitgegroeid?

“Zolang Wilmots coach is, lijkt dat me vrij tot zeer onwaarschijnlijk. Om dat te vermijden moet je open en eerlijk communiceren. Face to face en zonder omwegen. Niet via de pers dus.”

In het vizier

In de vijf seizoenen dat je nu in de Premier League speelt, ben je uitgegroeid tot een absolute sterkhouder in jouw positie. Sommigen vergelijken je zelfs met Yaya Touré…

“Ik was twintig toen ik hier aankwam, een jongetje dus. Ik heb mijn plek weten te bemachtigen, stap voor stap. Ik ben onderweg wel afgeremd door twee zware blessures, maar ik ben telkens sterker teruggekomen. Ik heb hier heel wat meegemaakt in die vijf jaar. Er staan ondertussen al meer dan 150 wedstrijden op mijn teller, hé!”

Mogen we zeggen dat je het gemaakt hebt?

“Daar is het nog wat te vroeg voor. Zodra ik bij een echte topclub speel, mag je dat zeggen.”

Denk je dat de vele kaarten die je pakt je imago kunnen schaden?

“Iedereen pakt kaarten in Engeland. Hoeveel heb ik er dit seizoen al gekregen? Zeven, zeg je? Ach, welke middenvelder maakt geen overtredingen?”

Jij bent wel zowat de koploper wat het aantal overtredingen betreft…

“Is dat zo? (denkt na) Dat is raar. Ik speel nu immers hoger dan vroeger dus ik zou minder fouten moeten maken. Al betekent mijn nieuwe positie nu ook weer niet dat ik me ga laten doen door verdedigers die me onder het gras willen stoppen.”

Er was veel te doen rond je rode kaart tegen Stoke City. Hoe komt het dat je zo hevig reageerde op de herhaaldelijke trekfouten van Ryan Shawcross?

“Als de scheidsrechter zijn werk naar behoren had gedaan, zou ik nooit geschorst geweest zijn. Ik heb me laten gaan, en ik weet dat ik zo niet had mogen reageren. We speelden tegen Stoke en wisten dus voor de wedstrijd al dat het er hevig aan toe zou gaan. De coach had ons verwittigd en we merkten al snel dat hij niet overdreven had. De ene kleine fout na de andere vervelende obstructie. Dat ik uiteindelijk rood kreeg, was wel mijn eigen domme schuld.”

Neem je Shawcross iets kwalijk?

“Neen, hij probeerde me af te stoppen en deed dus gewoon zijn job.”

De kritiek was niet min na jouw kopstoot…

(onderbreekt) “… en wat deed Shawcross? Die had zijn armen de hele tijd om mijn lichaam. Maar daar zegt men natuurlijk niets over want dat is een Brit en daar mag je niet aan raken, hé!”

Dankzij je schorsing kon je wel terugkeren naar België tijdens de eindejaarsperiode…

“Dat dacht je maar. David Moyes heeft me individueel laten trainen omdat hij allesbehalve tevreden was met mijn reactie. Ik had de ploeg in de problemen gebracht. Amper zat ik in de kleedkamer of ik kreeg al verwijten naar mijn hoofd geslingerd. Gelukkig wonnen de jongens twee van de drie wedstrijden die ik op het strafbankje moest uitzitten. Zelf heb ik het moeilijk gehad met die schorsing. Ik was gewoon gedegouteerd. Ik heb tien dagen het voetbal uit mijn hoofd gezet. Geen kranten, geen voetbal op televisie, alleen mijn eigen wereldje.”

Begrijp je de reactie van Eden Hazard op de tijdrekkende ballenjongen in de laatste minuten van de wedstrijd tegen Swansea?

“Wat heeft hij verkeerd gedaan? Iedereen schijnt te denken dat hij die ballenjongen geschopt heeft, terwijl hij gewoon die bal van onder hem heeft weggetikt. Wat mij betreft speelt die ballenjongen gewoon komedie.”

Als profvoetballer moet je toch te allen tijde je koelbloedigheid bewaren?

“Dat is inderdaad de moraal van het verhaal.”

Denk je soms niet dat de scheidsrechters het op jou gemunt hebben?

“In mijn eerste seizoen kreeg ik twaalf gele kaarten. Op het einde van het seizoen kwam een commissie van de scheidsrechtersbond naar Everton om me uit te leggen waarom ik zo vaak een gele kaart had gekregen. Ze gaven zelf toe dat enkele van die twaalf kaarten overdreven waren. Dan vraag ik me af waarom men mij die kaarten geeft. Het kan bijna niet anders dan dat het iets te maken heeft met mijn look. Ik ben groot en heb een opvallend kapsel.”

Haar trekken

Hoe ziet je leven naast het veld eruit?

“Iedereen denkt altijd dat het leven van een voetballer plezant en gemakkelijk is, maar we zitten vaak thuis en denken de hele tijd aan recupereren. Soms zou ik graag wat vaker uitgaan. Als je zo dag in dag uit thuis zit, heb je weleens zin om te ontploffen. Maar dat mag gewoon niet.”

Verhuisde je van Liverpool naar Manchester om aan de groupies en de opdringerige fans te ontsnappen?

“Dat heb ik ook gelezen, maar ik heb dat nooit gezegd! Ik ben weggetrokken uit het centrum van Liverpool omdat ik meer rust wilde. Ik werd er immers elke keer herkend en aangeklampt. Daar is hier in Manchester geen sprake van. Maar mijn verhuis had niets met al te opdringerige vrouwen te maken.”

Kijk je soms nog raar op van de Engelse passie voor voetbal?

“Zeker weten. Soms gaat het erg ver. Ik word weleens tegengehouden op straat door een fan die me per se zijn Evertontattoo wil tonen. Als ik dan een keertje uitga, kom ik ook weleens supporters van andere teams tegen. Op een keer was er een Liverpoolfan die het nodig vond om tot vijf keer toe aan mijn haar te trekken. Uiteindelijk werd het zo vervelend dat ik, om echt grote problemen te vermijden, maar naar huis ben gegaan.”

Wat vind je het leukst aan het profvoetballersbestaan?

“Het spelletje zelf. Ik ben een winnaar. Ik werk zo hard omdat ik een van de besten ter wereld in mijn favoriete sport wil worden.”

Geld is nooit een motivatie geweest?

“Eerlijk gezegd niet, neen. Als je begint met voetballen, denk je nog niet aan geld, maar wel aan trainen, spelen en winnen. Tussen je achttiende en je twintigste begin je al wat meer aan de toekomst te denken en aan wat het voetbal jou oplevert.”

En wat met bekendheid?

“Daar geef ik niet om. Het is leuk dat men mij herkent op straat en dat men mij respecteert, maar diep vanbinnen blijf ik een eenvoudige jongen.” ?

DOOR STÉPHANE VANDE VELDE

“Ik vraag me soms af waarom men mij al die gele kaarten geeft.”

“Als Wilmots me zou vragen om rechtsback te spelen, zou ik het doen.”