Na Lorenzo Sanz bezweek een tweede ex-voorzitter van een Europese topclub aan het coronavirus: Pape Diouf werd 68.
Pape Diouf was de man die als voorzitter van Olympique Marseille – een post die hij bekleedde van 2005 tot 2009 – Eric Gerets naar Marseille haalde als trainer en later hetzelfde deed met Didier Deschamps, die de ploeg prompt weer kampioen maakte. Diouf zou dat niet meer echt kunnen vieren. Een paar dagen na de aanstelling van Deschamps werd hij afgezet aan de top van de Franse voetbalploeg. Die functie – Diouf was de eerste voorzitter van Afrikaanse afkomst bij een Franse topploeg – was een bekroning voor een beroepscarrière die alle kanten uitschoot.
Hij begon als journalist bij de communistische krant La Marseillaise.
Zijn leven is een film waard, Diouf is een droom om te portretteren: intelligent, cultureel ontwikkeld, vranke smoel, links, katholiek in een overwegend islamland, van alle markten thuis en welbespraakt. Geboren in Tsjaad, opgevoed door zijn oom en daarna door zijn vader naar Frankrijk gestuurd om er in het leger in dienst te gaan. In plaats van door te reizen naar Avignon bleef hij hangen in Marseille. Hij begon er als journalist bij de communistische krant La Marseillaise. Als correspondent van Olympique Marseille leerde hij doelman Joseph-Antoine Bell kennen. Die introduceerde hem bij de andere spelers.
Zo werd Diouf spelersmakelaar, met in zijn portefeuille de vedetten van die tijd: Bell, de numero één van Kameroen, maar ook onder meer Basile Boli, Marcel Desailly, Abedi Pélé, Frédéric Kanouté, de jonge Samir Nasri en Didier Drogba naast nog een heel pak anderen. Een machtige spelersmakelaar dus.
En dan is de stap klein om het ook eens aan de andere kant te proberen. Net als Luciano D’Onofrio ging ook Pape Diouf in opdracht van Robert Louis-Dreyfus werken. De ene bij Standard, de ander bij OM. In het geval van Diouf eerst als sportief manager (in 2004) en daarna als voorzitter (vanaf 2005). In 2009, het jaar waarin Louis-Dreyfus overleed, kwam er een eind aan. Hij werd geen kampioen, maar stelde met Deschamps wel de trainer aan die de club in 2010 voor het eerst sinds 1992 weer kampioen zou maken.
