Mirakels bestaan niet. De stap naar de top is voor de Duivels nog te groot, schrijft voetbalanalist Peter ’t Kint.
Mirakels bestaan niet, zeker niet in voetbal. Zij die geloofden in een stunt van de Rode Duivels in de Esprit Arena in Düsseldorf en door de enorme mediacoverage bleken dat er plots onrealistisch veel, konden tijdens het wedstrijdbegin zo’n vijftien tot twintig minuten blijven verder dromen.
Toen namen de Duitsers, een (heel klein) beetje overdonderd door de felle maar doelgevaarloze start van de Belgen de zaak opnieuw in handen. Binnen de twee minuten zetten ze de Duivels KO. Eerst werd de allereerste corner door een door Eden Hazard vrijgelaten Mesut Özil snoeihard voorbij Simon Mignolet gejaagd en geen twee minuten later zette de middenvelder van Real Madrid een snelle counter op na een afgeweerde corner van de Belgen. Eén snelle loopactie van Müller later bracht André Schurrle (Leverkusen) alleen voor Mignolet. Die kreeg het nakijken.
Kleine pleister
Vier kansen kregen de Duitsers voor de rust, twee ballen gingen binnen, twee anderen werden door de Belgische doelman stijlrijk geweerd. De Belgen, die zelf goed in de match zaten raakten amper tot bij doelman Neuer. Voor een stunt moest iedereen top zijn, en dat waren Ogunjimi en Hazard, opnieuw op de flank, niet. Na de snelle 3-0 na de rust, via Mario Gomez, ging de druk van de ketel, langs beide kanten. Toen Turkije zelf ook nog eens het veldoverwicht omzette in een doelpunt, viel het doek over deze EK-campagne, de goal van Fellaini op corner van Mertens was maar een kleine pleister.
Het is niet in Düsseldorf dat de Duivels de kwalificatie vergooiden, maar in een zeer stille Arena, waar de Belgische aanhang van 5.000 de 45.000 Duitsers vocaal makkelijk overtroefde, kwamen de tekortkomingen van de ploeg van Georges Leekens tegen een wereldtopper nog eens duidelijk tot uiting. De Duitsers speelden volwassen, compact, gaven amper wat weg, waren technisch sterker en brachten veel meer snelheid aan en zonder de bal. Het gevaar dat uit een snelle omschakeling kon volgen, was al tijdens de goeie beginfase voorvoelbaar.
Kwetsbaar
Een duidelijke 0 op 6 tegen Duitsland, gevolgd door één op zes tegen Turkije. De cijfers in de onderlinge duels met de twee voornaamste concurrenten voor een plaats op het EK spreken voor zich. Er is talent, er is enthousiasme, maar er zijn in elke wedstrijd nog te veel dode momenten waarin de concentratie verslapt, de ploeg verkeerde keuzes maakt en het team kwetsbaar is.
Dit keer waren de fouten niet individueel, maar collectief. De stap naar de top is nog groot. Voorlopig te groot. In een groep waar, op Duitsland na (tien op tien), iedereen veel steken liet vallen, was kwalificatie zeker mogelijk. Maar wie zelf te veel weggooit, moet straks niet klagen als weer een tornooi begint zonder Rode Duivels. Een kat heeft tenslotte maar zeven levens, en die hadden de troepen van Leekens al voor Düsseldorf opgebruikt.
Peter ’t Kint