
DE WERELD VOLGENS FLOYD
Floyd Mayweather deed ons land vorige week aan in het kader van The Undefeated Tour. Drie interviews, een party in de Carré en nog geen zeventien uur later was hij alweer weg. Het relaas van een bijzonder bizarre ontmoeting.
Dinsdag 17 januari 2017. ‘Good morning to you. Floyd Mayweather is coming back to Belgium, March 12 for The Undefeated Tour.‘ Als de manager van een van ’s werelds grootste sportsterren je ochtend met zo’n fijn nieuws opluistert, kun je moeilijk anders dan ‘That’s great news. Is there any chance we can interview him?‘ antwoorden. Als er amper een dag later dan een ‘Of course. Send me your e-mail address‘ volgt, sta je versteld. Zou het echt kunnen dat een interview met de bestbetaalde sportman aller tijden in drie sms’jes geregeld is? Het duurt echter nog tot de dag van het interview zelf vooraleer we de manager opnieuw te horen krijgen. We ontvangen een sms met daarin ‘Come to hotel Amigo at 10.30 pm. Wait in the lobby.‘ En zo gebeurt het dat je op een zondagavond in een Brussels hotel op de beste bokser van de laatste decennia zit te wachten.
Dat het interview met de man die in 2012 nog veroordeeld werd tot negentig dagen celstraf voor het afranselen van zijn vriendin plaatsvindt in hotel Amigo – de vroegere Brusselse gevangenis – is wel een tikje ironisch. Om 23.08 uur begint het schouwspel wanneer twee witte limousines de parking van het hotel opdraaien. Het duurt welgeteld zeven minuten vooraleer de heer Mayweather klaar is om uit te stappen. Hij haast zich meteen naar zijn kamer. ‘Mister Mayweather has to change clothes for the interview’, meldt manager nummer 1. Geen paniek, hoe lang kan het duren om een nieuw trainingspak aan te trekken en een andere pet op je hoofd te zetten? Intussen fileert manager nummer 2 met chirurgische precisie onze nochtans op voorhand goedgekeurde vragen. Dat die vragen ingehaald zijn door het nieuws van Mayweathers kamp met MMA-fighter Conor McGregor mag volgens hem geen probleem zijn. En dat we uiteindelijk tijdens het interview compleet andere vragen stellen, daar maalt geen manager om. Zolang ze zich maar even belangrijk kunnen wanen.
MAYWEATHERSHOW
Om 00.36 uur verschijnt mister Mayweather ten tonele. Maar liefst één uur en eenentwintig minuten nadat hij zich ging opfrissen. Floyd Mayweather Jr. – echte naam Floyd Joy Sinclair – is bepaald geen indrukwekkende verschijning. De man die grootgebracht werd in Grand Rapids, de op een na grootste stad van Michigan, ziet er zelfs op zijn veertigste uit als een spijbelende schooljongen die zich verstopt onder zijn veel te grote pet. Zou hij zich daarom omringen met imposant ogende bodyguards en managers die zich maar wat graag verliezen in een hilarische opvoering van good cop, bad cop? De sfeer schiet van hartelijk en goedlachs naar dreigend en ietwat agressief. Improvisatie is het codewoord hier. Eén verkeerde blik en het hele interview kan zomaar worden afgeblazen.
Mayweather zelf heeft er nochtans zin in en komt grappend en grollend de lobby binnengestruind. Hij is hier immers in de eerste plaats om zijn fans te komen bedanken. Deed ie dat vorig jaar ook al eens niet tijdens zijn European Victory Tour? Dankbare jongen, die Floyd, zou je denken. The Money Maker zou zijn bijnaam niet zijn als hij ook uit deze uit handtekeningensessies en actes de présence opgetrokken Undefeated Tour geen munt zou proberen te slaan. We zeggen wel degelijk proberen, want het probleem is dat zulke fantours in ons nuchtere Belgenland niet aanslaan. Mayweather klampt zich ietwat krampachtig vast aan zijn status in de hoop het zwarte gat te ontlopen. In België hebben boksliefhebbers evenwel geen vijftig euro veil voor een selfie met een bokser. Zelfs niet als dat de beste van de voorbije decennia is.
Gevraagd naar zijn mening over de zegswijze ‘Geld maakt niet gelukkig’ toont hij zich verrassend ad rem. ‘Geld maakt niet gelukkig, zeg je? Geen geld hebben al helemaal niet, denk ik dan.’ Voor het overige zag Pretty Boy Floyd er vooral heel erg weg van de wereld uit. Hij mag dan wel geen toonbeeld van realiteitsbesef zijn – hoe zou je zelf zijn als je zo veel geld hebt dat je het niet eens in je slaapkamer gestouwd krijgt? – Mayweather is wel veruit de vriendelijkste van de achttienkoppige bende die zich zijn entourage noemt. Vier bodyguards, drie managers, vier vrouwen en zeven homies lopen achter hem aan alsof hij elk moment een briefje van honderd dollar kan laten vallen.
MAY-WIE?
Spreek de naam Mayweather uit in de Verenigde Staten en het land staat op z’n kop. Doe hetzelfde in Europa en menigeen zal je vragen of die Mayflower een of andere nieuwe hiphopsensatie is. Ziedaar de tol van de relatief marginale sport die boksen nog steeds is. Vandaar dus ook de nood aan superfights die het grote publiek op de banken krijgen. Zelfs al is dat dan een volstrekt kunstmatig gehypete strijd tussen twee vechtjassen die niet eens eenzelfde discipline beoefenen. Alsof je Sven Nys tegen Tom Boonen zou laten sprinten op een piste ter promotie van de wielersport. Want laat ons eerlijk zijn: als het gevecht tegen McGregor er daadwerkelijk komt, zal het niet meer dan een slimme publiciteitsstunt zijn waar vooral beide heren financieel wel bij varen. In een boksring maakt McGregor geen schijn van kans tegen Mayweather. Net zoals dat omgekeerd ook niet het geval zou zijn in een octagon, zoals de achthoekige kooi genoemd wordt waarin mixed martial arts (MMA) beoefend wordt. McGregor beschikt noch over de bokstechniek noch over het uithoudingsvermogen om zelfs een gepensioneerde Mayweather in de problemen te brengen. Mayweather zelf bouwt iets meer voorbehoud in. ‘Conor McGregor is zonder twijfel in het voordeel. Hij is elf jaar jonger en nog steeds actief, terwijl ik al een hele tijd uit roulatie ben. Dat maakt van hem een zeer gevaarlijke tegenstander.’
Dat Mayweather met zo veel respect over McGregor spreekt is opvallend omdat de twee de voorbije maanden spendeerden aan het elkaar verbaal met de grond gelijkmaken. Eigenlijk is het compleet van de pot gerukt dat Mayweather de druk bij The Notorious probeert te leggen. Er is immers een reden waarom diens bijnaam Pretty Boy is. Wie een professionele carrière van 49 – toegegeven, zorgvuldig uitgekozen – kampen zonder één schrammetje op het aangezicht weet te beëindigen, kan meer dan een stukje boksen. Zo goed zelfs dat er nu al geld ingezet wordt op de vraag of McGregor er überhaupt in zal slagen om één enkele keer door de puike dekking van Mayweather te geraken.
MAYWEATHER SPREEKT
Oh ja, het interview zelf! Dat had al net zo weinig om het lijf als de bevallige babes uit zijn entourage, maar hier gaan we.
Keer je terug uit pensioen omdat je je begon te vervelen of werd het tijd om die vervelende McGregor een lesje te leren?
FLOYD MAYWEATHER: ‘Ik verveel me helemaal niet. I’m living the dream, baby! Maar het is een feit dat Conor McGregor me al maandenlang uitdaagt door constant aan te sturen op een gevecht. Welnu, hij kan zijn kamp krijgen. Als hij mag van zijn baas (Dana White, grote man van de Ultimate Fighting Championship, nvdr) tenminste. Dat is het verschil: ik ben mijn eigen baas, terwijl Conor eerst aan Dana moet vragen of hij wel tegen mij mag vechten. Andere boksers of MMA-vechters hoeven geen moeite te doen, alleen voor McGregor kom ik uit pensioen. Het contract ligt klaar, de timing is bepaald (vermoedelijk begin juni 2017, nvdr) en de locatie is ook al geregeld (T-Mobile Arena in Las Vegas, nvdr). Nu moet Conor gewoon nog het lef hebben om dat contract te ondertekenen.’
Denk je dat hij bang is om de strijd aan te gaan?
MAYWEATHER: ‘Ik stel gewoon vast dat Conor het type is dat veel blaft, maar zelden bijt. Wat er ook van zij, het spreekt voor zich dat ik de A-side in deze kamp ben. Ik ben de ongeslagen wereldkampioen boksen in vijf verschillende gewichtsklassen. Hij mag al blij zijn dat hij me überhaupt mag uitdagen. McGregor maakt grote sier in de UFC, maar ik ben de beste bokser van de voorbije decennia. Het is niet meer dan logisch dat ik het grootste deel van de koek krijg (de kamp zou om en bij de 100 miljoen euro moeten opleveren en Mayweather stuurt aan op een 60-40-verdeling in zijn voordeel, nvdr). Stel dat hij mij zou verslaan, dan is hij vanaf dat moment top of the bill. Zo gaat dat in de bokswereld.’
Je zegt nu wel ‘stel dat hij mij zou verslaan’, maar McGregor heeft toch geen schijn van kans. Hij beoefent niet eens dezelfde sport als jij…
MAYWEATHER: ‘Kijk, het is heel simpel: ik ben een vechter en McGregor is een vechter. Als er dan interesse is voor een duel en beide heren durven de strijd aan te gaan, dan vechten we toch gewoon. Makkelijk zal het evenwel niet worden. Ik ben al anderhalf jaar niet meer aan het trainen en ben nog nooit zo uit vorm geweest als nu. Ik heb slechts één keer drie rondjes gespard sinds eind 2015. McGregor verloor 3 van zijn 24 kampen, maar wel telkens wanneer het op een grondgevecht uitdraaide. Rechtopstaand heeft hij nog van niemand verloren.’
Speelde de eventuele verbetering van het palmares van de legendarische Rocky Marciano (49-0) ergens een rol in je beslissing?
MAYWEATHER: ‘Absoluut niet. Rocky Marciano – moge hij rusten in vrede – was een van de legendarische vechters van zijn generatie en ik ben de meest legendarische bokser van deze tijd. Kijk, dit gevecht gaat niet over grootsheid. Het is duidelijk wie de grootste van ons twee is. Dit draait om de mensen geven wat ze willen. Het gaat hier puur om entertainment.’
Tot slot, als je één iemand zou mogen kiezen tegen wie je ooit had willen of zou willen vechten, wie zou dat dan zijn?
MAYWEATHER: ‘Conor McGregor!’
Boem! En weg was de champ. Met in zijn zog een meute zogezegde vrienden en wannabe echtgenotes. Op weg naar de Carré voor de ideale afsluiter van zijn UndefeatedTour. De volgende tournee zal er eentje door Afrika of Azië zijn, gaf de manager nog mee. Maar eerst die vervelende Ierse kooivechter snel eventjes op z’n nummer zetten.
DOOR KRISTOF VANDERHOEVEN – FOTO’S BELGAIMAGE