De tickets voor Brazilië mogen worden besteld voor de Rode Duivels. Maar tegen Servië liep wel een en ander mis dat moet worden gecorrigeerd.
Neen, hij wilde het na de wedstrijd liever niet hebben over wat er niet zo goed was, zei Marc Wilmots, zichtbaarder gespannen dan anders. Ook voor hem was de druk groot geweest, het hoofd koel moeten houden te midden van zoveel euforie. Iedereen zag de voorbije weken de Rode Duivels al in Brazilië, maar mathematisch was nog niks zeker. Vrijdagavond iets voor elven wel.
De tweede plaats is al een zekerheid, de eerste wenkt, na het verrassende verlies van de Kroaten thuis tegen Schotland. Als er nog iemand twijfels had bij het nut van de reis naar de VS om de dode periode tussen het einde van de competitie en dit weekend van interlands te overbruggen, dan kon Wilmots die bij deze nog eens wegvlakken, stipte hij niet zonder trots aan. Kroatië was niet competitief gebleven, de Belgen wel. Met een sterk doelsaldo (13 voor, amper 2 tegen) en drie punten voorsprong, wenkt de groepswinst. Al zijn er nog drie wedstrijden te gaan: uitmatchen in Schotland en in Kroatië en dan, misschien wel weer zo’n knotsgekke galamatch, een thuiswedstrijd tegen Wales om de campagne af te sluiten.
De voetbalgoden waren de Duivels goed gezind. Of misschien dwingt deze ploeg het geluk ook wel wat af.
Aan de positieve kant stond: de verticaliteit en het snelle, directe spel. Vertonghen op links, De Bruyne op rechts, Benteke die een paar keer goed diep werd gestuurd.. Het zijn mannen die houden van omschakeling en diepgang. Dat heeft Chadli ook meer in zijn spel dan Dembélé, maar de middenvelder/spits van FC Twente had het moeilijk in die rol. Moeilijker dan tegen Macedonië, een ploeg die anders dan Servië ver terug zakte. Deze tegenstander niet. Ze bekoorden ons. Misschien nog een tikkeltje te veel willen tikken, net die actie te veel, maar een ploeg die uitstekend kan voetballen, eigenlijk beter dan deze Belgen. Die in de omschakeling dan wel véél gevaarlijker waren.
Aan de negatieve kant stond: het te laag zakken van de Belgen, omdat ze geen greep kregen op het middenveld. Fellaini startte moeilijk, Chadli ook. Mirallas zat op links niet goed in de wedstrijd. Zonder Hazard en Dembélé had België te weinig balbezit om dominant te zijn. Het leidde wel tot niet al te veel kansen. Twee voor de rust, een grote erna, subliem gered door een alweer uitstekende Courtois. En toen kwam de konijnenpoot. Toen op het uur Kompany, Vertonghen en Witsel collectief naar de bank keken, gebaren maakten en om tactische bijsturing vroegen, trok Wilmots, tot dan nagenoeg de hele tijd langs de lijn, zich in de dugout terug voor overleg met zijn assistent. Net op dat moment viel er aan de overkant de tweede goal op corner. Via Fellaini, op dat moment bij bovenvermelde drie een beetje de gebeten hond. De ontlading op de bank was groot, de rest geschiedenis. Wilmots, Kompany, Vertonghen, ze zullen ongetwijfeld ook dit meenemen tijdens hun zomerreces. Niet alleen de goeie dingen.
Op zo’n WK ligt straks de kwaliteit nog een tikkeltje hoger en wordt tactisch nog meer afgestraft. Maar geen haan die er vrijdagavond om elf uur naar wilde kraaien. Het kon beter in balbezit, kritischer wilde Wilmots voor zijn troepen niet gaan. Het moest ook niet, met 19 op 21 is deze kwalificatie nagenoeg perfect. Brazilië wenkt. Bem-vindo Bélgica. Welkom België.
Peter T’Kint