Toen hij twee jaar geleden van Anderlecht naar Lokeren getransfereerd werd, wilde Denis Odoi vooral plezier in het voetbal terugvinden. Dat lukte. De goede vorm volgde snel: als rechtsvoetige is hij momenteel de beste en meest constante linksback van België.

Dat Denis Odoi (26) geen doorsnee voetballer is, mag al meteen blijken uit de plaats van afspraak voor dit interview. Starfish & Coffee, een koffiebar in Antwerpen waar ze geen merkfrisdranken serveren en kiezen voor eigenzinnige gerechten en brouwsels. Beschouw het gerust als metafoor voor Odois persoonlijkheid.

De verdediger van Sporting Lokeren parkeert zijn fiets – inclusief mandje voor zijn Franse bulldog Mona – netjes voor de gevel van de bar en komt flegmatiek het etablissement binnengewaaid. Omdat hij meedoet aan Dagen Zonder Vlees, een burgerinitiatief waarbij er veertig dagen zo weinig mogelijk vlees en vis gegeten wordt om zo de ecologische voetafdruk te verkleinen, bestelt hij een boterham met humus. Odoi weet waarmee hij bezig is: “Ik zag laatst nog een reportage over de kweek van zalm: ze spuiten die beesten vol met smerig spul. Het stemt tot nadenken.”

Die kritische houding in combinatie met zijn ironische humor en scherpe tong leverden Denis Odoi de reputatie op van alternatieveling, eentje die het niet zo begrepen heeft op het gemarchandeer en de regelneverij in de voetbalwereld. Een label dat ook goede vriend Dennis Praet hem opspeldt. Odoi grijnst, zoals hij wel vaker doet: “Laatst ben ik hier een koffietje komen drinken met Dennis, hij vond het een typische plek voor alti’s, de afkorting voor alternatievelingen.”

We hebben echter niet afgesproken om ons te verdiepen in sociale subklassen, wel om Odoi te feliciteren met het hoge niveau dat hij dit seizoen haalt. Verdedigend haast onberispelijk en offensief steeds nadrukkelijker aanwezig in het spel van Sporting Lokeren. Twee weken geleden tegen Oostende miste hij, door een gele schorsing, zijn eerste minuten van deze campagne en voor de supporters van Lokeren staat hij momenteel bovenaan in het klassement van ‘Man van het Seizoen’.

De rechtsvoetige linksback vindt die lofbetuigingen relatief: “Ik vond dat ik vorig seizoen ook niet slecht speelde. Veel is er niet veranderd.”

In aanvallend opzicht durf je meer. De voorbije weken zagen we je zelfs uitpakken met enkele technische hoogstandjes.

Denis Odoi: “Dat ik tegenwoordig soms een dribbel achter het steunbeen doe, heeft met praktische overwegingen te maken. Vaak hoor je de trainer van de tegenstander roepen dat ze mijn rechtse voet moeten afschermen zodat ik geen voorzet kan trappen, dus probeer ik dat te omzeilen door een onverwachte actie te maken. Zoals tegen Gent. Zoiets gebeurt intuïtief – vaak doe je dan de beste dingen.

“Ik voel ook dat ik meestal iets over houd naar het einde van de match toe en dat ik dan nog het verschil kan maken. Fysiek sta ik sterk en op snelheid zullen er mij niet veel terughalen.”

Probeer je op training je mindere linkervoet bij te schaven, nu je toch weer aan die positie op linksachter gekluisterd lijkt?

“Meestal oefen ik op naar binnen kappen en voorzetten met rechts. Het voelt nog steeds onwennig om met links te trappen en ik moet toegeven dat ik er eigenlijk te weinig op train. Ik denk dat er bij topclubs vaker op technisch vlak gewerkt wordt. Zo zag ik onlangs een filmpje van Arjen Robben bij Bayern: bijna dagelijks oefent hij nog op zijn typische beweging naar binnen en dan uithalen met links. Waarom is hij daarin zo onhoudbaar? Omdat hij het tot in de perfectie beheerst.”

Scholz en Vanaken

Alexander Scholz vertelde enkele maanden geleden dat de wisselwerking met jou dit seizoen veel beter liep. Heeft zijn vertrek gevolgen voor jou?

(knikt) “Toen hij vertrok, dacht ik dat mijn spel daaronder zou lijden. Wij maakten elkaar beter: doordat hij met de bal aan de voet oprukte, kwam er op de flank meer ruimte voor mij. Maar zijn vervanger SverrirIngason doet het niet slecht.”

Je kwam ook naast het veld goed overeen met Scholz. Heb jij hem raad gegeven tijdens die hele transfersoap afgelopen winter?

“Niet echt. Ik heb hem enkel gezegd dat je niet moet kiezen voor de club waar je het meeste verdient, wel voor die waar je de meeste speelkansen krijgt. Dat is althans de les die ik geleerd heb door destijds meteen van STVV naar Anderlecht te gaan. Misschien was die stap te groot en had ik beter voor een tussenstation gekozen.

“Ik heb me eerlijk gezegd gestoord aan het gedrag van Scholz in die periode. Hij trainde bij wijze van spreken aan drie procent. Ik vond dat dom gedrag van een nochtans intelligente kerel. Al begrijp ik dat het allemaal nieuw was voor hem: van onbekende speler uit IJsland werd hij plots door iedereen gegeerd en kreeg hij honderden makelaars aan de lijn.”

Was jij verrast door zijn keuze voor Standard?

“Neen, omdat ik min of meer weet hoe het verhaal in elkaar zit. Ik steun zijn keuze. Als bij die ene club alles achter je rug geregeld wordt – tussen clubs en makelaars – en je het gevoel krijgt dat ze je niet per se moeten hebben, terwijl bij de andere club een trainer je absoluut wil, dan vind ik ook dat je voor die tweede club moet kiezen. Tenzij de eerste club alsnog een inspanning doet… maar dat is niet gebeurd.”

Het volgende goudhaantje op de vertrekkerslijst bij Sporting Lokeren is Hans Vanaken. Is hij klaar voor een volgende stap in zijn carrière?

“Hans heeft zeker de potentie om bij een grotere club mee te draaien, alleen zal hij zich dan meer moeten profileren. Hij is heel low profile en bij Lokeren wordt hij niet uit die comfortzone gehaald omdat wij een gemoedelijke groep hebben, wij zijn zelden hard voor elkaar. Terwijl je bij Anderlecht of Club Brugge ook respect moet afdwingen in de kleedkamer.

“Bij een topclub hoor je veel vaker: fuck you. Ik herinner me een fase bij Anderlecht waar Lucas Biglia na een tegendoelpunt gewoon in mijn richting wees. Het was mijn schuld, geen protest mogelijk. Zo gaat dat aan de top.”

Vanaken profileert zich anders wel tegenover de scheidsrechters.

“Ja, iets te veel. Ik heb hem al gezegd: kijk naar Eden Hazard, die krijgt zo veel stampen en toch zie je hem zelden klagen bij de scheidsrechter. Hij maakt de volgende keer gewoon weer opnieuw de actie.”

Lokeren failliet

Toen je twee jaar geleden tekende bij Lokeren zei je uit te kijken naar de samenwerking met Peter Maes. Heeft die opgeleverd wat je ervan verwachtte?

(droog) “Ja, want ik speel altijd.

“Maes is verbaal sterk aanwezig, dat weet iedereen, maar staat ook open voor dialoog. Hij aanvaardt dat je dingen terugroept. Soms reageert hij emotioneel na een wedstrijd, maar de volgende dag kan hij dan in alle rust dingen corrigeren. Dat vind ik wel chic.”

Je bent rechtuit, bij Anderlecht is je dat een paar keer kwalijk genomen door het bestuur. Ben je in Lokeren al te ver gegaan?

“Ik denk niet dat ik bij Lokeren andere dingen zeg dan bij Anderlecht, alleen wordt dat hier aanvaard. Bij Anderlecht was ik máár bankzitter, dan tel je niet mee. Bij Lokeren ben ik nog nooit tot de orde geroepen. Zelfs niet toen ik onlangs kritiek uitte over de slechte staat van de grasmat. De mannen van het terreinonderhoud waren mij zelfs dankbaar.”

Wat gebeurt er als Lokeren straks geen play-off 1 haalt?

“Failliet zeker? (grijnst) Neen, dan draait deze club gewoon voort. Vorig seizoen dacht ook iedereen dat het einde van een cyclus aangebroken was, omdat we niet beter meer konden doen dan bekerwinst, play-off 1 en Europees voetbal afdwingen. Maar uiteindelijk bleef vrijwel iedereen aan boord en vonden we toch nieuwe uitdagingen.

“Ik denk wel dat Lokeren zijn top heeft bereikt. De top drie is te hoog gemikt.”

Heeft zo een vaststelling invloed op de motivatie?

“Waarom zou dat? Spelen om play-off 1 te halen is motiverend genoeg. Ik heb één keer in mijn leven play-off 2 gespeeld en ik hoop dat het daarbij blijft. Het is de competitie waar niemand om geeft: spelers niet, supporters niet, media niet. Nobody cares.”

Scholz is al weg en Vanaken straks ook. De kans is groot dat er deze zomer opnieuw aan een ploeg gebouwd zal moeten worden. Wat betekent dat voor jouw toekomst?

“Mijn contract loopt nog twee jaar en ik heb de ambitie om ooit in het buitenland te voetballen. Anderzijds heb ik geleerd dat het gras niet altijd groener is aan de overkant. Ik weet ook dat als ik Lokeren inruil voor het buitenland, dat het niet voor de top zal zijn. Het is een keuze voor de levenservaring. Ik zou graag in de VS spelen, de sportcultuur daar ligt me. En anders Australië of Japan.”

Zou Qatar een optie zijn?

“Dat zou een puur financiële keuze zijn. Waar overigens niets op tegen is, je stelt er de toekomst van je kinderen mee veilig. Junior Dutra heeft met zijn transfer naar Qatar zijn loon zien verviervoudigen en bruto werd netto.”

Euro Millions

In november vorig jaar solliciteerde je openlijk naar een selectie voor de Ghanese nationale ploeg. Waarom deed je dat?

“Die vraag werd me toen gewoon gesteld, daar zat geen strategie achter. Dat verscheen op een Ghanese website en werd nadien overgenomen door Belgische media. De kans dat ik voor hen opgeroepen word, acht ik heel klein, maar als de gelegenheid zich toch voordoet: waarom niet?”

Je hebt één A-cap voor de Rode Duivels op je cv staan. In mei 2012 vriendschappelijk tegen Montenegro. Hoop je dan niet meer op een selectie voor België?

“Ik stel me die vraag niet meer. Ik heb er eens deel van uitgemaakt… maar toen zat ik nog bij Anderlecht.”

En dan spelen er extrasportieve zaken mee, heb je in het verleden beweerd.

“Daar sta ik nog altijd achter. Thomas Meunier vind ik bijvoorbeeld de beste rechtsachter van België en toch wordt hij niet geselecteerd.”

Steekt het niet als je ziet wat al je vrienden bij de nationale ploeg in de Premier League verdienen?

“In die interland tegen Montenegro zag ik dat ik dat niveau aankan, dus ja…. Maar dat relativeer ik weer door te beseffen dat ik in vergelijking met mijn andere kameraden wel veel verdien. Ik mag niet klagen met mijn contract bij Lokeren. En verder doe ik gewoon elke week mee met Euro Millions.” (lacht)

DOOR MATTHIAS STOCKMANS

“Meunier vind ik de beste rechtsachter van België en toch wordt hij niet geselecteerd voor de Rode Duivels.”